Kåserande eleganse
Alejandro Zambras bagasje er ein koffert med svingbare hjul, full av bøker.
Chilenske Alejandro Zambra
Foto: Solum Bokvennen
TEKSTER
Alejandro Zambra:
Valgfritt tema
Omsett av Øyunn Rishøi Hedemann
Solum Bokvennen
Det er i år ti år sidan Pax Forlag introduserte den særmerkte chilenske forfattaren Alejandro Zambra på norsk med romanen Måter å komme hjem på. Sidan har Solum Bokvennen gripe fatt i forfattarskapen hans, og gjennom omsetjaren Øyunn Rishøi Hedemann er enda fem titlar tilgjengelege, no sist tekstsamlinga Valgfritt tema.
Eleganse
Noko av det som særpregar Zambra, er ein stilistisk eleganse bygd opp kring anekdotar, notat, digresjonar, omvegar og reine avsporingar, der han sjølv står midt i teksten som observatør og formidlar av fakta og fiksjon. Når ein journalist spør kor sjølvbiografisk han skriv, svarar han ironisk «32 prosent». Samtidig er Zambra universitetslærar i litteratur, og han har inngåande kunnskap om spesielt den spanskspråklege sida, men han kjenner også sin Kafka og sin Proust gjennom hint og sitat.
Valgfritt tema er i tre delar der den første, «Fremførte selvportretter», består av tre foredrag eller kåseri frå 2013, 2014 og 2016. Her snakkar Zambra om eigne røynsler som lesar, lærar og forfattar, og noko av det han understrekar, er at ein aldri skal keie seg verken som lesar eller forfattar. «En lærer burde aldri gi elevene bøker han forstår fullt ut», seier han også. Kjensla av noko uforklarleg er sjølve kjernen i all lesing og skriving.
Han skriv også underhaldande og innsiktsfullt om skrift og skrifta si utvikling frå handskrift, skjønnskrift og maskinskrift fram til dagens digitale skriveprogram, der alt kan redigerast og manipulerast med enkle tastetrykk. Likevel blir «tilhørighet» det grunnleggjande i litteraturen, uavhengig av alskens tekniske nyvinningar: «Det blir sagt at det bare finnes tre–fire–fem temaer i litteraturen, men muligens er det bare ett: tilhørighet.»
Om seg sjølv
I del to skriv Zambra med skrått blikk om seg sjølv og sin eigen generasjon, om foreldra og om eit betent forhold til alt argentinsk, sidan mora finn ein argentinar etter at foreldra har gått frå kvarandre. Men etter ei tid begynner han å like både Argentina, stefaren og argentinsk fotball. «Å være argentiner byr på en svært verdifull mulighet: å slippe å være chilener.»
I den tredje delen, kalla «Familiære ord», skriv han blant anna om sin eigen vesle familie i Mexico by, samtidig som han flettar dette inn i det språkleg familiære med dei skilnadene i ordtilfang som finst mellom chilensk-spansk, argentinsk-spansk og meksikansk-spansk. Kor er ein heime, kor er ein ein framand? Og kor langt skal ein tilpasse seg det framande før ein taper seg sjølv? «Jeg betrakter leiligheten vår (i Mexico by) som chilensk territorium», seier han og føyer til: «Det er vel derfor jeg nesten aldri går ut.»
Valgfritt tema er skriven med overskot og lun humor, og Zambra tar lesaren med på underfundige reiser rundt omkring i eit litterært landskap.
Oddmund Hagen
Oddmund Hagen er forfattar og fast bokmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
TEKSTER
Alejandro Zambra:
Valgfritt tema
Omsett av Øyunn Rishøi Hedemann
Solum Bokvennen
Det er i år ti år sidan Pax Forlag introduserte den særmerkte chilenske forfattaren Alejandro Zambra på norsk med romanen Måter å komme hjem på. Sidan har Solum Bokvennen gripe fatt i forfattarskapen hans, og gjennom omsetjaren Øyunn Rishøi Hedemann er enda fem titlar tilgjengelege, no sist tekstsamlinga Valgfritt tema.
Eleganse
Noko av det som særpregar Zambra, er ein stilistisk eleganse bygd opp kring anekdotar, notat, digresjonar, omvegar og reine avsporingar, der han sjølv står midt i teksten som observatør og formidlar av fakta og fiksjon. Når ein journalist spør kor sjølvbiografisk han skriv, svarar han ironisk «32 prosent». Samtidig er Zambra universitetslærar i litteratur, og han har inngåande kunnskap om spesielt den spanskspråklege sida, men han kjenner også sin Kafka og sin Proust gjennom hint og sitat.
Valgfritt tema er i tre delar der den første, «Fremførte selvportretter», består av tre foredrag eller kåseri frå 2013, 2014 og 2016. Her snakkar Zambra om eigne røynsler som lesar, lærar og forfattar, og noko av det han understrekar, er at ein aldri skal keie seg verken som lesar eller forfattar. «En lærer burde aldri gi elevene bøker han forstår fullt ut», seier han også. Kjensla av noko uforklarleg er sjølve kjernen i all lesing og skriving.
Han skriv også underhaldande og innsiktsfullt om skrift og skrifta si utvikling frå handskrift, skjønnskrift og maskinskrift fram til dagens digitale skriveprogram, der alt kan redigerast og manipulerast med enkle tastetrykk. Likevel blir «tilhørighet» det grunnleggjande i litteraturen, uavhengig av alskens tekniske nyvinningar: «Det blir sagt at det bare finnes tre–fire–fem temaer i litteraturen, men muligens er det bare ett: tilhørighet.»
Om seg sjølv
I del to skriv Zambra med skrått blikk om seg sjølv og sin eigen generasjon, om foreldra og om eit betent forhold til alt argentinsk, sidan mora finn ein argentinar etter at foreldra har gått frå kvarandre. Men etter ei tid begynner han å like både Argentina, stefaren og argentinsk fotball. «Å være argentiner byr på en svært verdifull mulighet: å slippe å være chilener.»
I den tredje delen, kalla «Familiære ord», skriv han blant anna om sin eigen vesle familie i Mexico by, samtidig som han flettar dette inn i det språkleg familiære med dei skilnadene i ordtilfang som finst mellom chilensk-spansk, argentinsk-spansk og meksikansk-spansk. Kor er ein heime, kor er ein ein framand? Og kor langt skal ein tilpasse seg det framande før ein taper seg sjølv? «Jeg betrakter leiligheten vår (i Mexico by) som chilensk territorium», seier han og føyer til: «Det er vel derfor jeg nesten aldri går ut.»
Valgfritt tema er skriven med overskot og lun humor, og Zambra tar lesaren med på underfundige reiser rundt omkring i eit litterært landskap.
Oddmund Hagen
Oddmund Hagen er forfattar og fast bokmeldar i Dag og Tid.
Kor langt skal ein tilpasse seg det framande før ein taper seg sjølv?
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.