Drama

Regi: Baltasar Kormákur

Adrift

Med: Shailene Woodley, Sam Claflin

Tami (Woodley) kjem til seg sjølv inni ein seglbåt full av vatn og ropar på Richard (Claflin). Ho finn han ikkje og driv rundt midt i verdas største hav. No skal ho få bryne seg som seglar. Historia om kvinna i kamp med naturen er basert på hendingar frå røynda.

Romantikken

Å segla forutan vind er som kjent ikkje fullt like gale som å skiljast frå vennen sin. Adrift vekslar mjukt mellom kamp for overleving etter stormen og romantiske scener frå dei første møta mellom Tami og Richard i rein idyll på Tahiti. Dei er frie sjeler som vil drive rundt i verda utan å ankra nokon plass for godt. Tami ler av romantikaren Richard som kvelvar over i kitsch. Det ville kanskje den ekte Tami òg skulda regissøren Baltasar Kormákur for. Både kjærleik og reiselyst er skildra med roseraudt slør og musikalsk patos.

Naturen

Sidan debuten med fjonge 101 Reykjavík i 2000 har islendingen Kormákur veksla mellom store Hollywood-filmar som Everest og heimlege sjøvegar i Dypet og Havet. Naturkrefter går igjen. Han har mange års røynsle med hardt vêr på film og har handsama konvensjonell spenning mang ein gong. Utan at han skvisar store kjensler ut av meg, har han laga eit solid og streit bidrag i sjangeren med folk som er fortapte i øydet. Både Shailene Woodley og Sam Claflin spelar naturleg godt. Woodley balanserer fint mellom sår og barsk. Adrift vil seie noko om å ta grep om roret sjølv og segle styrkt ut av stormen, men òg om sterke kjensler mellom menneske. Det greier filmen greitt.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.