Særeigen dåm
Årets nynorske festspel var det beste
eg har opplevd.
Den interessante låtskrivaren Frida Ånnevik frå Hamar spelte den fyrste og finaste av dei tre kveldskonsertane i Ivar Aasen-tunets uteamfi.
Foto: Sjur Haga Bringeland
Dei nynorske festspela
Årleg feiring av den nynorske skriftkulturen
Sjangeroverskridande festival for litteratur, språk, musikk og biletkunst
Arrangert av Nynorsk kultursentrum i Ørsta og Volda for 27. gong
70 arrangement med kring 200 utøvarar
Årleg budsjett på 2,2 millionar kroner
I 2019 blir festspela arrangerte 13.–16. juni
Dei nynorske festspela
Årleg feiring av den nynorske skriftkulturen
Sjangeroverskridande festival for litteratur, språk, musikk og biletkunst
Arrangert av Nynorsk kultursentrum i Ørsta og Volda for 27. gong
70 arrangement med kring 200 utøvarar
Årleg budsjett på 2,2 millionar kroner
I 2019 blir festspela arrangerte 13.–16. juni
Med heile 70 arrangement der 200 utøvarar deltok over fire dagar, synte Dei nynorske festspela ei imponerande breidde. Kvantiteten gjekk ikkje på kostnad av kvaliteten i programmeringa, som – slik det er vanleg på Aasen-tunet – hadde det desiderte tyngdepunktet i det litterære, men òg gav minneverdige musikalske og biletkunstnarlege opplevingar.
Dette resulterte i publikumsrekord. Om det var innhaldet i festivalen som gjorde utslaget i år, eller det at han er blitt flytta fram til byrjinga av juni (før har han vore i månadsskiftet juni–juli), er vanskeleg å seia. Det å arrangera festspela tidlegare i juni, slik det òg vil bli gjort neste år, er eit klokt val.
Få kollisjonar
Talet på arrangement var òg auka med 22 i høve til i fjor. Likevel var det få tilskipingar som kolliderte slik at ein måtte velja kva ein prioriterte å gå på, eit problem til dømes vitjarane av Festspillene i Bergen ofte må hanskast med. På dette punktet har Dei nynorske festspela ein strukturell føremon framfor mange andre festivalar: Under Festspillene i Bergen er mest alle arrangementa på kveldstid, noko som gjer at ein vanlegvis berre får med seg to. Men på Aasen-tunet tek dei i bruk heile dagen, noko som eggja meg til å setja min personlege publikumsrekord ved Dei nynorske festspela: 26 arrangement.
Om ein er på festivalen alle dei fire dagane, løner det seg å kjøpa festspelpass, som kostar 1600 kroner, særleg om ein vil få med seg kveldskonsertane, der billettprisen ligg på rundt 400 kroner. Men òg med festspelpass lyt ein reservera plass på førehand, for på somme av dei største arrangementa kan det bli fullt.
Målbar
Spesielt ved Dei nynorske festspela er den særeigne dåmen. For sjølv om han er så stor som han no er blitt, med vitjande frå heile landet, herskar det her ei meir intim stemning enn på tilsvarande festivalar.
Dei fleste tilreisande som treng overnatting, vel Møre Folkehøgskule, som i sommarmånadane er omgjord til pensjonat. Folkehøgskulen er elles meir enn berre ein overnattingsplass – det Aasen-tunet er på dagtid, er Folkehøgskulen på kveldstid. For i peisestova der blir det dei tre fyrste festivaldagane arrangert «målbar» frå klokka elleve om kvelden. Målbarunderhaldninga var framifrå: Fyrste kvelden fortalde avisteiknaren i VG, Roar Hagen frå Ørsta, om det politiske språket i karikaturane sine, andre kvelden sto Heidi Marie Vestheim og Frode Grytten på scena, og tredje kvelden improviserte Herborg Kråkevik og Linda Eide ein samtale om det å veksa opp på bygda, som var noko av det artigaste under heile festspela.
Sjur Haga
Bringeland
Sjur Haga Bringeland
er musikar og fast
musikkmeldar i Dag og Tid
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Med heile 70 arrangement der 200 utøvarar deltok over fire dagar, synte Dei nynorske festspela ei imponerande breidde. Kvantiteten gjekk ikkje på kostnad av kvaliteten i programmeringa, som – slik det er vanleg på Aasen-tunet – hadde det desiderte tyngdepunktet i det litterære, men òg gav minneverdige musikalske og biletkunstnarlege opplevingar.
Dette resulterte i publikumsrekord. Om det var innhaldet i festivalen som gjorde utslaget i år, eller det at han er blitt flytta fram til byrjinga av juni (før har han vore i månadsskiftet juni–juli), er vanskeleg å seia. Det å arrangera festspela tidlegare i juni, slik det òg vil bli gjort neste år, er eit klokt val.
Få kollisjonar
Talet på arrangement var òg auka med 22 i høve til i fjor. Likevel var det få tilskipingar som kolliderte slik at ein måtte velja kva ein prioriterte å gå på, eit problem til dømes vitjarane av Festspillene i Bergen ofte må hanskast med. På dette punktet har Dei nynorske festspela ein strukturell føremon framfor mange andre festivalar: Under Festspillene i Bergen er mest alle arrangementa på kveldstid, noko som gjer at ein vanlegvis berre får med seg to. Men på Aasen-tunet tek dei i bruk heile dagen, noko som eggja meg til å setja min personlege publikumsrekord ved Dei nynorske festspela: 26 arrangement.
Om ein er på festivalen alle dei fire dagane, løner det seg å kjøpa festspelpass, som kostar 1600 kroner, særleg om ein vil få med seg kveldskonsertane, der billettprisen ligg på rundt 400 kroner. Men òg med festspelpass lyt ein reservera plass på førehand, for på somme av dei største arrangementa kan det bli fullt.
Målbar
Spesielt ved Dei nynorske festspela er den særeigne dåmen. For sjølv om han er så stor som han no er blitt, med vitjande frå heile landet, herskar det her ei meir intim stemning enn på tilsvarande festivalar.
Dei fleste tilreisande som treng overnatting, vel Møre Folkehøgskule, som i sommarmånadane er omgjord til pensjonat. Folkehøgskulen er elles meir enn berre ein overnattingsplass – det Aasen-tunet er på dagtid, er Folkehøgskulen på kveldstid. For i peisestova der blir det dei tre fyrste festivaldagane arrangert «målbar» frå klokka elleve om kvelden. Målbarunderhaldninga var framifrå: Fyrste kvelden fortalde avisteiknaren i VG, Roar Hagen frå Ørsta, om det politiske språket i karikaturane sine, andre kvelden sto Heidi Marie Vestheim og Frode Grytten på scena, og tredje kvelden improviserte Herborg Kråkevik og Linda Eide ein samtale om det å veksa opp på bygda, som var noko av det artigaste under heile festspela.
Sjur Haga
Bringeland
Sjur Haga Bringeland
er musikar og fast
musikkmeldar i Dag og Tid
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.