JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

FilmMeldingar

Anime i Disneyland

Japansk animasjonsfilm tar opp tidstypisk tematikk på tamt vis.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Filmen handlar om den einsame tenåringsjenta Suzu som ein dag kjem over den virtuelle verda U.

Filmen handlar om den einsame tenåringsjenta Suzu som ein dag kjem over den virtuelle verda U.

Foto: Studio Chizu

Filmen handlar om den einsame tenåringsjenta Suzu som ein dag kjem over den virtuelle verda U.

Filmen handlar om den einsame tenåringsjenta Suzu som ein dag kjem over den virtuelle verda U.

Foto: Studio Chizu

1864
20220617
1864
20220617

Animasjon

Regi: Mamoru Hosoda

Belle

Stemmer: Hannah Storm, Herman Tømmeraas, Ida Cathrine Holme Nielsen
Kinofilm

Syttenåringen Suzu bur på bygda sør i Japan, langt frå all merksemd. Ho og faren slit med å snakka saman etter at mora døydde. Ifølge venninna hennar er Suzu ei grå mus, men i det verdsdekkande virtuelle universet U får Suzu leve ut draumane sine. Ho blir ein enormt populær songar og er fascinert av eit pøbelaktig monster der inne. Kven er han i røynda?

Generisk glatt

Belle er inspirert av Skjønnheten og udyret. At det er versjonen frå Disney som har påverka den japanske regissøren Mamoru Hosoda mest, er lett å sjå. Ein finn alle trekka ein klagar på når ein snakkar om «disneyfisering». Figurar og konfliktar er enkle. Romantikken er sentral. Ingenting er implisitt. Replikkane er irriterande resirkulerte. Musikken er preglaus og polert. Ideen om venleik er blå auge, store som tinntallerkar. Alle jentene har ein kropp à la Kate Moss på nittitalet, retusjert endå spinklare. Nerdevenninna har briller. Fantasien ligg lågt.

Anemisk alder

Ei mengd typisk aktuelle tema er med, som sosiale medium med kommentarfelt, utanforskap, netthets og kjendiseri. Bodskapar kjem med teskei. Moralen er «ver deg sjølv», som det er i 90 prosent av filmar for born. Ikkje at det er noko gale med det. Eg anar likevel ein avstand mellom tenåringsmiljøet som er skildra, og smårollingar som synest eit så enkelt filmspråk er greitt.

Rikdomen av idear og nyansane ein kjenner frå konkurrerande Studio Ghibli, er fråverande. Dei visuelle påfunna er i eit sjellaust landskap mellom japansk anime og annanrangs Disney. Takke meg til Chihiro og heksene.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Animasjon

Regi: Mamoru Hosoda

Belle

Stemmer: Hannah Storm, Herman Tømmeraas, Ida Cathrine Holme Nielsen
Kinofilm

Syttenåringen Suzu bur på bygda sør i Japan, langt frå all merksemd. Ho og faren slit med å snakka saman etter at mora døydde. Ifølge venninna hennar er Suzu ei grå mus, men i det verdsdekkande virtuelle universet U får Suzu leve ut draumane sine. Ho blir ein enormt populær songar og er fascinert av eit pøbelaktig monster der inne. Kven er han i røynda?

Generisk glatt

Belle er inspirert av Skjønnheten og udyret. At det er versjonen frå Disney som har påverka den japanske regissøren Mamoru Hosoda mest, er lett å sjå. Ein finn alle trekka ein klagar på når ein snakkar om «disneyfisering». Figurar og konfliktar er enkle. Romantikken er sentral. Ingenting er implisitt. Replikkane er irriterande resirkulerte. Musikken er preglaus og polert. Ideen om venleik er blå auge, store som tinntallerkar. Alle jentene har ein kropp à la Kate Moss på nittitalet, retusjert endå spinklare. Nerdevenninna har briller. Fantasien ligg lågt.

Anemisk alder

Ei mengd typisk aktuelle tema er med, som sosiale medium med kommentarfelt, utanforskap, netthets og kjendiseri. Bodskapar kjem med teskei. Moralen er «ver deg sjølv», som det er i 90 prosent av filmar for born. Ikkje at det er noko gale med det. Eg anar likevel ein avstand mellom tenåringsmiljøet som er skildra, og smårollingar som synest eit så enkelt filmspråk er greitt.

Rikdomen av idear og nyansane ein kjenner frå konkurrerande Studio Ghibli, er fråverande. Dei visuelle påfunna er i eit sjellaust landskap mellom japansk anime og annanrangs Disney. Takke meg til Chihiro og heksene.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen
Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen
Einar Økland heime i Valevåg.

Einar Økland heime i Valevåg.

Foto: Helge Skodvin

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro
Einar Økland heime i Valevåg.

Einar Økland heime i Valevåg.

Foto: Helge Skodvin

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis