Thriller

Regi: Neil Jordan

Stalker (Orig.tittel: Greta)

Med: Isabelle Huppert, Chloë Grace Moretz, Maika Monroe

Først eit lite hjartesukk: At Norsk Filmdistribusjon har valt å kalle denne filmen Stalker – framfor originaltittelen Greta – er underleg. Jo da, filmen handlar om ein stalker – hovudpersonen Greta (Huppert) forfølgjer ein annan på sjukleg vis – men både dette anglofile ordet og at ein viss Tarkovskij alt har laga Stalker, gjer tittelen meir forvirrande enn klargjerande.

Ikonisk og parodisk

Stalker, eller Greta, er ein ekkel, til dels ufriviljug morosam, thriller. Filmen kjem innimellom farleg nær farsen, men reddar seg inn takk vere Isabelle Huppert, ein av vår tids fremste skodespelarar.

I rolla som Greta er det som om Huppert parodierer dei mest ikoniske rollene sine – frå pianolærerinna til Elle – på ein måte som berre Huppert kan. Det naturalistiske og uttrykkslause skodespelet hennar har evna til å halde på store kjensler utan at andletsuttrykket endrar seg.

Eventyraktig

Til forskjell frå andre forstyrrande Huppert-rolle­figurar er Greta verken kompleks eller emosjonelt undertrykt.

Greta er ein vaskeekte psykopat, så kjølig og einsarta at ho ikkje har éi einaste side vi prøver å forstå. Ho kler sånn sett den overgripande forteljinga i filmen: eit slags mørkt folkeeventyr pakka inn i B-film-estetikk – der Greta blir for heks å rekne. Møtet med den unge servitøren Frances (Moretz) blir då talande for den ibuande vondskapen hennar.

Likevel klarer Huppert å gi liv til Greta med store mengder komikk. Hupperts komiske talent kjem særleg til uttrykk i siste tredjedel av filmen, der ho mellom anna dansar lett på tå medan ho plagar eit offer. Slike kinetiske scener gjer filmen til ein underhaldande og komisk thriller og er nok eit døme på briljansen til Isabelle Huppert.

Sondre Åkervik

Sondre Åkervik er frilans kulturjournalist og fast filmmeldar i
Dag og Tid.