Formlar og fordomar
Mattegeni møter motstand og finn nye gleder i livet i variabelt drama.
Hovudrolleinnehavaren Ella Rumpf fekk den franske prisen som tilsvarar Oscar, for skodespelarprestasjonen i denne filmen.
Foto: Storytelling
Drama
Regi: Anna Novion
Marguerites lidenskap (Orig.tit.: Le théorème de Marguerite)
Med: Ella Rumpf, Jean-Pierre Darroussin, Julien Frison, Sonia Bonny
Kinofilm
Marguerite (Rumpf) er eit stortalent med ljos framtid som matematikkforskar. Ho er sosialt keitete. Når ho skal presentere den sentrale teorien for doktorgrada, kollapsar alt. Det meir omgjengelege skuleljoset Lucas (Frison) finn ein feil som øydelegg alt. Marguerite må starte på nytt, og rettleiaren (Darroussin) vil gje frå seg rolla.
Talentet sluttar tvert og vil heller betale tilbake stipendet. Ho flyttar inn hjå frilynte Noa (Bonny) og ser nye sider ved livet, medan mora og gamle kollegaar freistar få ho tilbake på det matematiske sporet. Kanskje mahjong i ei kinesisk bule kan hjelpe.
«Ella Rumpf spelar hovudrolla bra, men er bunden av stivna idear frå regihald ved Anna Novion.»
Håkon Tveit om Marguerites lidenskap
Flink eller fri
Ella Rumpf spelar hovudrolla bra, men er bunden av stivna idear frå regihald ved Anna Novion. Nerden har sjølvsagt briller. Rørslene er stive, mekaniske og effektive, og dette meistrar Rumpf til dei nervøst famlande fingerspissane.
Hestehalen er stram. Klisjeane blir endå tydelegare når ho blir kjend med Noa, som har stor afrosveis, ingen BH, og er fri i snakketøy og seksualitet. Ikkje sei at filmen skal følgje den nedtråkka stien «tilkneppa privilegert person lærer Livet å kjenne i møte med fascinerande framand skapning»? Jau.
L’école inférieur
Den norske filmtittelen viser kor redde distributørar er for at nordmenn ikkje skal forstå ting. Den direkte omsetjinga «Marguerites teorem» ville vist kjærleiken til faget som Novion løftar lekkert fram med krit og tavle.
I Frankrike er omhugen for kunnskap truleg større enn eit par norske forskingsministrar eg minnest. Like eins hadde filmen Retour à Ithaque tittelen Himmelen over Havanna. Kven har høyrt om Ithaka? Kva er eit teorem? Det blei i det minste ikkje «Lidenskap i Paris».
No syndar vel filmskaparen òg ein smule i å dumme ting ned. Eit par grep med færre klisjear hadde gjort seg. Eg likar fokuset på fag. Rettleiaren seier at det viktigaste i forskinga er å fri seg frå det faste og å tenkje kreativt. Novion er flink, men ho skulle høyrt litt meir på tipset ho sjølv har skrive i manuset.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Drama
Regi: Anna Novion
Marguerites lidenskap (Orig.tit.: Le théorème de Marguerite)
Med: Ella Rumpf, Jean-Pierre Darroussin, Julien Frison, Sonia Bonny
Kinofilm
Marguerite (Rumpf) er eit stortalent med ljos framtid som matematikkforskar. Ho er sosialt keitete. Når ho skal presentere den sentrale teorien for doktorgrada, kollapsar alt. Det meir omgjengelege skuleljoset Lucas (Frison) finn ein feil som øydelegg alt. Marguerite må starte på nytt, og rettleiaren (Darroussin) vil gje frå seg rolla.
Talentet sluttar tvert og vil heller betale tilbake stipendet. Ho flyttar inn hjå frilynte Noa (Bonny) og ser nye sider ved livet, medan mora og gamle kollegaar freistar få ho tilbake på det matematiske sporet. Kanskje mahjong i ei kinesisk bule kan hjelpe.
«Ella Rumpf spelar hovudrolla bra, men er bunden av stivna idear frå regihald ved Anna Novion.»
Håkon Tveit om Marguerites lidenskap
Flink eller fri
Ella Rumpf spelar hovudrolla bra, men er bunden av stivna idear frå regihald ved Anna Novion. Nerden har sjølvsagt briller. Rørslene er stive, mekaniske og effektive, og dette meistrar Rumpf til dei nervøst famlande fingerspissane.
Hestehalen er stram. Klisjeane blir endå tydelegare når ho blir kjend med Noa, som har stor afrosveis, ingen BH, og er fri i snakketøy og seksualitet. Ikkje sei at filmen skal følgje den nedtråkka stien «tilkneppa privilegert person lærer Livet å kjenne i møte med fascinerande framand skapning»? Jau.
L’école inférieur
Den norske filmtittelen viser kor redde distributørar er for at nordmenn ikkje skal forstå ting. Den direkte omsetjinga «Marguerites teorem» ville vist kjærleiken til faget som Novion løftar lekkert fram med krit og tavle.
I Frankrike er omhugen for kunnskap truleg større enn eit par norske forskingsministrar eg minnest. Like eins hadde filmen Retour à Ithaque tittelen Himmelen over Havanna. Kven har høyrt om Ithaka? Kva er eit teorem? Det blei i det minste ikkje «Lidenskap i Paris».
No syndar vel filmskaparen òg ein smule i å dumme ting ned. Eit par grep med færre klisjear hadde gjort seg. Eg likar fokuset på fag. Rettleiaren seier at det viktigaste i forskinga er å fri seg frå det faste og å tenkje kreativt. Novion er flink, men ho skulle høyrt litt meir på tipset ho sjølv har skrive i manuset.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Det kjæraste eg har? Min ser ikkje slik ut, men eg er ganske glad i han, ja.
Foto via Wikimedia Commons
Smørbutten min får du nok aldri
Ei flygande badstove skal få ny heim, sit det nokon inni alt?
Foto: Maren Bø
Badstovene tek av
Det er interessant korleis badstove inne kan vere så ut, mens badstove ute er så in.
Morgonfrisk fersking
«Ein kan kjenna seg frisk og sterk, vera åndsfrisk eller endåtil frisk som ein fisk, friskna til, verta frisk att frå sjukdomen og heilt friskmeld.»
150-årsjubilant: den austerrikske komponisten Arnold Schönberg (1874–1951).
Fredshymne
Kammerchor Stuttgart tolkar Schönbergs «illusjon for blandakor» truverdig.
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Papiravisa