DRAMA

Regi: Florian Zeller

The Father

Med: Anthony Hopkins, Olivia Colman, Imogen Poots
Kinofilm

Anthony (Hopkins) er dement. Dottera Anne (Colman) gjer alt ho kan for å hjelpe. Det er ikkje lett, for faren kjem støtt med stygge angrep på heimehjelpene, som sjeldan held lenge.

Anthony rotar og kjenner ikkje igjen ein svigerson som hevdar at han har vore gift med dottera i ti år. Han minnest ikkje at den andre dottera hans har hatt ei stygg ulukke. At Anne vil flytte til Paris med mannen og sende faren til ein aldersheim, har han lite forståing for.

Storspel

Anthony Hopkins vann Oscar for beste skodespelar med si tolking av Anthony, nesten tretti år etter han vann for Nattsvermeren. Han gjer sjølvsagt ein framifrå jobb. Skilja mellom aggressivt arrogant og forsvarslaust forfjamsa sklir utan saum.

Likevel er eg faktisk endå meir imponert av Olivia Colman. Andletet hennar er makelaust i sprang mellom entusiastisk oppofring og frustrert vonløyse. Ho har eit enormt spenn av nyanserte uttrykk. Med fare for ei sjølvmotseiing som minner om Monty Python, er dei båe unikum.

Skrivekunst

The Father er gjennomført god, men eg blei meir rørt av Still Alice, der Julianne Moore storspelte som ung akademikar med Alzheimers sjukdom. Det kan ha med den vantande sympatien med mannen som ikkje kan oppføre seg, å gjere. Litt av grunnen kan vere at ein har ei klar kjensle av å sjå på eit teaterstykke, som filmen jo er basert på.

Debutantregissør Florian Zeller plar skrive teaterstykke, ikkje film, men overgangen er vellukka nok til at han fekk Oscar for beste omarbeidde manus basert på sitt eige stykke. Han har funne snedige løysingar på rørsler mellom rom, og veksling av roller mellom fjes som forvirrar publikum like mykje som hovudfiguren. Det er effektfullt. Klippen er så god at han grensar mot filmtriks.

Rykta skal ha det til at Zeller skreiv filmen på engelsk berre for å få Hopkins i hovudrolla. Suksessen er soleklar. Han har laga ein stram film som gjev god innsikt i demens. Både ein tutlete Hopkins og ei mangslungen Colman er gode stilstudiar.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.