Heilt grei grøssar
Svensk skrekk lit på lydar og standardgrep, men Dilan Gwyn spelar godt.
Shirin (Dilan Gwyn) med stesonen Lukas (Eddie Eriksson Dominguez), som snakkar gjennom veggen i rekkehuset.
Foto: Another World Entertainment
DRAMA
Regi: Tord Danielsson og Oskar Mellander
Andre siden
Med: Dilan Gwyn, Linus
Wahlgren
Kinofilm
Shirin (Gwyn) flyttar med kjærasten Fredrik (Wahlgren) og son hans Lukas inn i ein draum av eit middelklasserekkehus der naboeininga står tom. Lukas skuler stygt på mørket. Ei dame på leikeplassen sperrar opp augo når ho høyrer kor dei bur.
Brått bråk
Dugande Dilan Gwyn i hovudrolla balanserer famlinga som ny familiemedlem med gryande frykt for kven Lukas snakkar med gjennom veggen. Femåringen liknar ein kitschgut måla av Bragolin med ei tåre på kinnet. Han ser daude folk. At faren er på jobb heile veka, krev sitt av dei to andre, men er bra for filmen, som blir snakkesalig når han blandar seg inn. Lydane er generelt for mykje. Grøssa kviler på at brå lydar gjer at ein kvepp. Lite nytt der.
Lange skuggar
Andre siden har fleire element med lang fartstid i skrekksjangeren. Folk bør helst ikkje seia «vent her». Elles har vi dører som smell, born i gangen, skuggeskapningar bak ryggen og skumle figurar som kravlar kjapt med forvrengd kroppsstilling. Ekkelt er det. Den visuelle stilen ser ut til å sikte mot nordisk noir, med kaldt ljos og mykje mørke.
At filmen er inspirert av ekte hendingar, blir forsterka av flittig datostempling for å gje realisme. Truverdet Gwyn skapar, hindrar ikkje at dynamikken med mistru i parforholdet er sliten. Dei som treng sin dose skrekk, får ei grei innsprøyting, men Andre siden er ikkje særleg minneverdig.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
DRAMA
Regi: Tord Danielsson og Oskar Mellander
Andre siden
Med: Dilan Gwyn, Linus
Wahlgren
Kinofilm
Shirin (Gwyn) flyttar med kjærasten Fredrik (Wahlgren) og son hans Lukas inn i ein draum av eit middelklasserekkehus der naboeininga står tom. Lukas skuler stygt på mørket. Ei dame på leikeplassen sperrar opp augo når ho høyrer kor dei bur.
Brått bråk
Dugande Dilan Gwyn i hovudrolla balanserer famlinga som ny familiemedlem med gryande frykt for kven Lukas snakkar med gjennom veggen. Femåringen liknar ein kitschgut måla av Bragolin med ei tåre på kinnet. Han ser daude folk. At faren er på jobb heile veka, krev sitt av dei to andre, men er bra for filmen, som blir snakkesalig når han blandar seg inn. Lydane er generelt for mykje. Grøssa kviler på at brå lydar gjer at ein kvepp. Lite nytt der.
Lange skuggar
Andre siden har fleire element med lang fartstid i skrekksjangeren. Folk bør helst ikkje seia «vent her». Elles har vi dører som smell, born i gangen, skuggeskapningar bak ryggen og skumle figurar som kravlar kjapt med forvrengd kroppsstilling. Ekkelt er det. Den visuelle stilen ser ut til å sikte mot nordisk noir, med kaldt ljos og mykje mørke.
At filmen er inspirert av ekte hendingar, blir forsterka av flittig datostempling for å gje realisme. Truverdet Gwyn skapar, hindrar ikkje at dynamikken med mistru i parforholdet er sliten. Dei som treng sin dose skrekk, får ei grei innsprøyting, men Andre siden er ikkje særleg minneverdig.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.