Dokumentar

Regi: Jennifer Peedom

Mountain

Stemme: Willem Defoe

Eit av dei først bileta i Mountain er av fjellklatraren Alex Honnold idet han er i ferd med å gå opp ei stupbratt fjellhylle i Mexico – utan sikring. Kameraet fangar på svimlande vis kjensla av høgda. Vi ser rett ned i avgrunnen, og det er langt. Slike augneblinkar er det mange av i løpet av denne 72 minutt lange dokumentaren om fjellhistoria, men mest om den menneskelege erobringa av fjellet, og galskapen som følgjer med.

Ekstremsport i fjellet har blitt masseturisme og køgåing, som forteljarstemma (Defoe) ytrar ein stad i filmen. Dialogen er ein omarbeidd versjon av Robert Macfarlanes Mountains of the Mind, og filmen har blitt til ei poetisk reise opp – og ned – tindar og toppar. Defoe snakkar mest i korthogde, aforistiske setningar, som at det å gå opp eit fjell snakkar til noko større i oss, vårt eige fjell. Alt er skrudd saman til tonane frå Australian Chamber Orchestra.

Den klassiske musikken bidreg til det brusande adrenalinet av vanvitige, halsbrekkande scener frå fjellområde verda over. Kameraarbeidet er unikt, og kameraet glir og svever på måtar eg ikkje har sett på eit stort lerret.

I sum er ikkje dette ein dokumentar i klassisk forstand, men meir ein kontemplasjon over den forlokkande krafta fjellet har på menneska. Ei slags kunstnarisk utforsking av ekstremsport i fjellet, og ein måte å sjå dette på i ein større samanheng. Ein meditasjon over den korte eksistensen vår i det store spelet.

Sondre Åkervik

Sondre Åkervik er skribent og student og fast filmmeldar
i Dag og Tid.