Julie spring
Tidsklemma for ei fransk aleinemor er skildra stramt og stressande.
Laura Calamy, som spelar den travle aleinemora Julia, fekk pris for beste hovudrolle på filmfestivalen i Venezia i haust.
Foto: Arthaus
Drama
Regi: Éric Gravel
Tatt av tiden (Orig.tit.: À plein temps)
Med: Laure Calamy, Anne Suarez, Geneviève Mnich
Kinofilm
Julie (Calamy) vaknar av alarmen og hastar snart av garde. Det er framleis mørkt då ho leverer borna hjå naboen (Mnich) som skal ta dei til og frå skulen. Når Julie kjem att, er det mørkt igjen. Ho har brukt ei æve på å reise frå småbyen til arbeidet i sentrum av Paris under ein omfattande streik.
Radio og fjernsyn dekkjer protestar og buss for tog. Jobben med å leie eit lag med reingjerarar på eit luksushotell er ein kamp mot klokka, som resten av livet.
Stresstest
Julie spring som Lola i filmen av Tom Tykwer. Med det same Julie vaknar, set energisk elektronisk musikk av Ire`ne Dre´sel rytmen. Intenst stress aukar med kjappe klipp og kamera i uroleg rørsle. I kombinasjon med musikken får filmen noko til felles med heisaturane til Safdie-brørne frå New York med Good Time og Uncut Gems.
Meir openberre referansar er Dardenne-brørne à la oppjaga To dager, én natt. Moderat fargebruk og tydeleg forankra fransk kontekst gjer at ein kjenner nærleiken til dei mange gode franske dramaa som har skildra kor umogeleg det er for franske arbeidarar å halde hovudet over vatnet, av folk som Stéphane Brizé og Laurent Cantet. Men Tatt av tiden er ingen politisk pamflett. Til det er ambisjonane til Julie for individuelle. Streiken er eit uromoment som gjer livet hennar vanskelegare. Ho vil halde på eit romsleg hus heller enn å unngå tidsklemma.
Stødig arbeid
Sikker regi gjer at ein kjenner stresset på kroppen. Dei grunnleggjande elementa og problema er kjende. Julie slit med stram økonomi, fråverande far, press frå hierarkiet i jobben og uventa utanforståande utfordringar. Ho blir tvinga til å bryte lovnader, lyge og skulke.
Laure Calamy spelar godt, slik ho har gjort i mellom anna Claire Darling og Ava. Det kjem ein stadig straum av solid fransk film på kino. I eit sjikt der arbeidarane er distanserte frå kamp om rettar, er flyvertfilmen Zero Fucks Given frå i fjor friskare. Vonleg kjem også denne på kino. Tatt av tiden er ein gjennomført god film. Etterpå treng du ei stund i ein stressless.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Drama
Regi: Éric Gravel
Tatt av tiden (Orig.tit.: À plein temps)
Med: Laure Calamy, Anne Suarez, Geneviève Mnich
Kinofilm
Julie (Calamy) vaknar av alarmen og hastar snart av garde. Det er framleis mørkt då ho leverer borna hjå naboen (Mnich) som skal ta dei til og frå skulen. Når Julie kjem att, er det mørkt igjen. Ho har brukt ei æve på å reise frå småbyen til arbeidet i sentrum av Paris under ein omfattande streik.
Radio og fjernsyn dekkjer protestar og buss for tog. Jobben med å leie eit lag med reingjerarar på eit luksushotell er ein kamp mot klokka, som resten av livet.
Stresstest
Julie spring som Lola i filmen av Tom Tykwer. Med det same Julie vaknar, set energisk elektronisk musikk av Ire`ne Dre´sel rytmen. Intenst stress aukar med kjappe klipp og kamera i uroleg rørsle. I kombinasjon med musikken får filmen noko til felles med heisaturane til Safdie-brørne frå New York med Good Time og Uncut Gems.
Meir openberre referansar er Dardenne-brørne à la oppjaga To dager, én natt. Moderat fargebruk og tydeleg forankra fransk kontekst gjer at ein kjenner nærleiken til dei mange gode franske dramaa som har skildra kor umogeleg det er for franske arbeidarar å halde hovudet over vatnet, av folk som Stéphane Brizé og Laurent Cantet. Men Tatt av tiden er ingen politisk pamflett. Til det er ambisjonane til Julie for individuelle. Streiken er eit uromoment som gjer livet hennar vanskelegare. Ho vil halde på eit romsleg hus heller enn å unngå tidsklemma.
Stødig arbeid
Sikker regi gjer at ein kjenner stresset på kroppen. Dei grunnleggjande elementa og problema er kjende. Julie slit med stram økonomi, fråverande far, press frå hierarkiet i jobben og uventa utanforståande utfordringar. Ho blir tvinga til å bryte lovnader, lyge og skulke.
Laure Calamy spelar godt, slik ho har gjort i mellom anna Claire Darling og Ava. Det kjem ein stadig straum av solid fransk film på kino. I eit sjikt der arbeidarane er distanserte frå kamp om rettar, er flyvertfilmen Zero Fucks Given frå i fjor friskare. Vonleg kjem også denne på kino. Tatt av tiden er ein gjennomført god film. Etterpå treng du ei stund i ein stressless.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Men Tatt av tiden er ingen politisk pamflett.
Fleire artiklar
Teikning: May Linn Clement
Krigen er ei ufatteleg ulukke for Ukraina. Men også for Russland er det som skjer, ein katastrofe.
Tusen dagar med russisk katastrofe
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.
Den rumenske forfattaren Mircea Cartarescu har skrive både skjønnlitteratur, lyrikk og litterære essay.
Foto: Solum Bokvennen
Mircea Cărtărescu kastar eit fortrolla lys over barndommen i Melankolien
Taiwanarar feirar nasjonaldagen 10. oktober framfor presidentbygget i Taipei.
Foto: Chiang Ying-ying / AP / NTB
Illusjonen om «eitt Kina»
Kina gjer krav på Taiwan, og Noreg anerkjenner ikkje Taiwan som sjølvstendig stat. Men kor sterkt står argumenta for at Taiwan er ein del av Kina?