Kompleks dokumentarfilm om komplisert mann
Grunnleggjaren av Wikileaks, Julian Assange, er ingen lett mann å lage film om.
Julian Assange har vore med på å endre verda.
Foto: Tour de Force / Praxis Films
Dokumentar
Regi: Laura Poitras
Risk
Julian Assange, Sarah Harrison, Jacob Appelbaum
Dokumentarfilmskapar Laura Poitras vann Oscar for filmen Citizenfour (2014), om varslaren Edward Snowden. Snowden lurer i bakgrunnen også i den nye filmen hennar, Risk. Men denne gongen har Poitras retta kameralinsa mot ein annan varslar, Julian Assange, mannen bak Wikileaks, og ein komplisert figur på alle måtar.
Som for Citizenfour er styrken til Risk den nærgåande forma, kor tett Poitras er på rollefigurane. Det er samtalar mellom henne og Assange, og ingen intervju med eksterne personar. Dette set krav til ein viss forkunnskap rundt han og Wikileaks-prosjektet.
Risk er derfor ingen lett dokumentar. Poitras gir lite eller ingen klargjerande informasjon som set det heile i kontekst. Handlinga er sånn sett rotete og fragmentarisk. Men nettopp det forteljande «rotet» er det som gjer filmen til ei sannferdig og interessant utforsking – ikkje berre av Assange og miljøet hans, men også den kreative prosessen til filmskaparen.
Det har vore mange skjer i sjøen sidan Poitras begynte å filme Assange tilbake i 2010. Dei to har eit komplisert forhold, som når Poitras sjølvrefleksivt kommenterer at Assange ikkje likar henne, jamvel om han stolar på henne.
Filmen sveipar over eit stort tidsrom og viser at verda endrar seg, millimeter for millimeter. Assange har heilt klart vore med på å endra allmenta – eller verda. Men han er ingen helt. Iallfall ikkje ifølgje Poitras, som har laga ein usminka, intim dokumentar om ein mann som no bur på den ecuadorianske ambassaden i London.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er skribent
og student.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dokumentar
Regi: Laura Poitras
Risk
Julian Assange, Sarah Harrison, Jacob Appelbaum
Dokumentarfilmskapar Laura Poitras vann Oscar for filmen Citizenfour (2014), om varslaren Edward Snowden. Snowden lurer i bakgrunnen også i den nye filmen hennar, Risk. Men denne gongen har Poitras retta kameralinsa mot ein annan varslar, Julian Assange, mannen bak Wikileaks, og ein komplisert figur på alle måtar.
Som for Citizenfour er styrken til Risk den nærgåande forma, kor tett Poitras er på rollefigurane. Det er samtalar mellom henne og Assange, og ingen intervju med eksterne personar. Dette set krav til ein viss forkunnskap rundt han og Wikileaks-prosjektet.
Risk er derfor ingen lett dokumentar. Poitras gir lite eller ingen klargjerande informasjon som set det heile i kontekst. Handlinga er sånn sett rotete og fragmentarisk. Men nettopp det forteljande «rotet» er det som gjer filmen til ei sannferdig og interessant utforsking – ikkje berre av Assange og miljøet hans, men også den kreative prosessen til filmskaparen.
Det har vore mange skjer i sjøen sidan Poitras begynte å filme Assange tilbake i 2010. Dei to har eit komplisert forhold, som når Poitras sjølvrefleksivt kommenterer at Assange ikkje likar henne, jamvel om han stolar på henne.
Filmen sveipar over eit stort tidsrom og viser at verda endrar seg, millimeter for millimeter. Assange har heilt klart vore med på å endra allmenta – eller verda. Men han er ingen helt. Iallfall ikkje ifølgje Poitras, som har laga ein usminka, intim dokumentar om ein mann som no bur på den ecuadorianske ambassaden i London.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er skribent
og student.
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.