JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

FilmMeldingar

Krutsprøyt

Den sjølvfinansierte westernfilmen til Kevin Costner er tre triste, trauste timar.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Oscar-vinnar Kevin Costner regisserer og spelar hovudrolla i westerndramaet som han har finansiert sjølv.

Oscar-vinnar Kevin Costner regisserer og spelar hovudrolla i westerndramaet som han har finansiert sjølv.

Foto: SF Studios

Oscar-vinnar Kevin Costner regisserer og spelar hovudrolla i westerndramaet som han har finansiert sjølv.

Oscar-vinnar Kevin Costner regisserer og spelar hovudrolla i westerndramaet som han har finansiert sjølv.

Foto: SF Studios

3030
20240621
3030
20240621

Western

Regi: Kevin Costner

Horizon: An American Saga - Chapter 1

Med: Kevin Costner, Abbey Lee, Sienna Miller
Kinofilm frå 28. juni

Dei store studioa i USA ville ikkje investere i Horizon, det gigantiske nye prosjektet til Kevin Costner. No har rikingen knust sparegrisen for ein revansj som tradisjonen tru byr på sjefen sjølv i hovudrolla i ein film om «Det ville vesten» i USA under borgarkrigen.

Gamle gønnarar

Det tek lang tid før regissøren viser eige andlet. Det kjennest som om innramminga er meir forseggjord nett då, medan foto elles enkelt kviler seg på fin natur. Haustgule blad i Wyoming er jo flott.

Den innleiande timen introduserer Costner elles tallause figurar som dei som orkar, skal følgje framover. Ein slit med å halde følgje, sjølv om stilen er ekstremt didaktisk, overtydeleg og simpel. Stilistisk, tematisk og musikalsk kjennest det som ei tidsreise der tonane til Jon Bon Jovi til Young Guns kunne dukka opp. Men så forfriskande er ikkje dette mølet. Fløyter og strykarar set alle klutar til frå fyrste scene. Vi får skummel musikk når «indianarar» nærmar seg for å massakrere folk. Omsorgsfulle blonde kvinner er truga. Dei liknar ein Timotei-reklame frå åttiåra. Rett nok er dei blodtørstige blant dei kvite like forelda sjablongar.

«Filmen er full av tull. Costner køyrer kvantitet over kvalitet i alle ledd.»

Håkon Tveit om Horizon

Ein fornuftig kar som veit namna på ulike folkeslag og forstår dynamikken i koloniseringa, verkar nærast som ein anakronisme. Retrorasismen minner meir om dei tidlege åra til Costner sjølv enn dei mest tonedøve klassikarane frå gullalderen innan sjangeren.

Ikkje snakk om Kevin

Eg sleit med å hugsa om Costner er ein god skodespelar eller ikkje, og stoler ikkje på dei vage minna om korleis det gjekk då han regisserte seg sjølv i Danser med ulver (1990) og The Postman (1997). Han skal ha for at han er den beste skodespelaren i første kapittel av Horizon. Karikaturane er pinleg overspelte, og då spesielt dei kjipe.

Sadistiske skurkar, hjelpe­-
laust pripne britar og ein vis gamal høvding. Alt er teit. Dialogen er dårleg. I tide til syttiårsdagen sin har Costner ført i pennen seksuell spenning mellom seg sjølv og modellen Abbey Lee, som har halvparten av åra på baken. Søt musikk må til for sexscena. Det utslitne mannlege blikket til filmskaparen er i det minste truverdig.

Filmen er full av tull. Costner køyrer kvantitet over kvalitet i alle ledd. Om dei tre neste delane er like lange, klokkar dette makkverket inn på tolv timar. Herre min hatt! Han freistar vel slå Kruttrøyk, som lenge var verdas lengste serie.

Alt er gamaldags i denne filmen, som høyrer heime på fjernsyn for folk som trur Amerika er eit land. Kanskje Kevin Costner tenkte «they don’t make’em like this anymore». Takk og pris. Denne kan fint gå i gløymeboka.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Western

Regi: Kevin Costner

Horizon: An American Saga - Chapter 1

Med: Kevin Costner, Abbey Lee, Sienna Miller
Kinofilm frå 28. juni

Dei store studioa i USA ville ikkje investere i Horizon, det gigantiske nye prosjektet til Kevin Costner. No har rikingen knust sparegrisen for ein revansj som tradisjonen tru byr på sjefen sjølv i hovudrolla i ein film om «Det ville vesten» i USA under borgarkrigen.

Gamle gønnarar

Det tek lang tid før regissøren viser eige andlet. Det kjennest som om innramminga er meir forseggjord nett då, medan foto elles enkelt kviler seg på fin natur. Haustgule blad i Wyoming er jo flott.

Den innleiande timen introduserer Costner elles tallause figurar som dei som orkar, skal følgje framover. Ein slit med å halde følgje, sjølv om stilen er ekstremt didaktisk, overtydeleg og simpel. Stilistisk, tematisk og musikalsk kjennest det som ei tidsreise der tonane til Jon Bon Jovi til Young Guns kunne dukka opp. Men så forfriskande er ikkje dette mølet. Fløyter og strykarar set alle klutar til frå fyrste scene. Vi får skummel musikk når «indianarar» nærmar seg for å massakrere folk. Omsorgsfulle blonde kvinner er truga. Dei liknar ein Timotei-reklame frå åttiåra. Rett nok er dei blodtørstige blant dei kvite like forelda sjablongar.

«Filmen er full av tull. Costner køyrer kvantitet over kvalitet i alle ledd.»

Håkon Tveit om Horizon

Ein fornuftig kar som veit namna på ulike folkeslag og forstår dynamikken i koloniseringa, verkar nærast som ein anakronisme. Retrorasismen minner meir om dei tidlege åra til Costner sjølv enn dei mest tonedøve klassikarane frå gullalderen innan sjangeren.

Ikkje snakk om Kevin

Eg sleit med å hugsa om Costner er ein god skodespelar eller ikkje, og stoler ikkje på dei vage minna om korleis det gjekk då han regisserte seg sjølv i Danser med ulver (1990) og The Postman (1997). Han skal ha for at han er den beste skodespelaren i første kapittel av Horizon. Karikaturane er pinleg overspelte, og då spesielt dei kjipe.

Sadistiske skurkar, hjelpe­-
laust pripne britar og ein vis gamal høvding. Alt er teit. Dialogen er dårleg. I tide til syttiårsdagen sin har Costner ført i pennen seksuell spenning mellom seg sjølv og modellen Abbey Lee, som har halvparten av åra på baken. Søt musikk må til for sexscena. Det utslitne mannlege blikket til filmskaparen er i det minste truverdig.

Filmen er full av tull. Costner køyrer kvantitet over kvalitet i alle ledd. Om dei tre neste delane er like lange, klokkar dette makkverket inn på tolv timar. Herre min hatt! Han freistar vel slå Kruttrøyk, som lenge var verdas lengste serie.

Alt er gamaldags i denne filmen, som høyrer heime på fjernsyn for folk som trur Amerika er eit land. Kanskje Kevin Costner tenkte «they don’t make’em like this anymore». Takk og pris. Denne kan fint gå i gløymeboka.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

I dokumentarfilmen seier Bruce Springsteen at han vil halde fram med å spele tre timars konsertar.

I dokumentarfilmen seier Bruce Springsteen at han vil halde fram med å spele tre timars konsertar.

Foto: Disney +

MusikkMeldingar

Bak scenen

Ein ny tv-dokumentar slepper sjåaren inn i Bruce Springsteens øvingslokale.

Øyvind Vågnes
I dokumentarfilmen seier Bruce Springsteen at han vil halde fram med å spele tre timars konsertar.

I dokumentarfilmen seier Bruce Springsteen at han vil halde fram med å spele tre timars konsertar.

Foto: Disney +

MusikkMeldingar

Bak scenen

Ein ny tv-dokumentar slepper sjåaren inn i Bruce Springsteens øvingslokale.

Øyvind Vågnes
Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.

Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.

Foto: Sveiniung Lindaas

DyrFeature

«Forskinga avslører stadig nye bragder som viser uthaldet og styrken til trekkfuglane.»

Naïd Mubalegh
Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.

Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.

Foto: Sveiniung Lindaas

DyrFeature

«Forskinga avslører stadig nye bragder som viser uthaldet og styrken til trekkfuglane.»

Naïd Mubalegh

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis