DRAMA

Regi: Jean-Pierre og Luc Dardenne

Kvinne, ukjent

(Orig. tittel: La fille inconnue)
Med: Adèle Haenel, Olivier Bonnaud, Jèrèmie Renier

Jenny Davin (Haenel) er lege i den belasta bydelen i belgiske Seraing. Ho køyrer ei streng line, noko student og assistent Julien (Bonnaud) ikkje taklar. Ein kveld etter stengetid ringer det på, men ho formanar Julien til ikkje å opna. Dagen etter kjem politiet på døra, og det viser seg at ei ung kvinne er funnen død ved elva like nedanfor legesenteret. På overvakingskameraet ser dei at det var den uidentifiserte kvinna som ringde på kvelden før.

Kritiske tider

Det er mange lag i Kvinne, ukjent, som det ofte er i filmane til brørne Dardenne. Som mange gongar før skildrar dei samfunnet i Samtids-Belgia på ein lite insisterande og nøkternt observerande måte. Det ligg ingen opplagd kritikk av innvandring, velferdssystem eller klasseforskjellar her; dei berre gjev att kva dei ser og kva som skjer. Det gjer ikkje at bodskapen forsvinn. Stilt får me observera dei daglegdagse rutinane på legekontoret, og det går ikkje lang tid før stemninga mellom Jenny og Julien verkar anstrengd. Er Jenny for streng? Er Julien for kjenslevar? Det gjer godt å få brukt hovudet på å frigjera opplagde konklusjonar. I filmen, som i røynda, er menneskeleg samspel samansett og komplisert, og det finst ikkje berre eitt svar på kven som handlar rett.

Tradisjonell krim

Kvinne, ukjent er på mange måtar ein tradisjonell krim: Kven har teke livet av det som viste seg å vera ei ung prostituert kvinne med tvilsamt pass? Skuldkjensla Jenny føler på, set ho inn i rolla som etterforskar. Ho leitar ikkje etter gjerningspersonen, men etter identiteten til kvinna. Leitinga fører uansett til at ho stikk nasen i saker som både politiet og andre meiner ho burde halda seg unna. Likskapen til Detektimen stoppar då realitetane set inn: Ved å snoka rundt set ho seg sjølv og andre i ubehagelege situasjonar.

Samvitskap

Det er likevel ikkje ein ubehageleg film. Det ligg ei ro over det heile, og reaksjonane til alle involverte blir spegelbilete på kor menneskeleg – og lett – det kan vera å handla feil. Å følgja samvitet er inga enkel sak, men om Kvinne, ukjent viser oss noko i klartekst, så er det at det er vår fordømde plikt å gjera nett det.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.