Livet er å plystre
Rumensk korrupsjon møter spansk mafia i ein fin film noir med forviklingar og herleg humor.
Filmen vart nominert til Gullpalmen på filmfestivalen i Cannes i år. Gilda vert spelt av Catrinel Marlon.
Foto: Another World Entertainment
KRIM / KOMEDIE
Regi: Corneliu Porumboiu
The Whistlers (Orig.tittel: La Gomera)
Med: Vlad Ivanov, Catrinel Marlon, Agustí Villaronga
Kinofilm
Den rumenske politimannen Cristi (Ivanov) kjem i land på La Gomera, ei slåande vakker naboøy til Tenerife. Her introduserer Gilda (Marlon) frå heimlandet han for kanariske kriminelle av høg klasse.
Dei skal lære han det Unesco-oppførte plystrespråket silbo gomero, som er eigna for kommunikasjon over hovudet på mindre korrupte politifolk. Klipp til Bucuresti, overvakingskamera, pengevask og komplisert balansekunst for Cristi.
Rollespel
Den nye filmen til Corneliu Porumboiu er ikkje ein thriller, slik kinosidene hevdar. Krimkomedie er meir korrekt. Med Porumboiu er alltid humoren med.
No hyllar han film noir og leikar seg med referansar. Cristi er antihelten som rotar med rolla som lovens arm. Gilda er den obligatoriske femme fatale, men blendar kanskje publikum like mykje som spanarane. Dei som trur Catrinel Marlon har rolla berre til pynt, tar feil. Ho er god.
Filmen er delt i sekvensar som har tittel etter figurane, der tidslinene blir fletta saman. Det gjeld å henge med for å vite kven som lurar kven. Alle har pokerfjes.
Heilstøypte Vlad Ivanov i hovudrolla er reine institusjonen i den evigvarande rumenske filmbølgja. Skodespelarane har stilfullt små fakter. Spanske Agustí Villaronga syner meir subtile takter som skodespelar enn han har gjort som regissør.
Sjangerslalåm
The Whistlers er stillfaren og storslagen samstundes. Klippen gjev tempo. Lydsporet vekslar mellom mektig opera og knyst stille.
Etter energiske Iggy Pop i opninga blir både Tsjajkovskij, Mozart og Johann Strauss brukte presist og vittig. Foto er flott og glatt. Brodden er ikkje like slåande som i den freidige historiske komedien Hvor var du egentlig? (2006), men filmskaparen er til å kjenne igjen.
Etter smålåten realisme og heimespøta moro har Porumboiu fått midlar til å leike seg i ein internasjonal produksjon. Det verkar som han kosar seg, og spøker like mykje med produksjonstilhøve som med filmhistorie og det korrupsjonsplaga rumenske samfunnet. Han lukkast med sjangerleiken mellom krim, thriller og komedie.
The Whistlers er humor og hjernetrim av høg kvalitet som fortener stort lerret og kinolyd.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
KRIM / KOMEDIE
Regi: Corneliu Porumboiu
The Whistlers (Orig.tittel: La Gomera)
Med: Vlad Ivanov, Catrinel Marlon, Agustí Villaronga
Kinofilm
Den rumenske politimannen Cristi (Ivanov) kjem i land på La Gomera, ei slåande vakker naboøy til Tenerife. Her introduserer Gilda (Marlon) frå heimlandet han for kanariske kriminelle av høg klasse.
Dei skal lære han det Unesco-oppførte plystrespråket silbo gomero, som er eigna for kommunikasjon over hovudet på mindre korrupte politifolk. Klipp til Bucuresti, overvakingskamera, pengevask og komplisert balansekunst for Cristi.
Rollespel
Den nye filmen til Corneliu Porumboiu er ikkje ein thriller, slik kinosidene hevdar. Krimkomedie er meir korrekt. Med Porumboiu er alltid humoren med.
No hyllar han film noir og leikar seg med referansar. Cristi er antihelten som rotar med rolla som lovens arm. Gilda er den obligatoriske femme fatale, men blendar kanskje publikum like mykje som spanarane. Dei som trur Catrinel Marlon har rolla berre til pynt, tar feil. Ho er god.
Filmen er delt i sekvensar som har tittel etter figurane, der tidslinene blir fletta saman. Det gjeld å henge med for å vite kven som lurar kven. Alle har pokerfjes.
Heilstøypte Vlad Ivanov i hovudrolla er reine institusjonen i den evigvarande rumenske filmbølgja. Skodespelarane har stilfullt små fakter. Spanske Agustí Villaronga syner meir subtile takter som skodespelar enn han har gjort som regissør.
Sjangerslalåm
The Whistlers er stillfaren og storslagen samstundes. Klippen gjev tempo. Lydsporet vekslar mellom mektig opera og knyst stille.
Etter energiske Iggy Pop i opninga blir både Tsjajkovskij, Mozart og Johann Strauss brukte presist og vittig. Foto er flott og glatt. Brodden er ikkje like slåande som i den freidige historiske komedien Hvor var du egentlig? (2006), men filmskaparen er til å kjenne igjen.
Etter smålåten realisme og heimespøta moro har Porumboiu fått midlar til å leike seg i ein internasjonal produksjon. Det verkar som han kosar seg, og spøker like mykje med produksjonstilhøve som med filmhistorie og det korrupsjonsplaga rumenske samfunnet. Han lukkast med sjangerleiken mellom krim, thriller og komedie.
The Whistlers er humor og hjernetrim av høg kvalitet som fortener stort lerret og kinolyd.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Dei som trur Catrinel Marlon har rolla berre til pynt, tar feil. Ho er god.
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.