Merkevara
Koseserien om David Beckham er heltedyrking utan kritisk blikk.
Victoria og David Beckham stiller opp for regissør Fisher Stevens.
Foto: Netflix
Dokumentarserie
Regi: Fisher Stevens
Beckham
Med: David Beckham, Victoria Beckham, Fisher Stevens
Serie på Netflix
Livet og karrieren til den dyktige fotballspelaren David Beckham er skildra i detalj i dokumentarserien av Succession-skodespelar Fisher Stevens. Den stjernestreifa regissøren intervjuar Beckham, kona Victoria og andre folk, blanda med rikt arkivmateriale.
Kosen
Dei gamle klippa underheld. Draktene, frisyrane og fotballkampane frå nittitalet er artige. Intervjuobjekta frå notida er ei rå rekke av figurar som Alex Ferguson, Luis Figo, Roy Keane, den gode gamle Ronaldo, Neville-brørne og Roberto Carlos.
Best er Diego Simeone og Fabio Capello. Men Beckham er ofte ein tannlaus og glatt «heime hos»-reportasje, eller kosefjernsyn på nivå med Erna Solberg i «Debatten» på NRK.
Kapitalen
Kjendisen Beckham endra korleis fotballspelarar såg ut og utvida rommet for manndom. Vegen frå ein blodig Terry Butcher til Beckham i sarong er lang. Delen om hetsen etter at han blei utvist i VM, er god og syner eit sjukt England. Men kor er spørsmåla om overforbruket Beckham fremjar? Han blir hylla for overflod. Ingen spør om støtta til rike diktatur. Ikkje éin kritisk tanke blir ytra. Regissøren frå USA freistar eggja fram sterke kjensler med overdriven musikkbruk og klipping som får alle augneblinkar på bana til å handle om dramatiske vendingar for Beckham.
Nesten fem timar over fire episodar er for mykje. Kraftpakken Diego Maradona av Asif Kapadia på litt over to timar viser at ein kan skildre eit liv med fotball på meir fengande vis. Maradona likte ikkje filmen. Han har nemleg brodd. Det finst ikkje her.
For familien Beckham er serien meir merkevarebygging. Victoria Beckham samanfattar serien umedvite fint når ho fortel om at media flaug etter familien i helikopter: «Verkeleg? Er det så interessant?» Svaret er sjølvsagt «nei». Det same gjeld for serien.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dokumentarserie
Regi: Fisher Stevens
Beckham
Med: David Beckham, Victoria Beckham, Fisher Stevens
Serie på Netflix
Livet og karrieren til den dyktige fotballspelaren David Beckham er skildra i detalj i dokumentarserien av Succession-skodespelar Fisher Stevens. Den stjernestreifa regissøren intervjuar Beckham, kona Victoria og andre folk, blanda med rikt arkivmateriale.
Kosen
Dei gamle klippa underheld. Draktene, frisyrane og fotballkampane frå nittitalet er artige. Intervjuobjekta frå notida er ei rå rekke av figurar som Alex Ferguson, Luis Figo, Roy Keane, den gode gamle Ronaldo, Neville-brørne og Roberto Carlos.
Best er Diego Simeone og Fabio Capello. Men Beckham er ofte ein tannlaus og glatt «heime hos»-reportasje, eller kosefjernsyn på nivå med Erna Solberg i «Debatten» på NRK.
Kapitalen
Kjendisen Beckham endra korleis fotballspelarar såg ut og utvida rommet for manndom. Vegen frå ein blodig Terry Butcher til Beckham i sarong er lang. Delen om hetsen etter at han blei utvist i VM, er god og syner eit sjukt England. Men kor er spørsmåla om overforbruket Beckham fremjar? Han blir hylla for overflod. Ingen spør om støtta til rike diktatur. Ikkje éin kritisk tanke blir ytra. Regissøren frå USA freistar eggja fram sterke kjensler med overdriven musikkbruk og klipping som får alle augneblinkar på bana til å handle om dramatiske vendingar for Beckham.
Nesten fem timar over fire episodar er for mykje. Kraftpakken Diego Maradona av Asif Kapadia på litt over to timar viser at ein kan skildre eit liv med fotball på meir fengande vis. Maradona likte ikkje filmen. Han har nemleg brodd. Det finst ikkje her.
For familien Beckham er serien meir merkevarebygging. Victoria Beckham samanfattar serien umedvite fint når ho fortel om at media flaug etter familien i helikopter: «Verkeleg? Er det så interessant?» Svaret er sjølvsagt «nei». Det same gjeld for serien.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.