Psykologisk krimdrama

Serieskapar/regi: Liz Hannah og Patrick Macmanus

The Girl from Plainville

Med: Elle Fanning, Chloe
Sevigny, Colton Ryan
Serie Viaplay

Conrad (Ryan) tek livet av seg, og ingenting ser mistenkjeleg ut, berre tragisk. Heilt til politiet undersøkjer telefonen hans og finn drøssevis av meldingar frå Michelle (Fanning) som oppmodar han om å ikkje gje opp. Kan ein dømast for å oppmoda nokon til sjølvmord?

Hjernejakt

Korleis taklar familie og vener det når nokon vel døden framfor livet? Korleis kan noko vera viktigare enn å leva? Og blir det betre eller verre av å vita at son din ikkje var så totalt åleine som du trudde, men at han hadde ein kjærast, ei nydeleg, blond, smart ung dame som vi ganske snart skjønar at er ganske ute og køyra?

Og sånn startar ein skikkeleg vellaga serie så full av vendingar og nye innfallsvinklar som berre dei beste maktar ein sjeldan gong. Så er også serieskapar Liz Hannah kvinna bak Mindhunter og The Dropout. Her ligg det nok ein djup fascinasjon for menneskesinnet bak, og heldigvis særskilt gode evner til å fortelja ei historie, og ein sans for detaljar som hevar The Girl from Plainville høgt over standarden i det som strengt talt er i ferd med å ta over seriemarknaden, nemleg sannkrim av den hurtige sorten.

Ukategorisk

Den åtte episodar lange serien går djupt inn i materien frå fyrste start. Elle Fanning er utstudert kjip på ein måte som får deg til å føla deg som eit dårleg menneske; du får lyst til å dra til henne for så å gradvis synast genuint synd i henne. Dei etiske og moralske dilemmaa står i kø, endå så opplagt det heile kan verka.

Her får dei fleste utdelt dosar med skuld, utan at det vert framstilt som at nokon faktisk kan skuldast for sjølvmord. Det kan derimot legemiddelindustrien med sine psykofarmaka, men heller ikkje her blir det lagt udelt skuld. Ah, nyansar! Vinklingar! Ulike versjonar! Eg blir altså så begeistra dei gongene drama klarar å balansera utan å kategorisera, for røynda er sjeldan svartkvit.

Nattemørkt

Skodespelarane er dønn truverdige, særleg før nemnde Elle Fanning, men også Chloe Sevigny i rolla som mor til Conrad – ikkje ei sjablongaktig sørgande-mor-framstilling, men ei kvinne i kjøt og blod, ja, nok ein gong nyansert, rett og slett.

Dermed framstår heilskapen som langt mindre spekulativ enn det ein skulle trudd, med ein serie som går verkeleg tett innpå temaet sjølvmord og ein mogleg ekkel trend blant enkelte unge om å oppmuntra til dette. The Girl from Plainville gjev ikkje svaret, men maktar på heilstøypt vis å problematisera eit scenario så mørkt, så mørkt, men utan at eg blir deprimert av å sjå på.

Brit Aksnes

Brit Aksnes er frilans kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.