Sakn og sinne
Hlynur Pálmason er i øvste sjiktet av framifrå filmskaparar frå Island.
Ingvar Sigurdsson spelar hovudrolla i filmen som er Islands kandidat til Oscar for beste internasjonale film i 2020.
Foto: Mer Filmdistribusjon
DRAMA
Regi: Hlynur Pálmason
En hvit, hvit dag (Orig.tittel: Hvítur, hvítur dagur)
Med: Ingvar Sigurdsson, Ída Mekkín Hlynsdóttir
En hvit, hvit dag byrjar med ein biltur i tåke, før vi ser ei mengd tablå av eit hus gjennom årstider. Der spikrar Ingimundur (Sigurdsson), ein sørgjande politimann i permisjon etter at kona er død. Han har heldigvis ofte kjekt selskap i barnebarnet Salka (Hlynsdóttir), men med mistanke om at kona var utru, spinn sinnet mot hemntankar.
Kraft i kamera
Det glisne staden er vêrhard og vakker, men kameraet lèt lett ein betongvegg fylle lerretet med tung stemning medan nokon nemner utsikten. Poetiske tablå av ting og tang speglar mannens minne. Bruk av skjermar og bilvindauge kan sjå til Abbas Kiarostami, men det grunnleggande, menneskelege dramaet slektar meir på Asghar Farhadi, med innbiten islandsk intensitet. Ofte kjem vi tett på andletet til Ingvar Sigurdsson i hovudrolla. Han er eksepsjonelt ekspressiv med få fakter. Unge Ída Mekkín Hlynsdóttir er òg heilstøypt. Dei har frisk dynamikk.
Crescendo
Ingimundur er ein taus mann. Han vil heller byggja hus enn å dele kjensler. Psykisk kan psykologen vera sjølv. Eksperimentelle strykarar fremjar uro. Den stoiske roa brest, og det ballar på seg for barskingen. Regissør Pálmason tar steg frå sin spenstige debut, Vinterbrødre. Han tyr taktfullt til overraskande vendingar, originale visuelle val, mørk humor og sterke kjensler. Filmen er eit solid, stilig byggverk. Gradvis auke i intensitet leier mot eit klimaks som får deg til å halda pusten. Effekten er mektig. Ingvar Sigurdsson er rå. Denne må du sjå.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
DRAMA
Regi: Hlynur Pálmason
En hvit, hvit dag (Orig.tittel: Hvítur, hvítur dagur)
Med: Ingvar Sigurdsson, Ída Mekkín Hlynsdóttir
En hvit, hvit dag byrjar med ein biltur i tåke, før vi ser ei mengd tablå av eit hus gjennom årstider. Der spikrar Ingimundur (Sigurdsson), ein sørgjande politimann i permisjon etter at kona er død. Han har heldigvis ofte kjekt selskap i barnebarnet Salka (Hlynsdóttir), men med mistanke om at kona var utru, spinn sinnet mot hemntankar.
Kraft i kamera
Det glisne staden er vêrhard og vakker, men kameraet lèt lett ein betongvegg fylle lerretet med tung stemning medan nokon nemner utsikten. Poetiske tablå av ting og tang speglar mannens minne. Bruk av skjermar og bilvindauge kan sjå til Abbas Kiarostami, men det grunnleggande, menneskelege dramaet slektar meir på Asghar Farhadi, med innbiten islandsk intensitet. Ofte kjem vi tett på andletet til Ingvar Sigurdsson i hovudrolla. Han er eksepsjonelt ekspressiv med få fakter. Unge Ída Mekkín Hlynsdóttir er òg heilstøypt. Dei har frisk dynamikk.
Crescendo
Ingimundur er ein taus mann. Han vil heller byggja hus enn å dele kjensler. Psykisk kan psykologen vera sjølv. Eksperimentelle strykarar fremjar uro. Den stoiske roa brest, og det ballar på seg for barskingen. Regissør Pálmason tar steg frå sin spenstige debut, Vinterbrødre. Han tyr taktfullt til overraskande vendingar, originale visuelle val, mørk humor og sterke kjensler. Filmen er eit solid, stilig byggverk. Gradvis auke i intensitet leier mot eit klimaks som får deg til å halda pusten. Effekten er mektig. Ingvar Sigurdsson er rå. Denne må du sjå.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
Papiravisa