Saktebrennande mysterium
Ein av dei beste filmane frå i fjor har endeleg norsk kinopremiere.
Filmen er basert på ei novelle av Haruki Murakami.
Foto: Arthaus
Thriller
Regi: Lee Chang-dong
Burning
Med: Ah-in Yoo, Steven Yeun, Jong-seo Jun
Burning, signert den sørkoreanske auteuren Lee Chang-dong, er ein mørk og mystisk psykologisk thriller. Til liks med dei andre filmane hans er denne saktegåande, subtil og krevjande.
Burning badar heile vegen i psykologisk ambivalens, framfor alt ein frustrasjon over hovudkarakteren Jong-su (Yoo), ein arbeidarklassegut frå landet som har reist til storbyen Seoul for å skrive. Her forelskar han seg i Hae-mi (Jun), ei jente frå den same bygda. At Jong-su ikkje hugsar henne, bidreg til mysteriet som gradvis utfaldar seg. Etter ei reise kjem ho tilbake med ein kjærast, Ben (Yeun). Han er velståande, men også gåtefull. Burning viklar seg herifrå inn i eit innrøykt plott, der ein gradvis skjønar mindre og mindre av kva som skjer. I ei scene kjem det fram at Ben brenn ned tilfeldige drivhus for moro skuld. Eller gjer han det?
Denne mangelen på konkrete svar er noko av det som gjer Burning så mystisk og «utilfredsstillande»: Lee Chang-dong avslører aldri meir enn han må, og knapt det. Burning er basert på ei novelle av Haruki Murakami, og regissøren deler den japanske forfattarens særeigne univers, der ein mannleg, einsam og frustrert hovudperson står i sentrum. Kattar, jazzmusikk og litterære referansar er andre Murakami-verkemiddel som smittar over på filmen.
Samtidig gir Chang-dong forteljinga ein klassetematikk, mellom arbeidarklasse og den privilegerte eliten. Dette gjer Burning til ein politisk film, som seier noko om vår tid, både på individ- og samfunnsnivå.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er frilans kulturjournalist og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Thriller
Regi: Lee Chang-dong
Burning
Med: Ah-in Yoo, Steven Yeun, Jong-seo Jun
Burning, signert den sørkoreanske auteuren Lee Chang-dong, er ein mørk og mystisk psykologisk thriller. Til liks med dei andre filmane hans er denne saktegåande, subtil og krevjande.
Burning badar heile vegen i psykologisk ambivalens, framfor alt ein frustrasjon over hovudkarakteren Jong-su (Yoo), ein arbeidarklassegut frå landet som har reist til storbyen Seoul for å skrive. Her forelskar han seg i Hae-mi (Jun), ei jente frå den same bygda. At Jong-su ikkje hugsar henne, bidreg til mysteriet som gradvis utfaldar seg. Etter ei reise kjem ho tilbake med ein kjærast, Ben (Yeun). Han er velståande, men også gåtefull. Burning viklar seg herifrå inn i eit innrøykt plott, der ein gradvis skjønar mindre og mindre av kva som skjer. I ei scene kjem det fram at Ben brenn ned tilfeldige drivhus for moro skuld. Eller gjer han det?
Denne mangelen på konkrete svar er noko av det som gjer Burning så mystisk og «utilfredsstillande»: Lee Chang-dong avslører aldri meir enn han må, og knapt det. Burning er basert på ei novelle av Haruki Murakami, og regissøren deler den japanske forfattarens særeigne univers, der ein mannleg, einsam og frustrert hovudperson står i sentrum. Kattar, jazzmusikk og litterære referansar er andre Murakami-verkemiddel som smittar over på filmen.
Samtidig gir Chang-dong forteljinga ein klassetematikk, mellom arbeidarklasse og den privilegerte eliten. Dette gjer Burning til ein politisk film, som seier noko om vår tid, både på individ- og samfunnsnivå.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er frilans kulturjournalist og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.