Unødvendig oppfølgjar
The Equalizer 2 var ein dårleg idé som i beste fall kunne samla støv i skuffa.
Denzel Washington spelar den pensjonerte hemmelege agenten Robert McCall.
Foto: Glen Wilson
Action
Regi: Antoine Fuqua
The Equalizer 2
Med: Denzel Washington, Melissa Leo, Bill Pullman
The Equalizer (2014) handla om ein pensjonert hemmeleg agent, Robert McCall (Washington) som levde eit endå meir hemmeleg tilbaketrekt liv. Han hadde fått seg ein heilt vanleg jobb og nytta fritida til å lese litterære klassikarar. Den einaste som visste om fortida hans, var ekskollegaen Susan (Leo) og ektemannen hennar (Pullman). Det vil seie, heilt til han møtte ein mindreårig prostituert og ei heil underverd av slemme russiske menn. McCall måtte snart tilbake i ringen for å berge jenta. Det innebar ein heil del action, slåsting, dreping og ei mogleg forverring av tilhøvet mellom Amerika og Russland.
Ein ganske vanleg mann
The Equalizer 2 handlar om Robert McCall, ein pensjonert hemmeleg agent som lever eit hemmeleg tilbaketrekt liv. Han arbeider som taxisjåfør, les bøker, men gjer innimellom frilansoppdrag som drapsmaskin i rettferds namn. Ein togtur til Tyrkia i opningsscena illustrerer McCalls dobbeltliv, utkledd som ein muslimsk intellektuell som brått viser kven han eigentleg er. Denne gongen er det kanskje tyrkarane som føler seg uthengde som skurkar? Tilbake i USA møter han Susan, som fortel om drapet på ein belgisk agent, og at ho må reise til Brussel for å undersøke kven som står bak. Her skjer det ting som tvingar McCall tilbake i ringen på ny.
Hemnfilm
The Equalizer prøvde aldri å vere original eller smart, men var i det minste solid underhaldning. Det var ein klassisk «hemnfilm» der helten er motivert av ein personleg affeksjon, nesten ein sjanger i seg sjølv. Frå dei fabelaktige Kill Bill-filmane til Keanu Reeves i John Wick: Folk på hemntokt blir som regel god underhaldning. På sitt beste har dei også noko meir på hjartet (Kill Bill) eller er i det minste morosame (John Wick).
The Equalizer 2 har ingen av delane. Filmen har lite, om noko, på hjartet og er såpass sjølvhøgtidleg på vegner av det latterlege plottet at han i beste fall blir (ufriviljug) morosam. Eller, det er framleis litt morosamt å sjå folk undervurdere McCall i sivil. Men kvifor nokon av dei involverte tenkte at resirkulering av den første filmen var ein god idé, er for meg ei gåte. Eg tippar at det handlar om pengar. Denzel Washington kosar seg sikkert som afroamerikansk intellektuell/drapsmaskin. Vi andre må lide oss gjennom eit to timar langt actionplot som aldri gir meining.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er frilans kulturjournalist og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Action
Regi: Antoine Fuqua
The Equalizer 2
Med: Denzel Washington, Melissa Leo, Bill Pullman
The Equalizer (2014) handla om ein pensjonert hemmeleg agent, Robert McCall (Washington) som levde eit endå meir hemmeleg tilbaketrekt liv. Han hadde fått seg ein heilt vanleg jobb og nytta fritida til å lese litterære klassikarar. Den einaste som visste om fortida hans, var ekskollegaen Susan (Leo) og ektemannen hennar (Pullman). Det vil seie, heilt til han møtte ein mindreårig prostituert og ei heil underverd av slemme russiske menn. McCall måtte snart tilbake i ringen for å berge jenta. Det innebar ein heil del action, slåsting, dreping og ei mogleg forverring av tilhøvet mellom Amerika og Russland.
Ein ganske vanleg mann
The Equalizer 2 handlar om Robert McCall, ein pensjonert hemmeleg agent som lever eit hemmeleg tilbaketrekt liv. Han arbeider som taxisjåfør, les bøker, men gjer innimellom frilansoppdrag som drapsmaskin i rettferds namn. Ein togtur til Tyrkia i opningsscena illustrerer McCalls dobbeltliv, utkledd som ein muslimsk intellektuell som brått viser kven han eigentleg er. Denne gongen er det kanskje tyrkarane som føler seg uthengde som skurkar? Tilbake i USA møter han Susan, som fortel om drapet på ein belgisk agent, og at ho må reise til Brussel for å undersøke kven som står bak. Her skjer det ting som tvingar McCall tilbake i ringen på ny.
Hemnfilm
The Equalizer prøvde aldri å vere original eller smart, men var i det minste solid underhaldning. Det var ein klassisk «hemnfilm» der helten er motivert av ein personleg affeksjon, nesten ein sjanger i seg sjølv. Frå dei fabelaktige Kill Bill-filmane til Keanu Reeves i John Wick: Folk på hemntokt blir som regel god underhaldning. På sitt beste har dei også noko meir på hjartet (Kill Bill) eller er i det minste morosame (John Wick).
The Equalizer 2 har ingen av delane. Filmen har lite, om noko, på hjartet og er såpass sjølvhøgtidleg på vegner av det latterlege plottet at han i beste fall blir (ufriviljug) morosam. Eller, det er framleis litt morosamt å sjå folk undervurdere McCall i sivil. Men kvifor nokon av dei involverte tenkte at resirkulering av den første filmen var ein god idé, er for meg ei gåte. Eg tippar at det handlar om pengar. Denzel Washington kosar seg sikkert som afroamerikansk intellektuell/drapsmaskin. Vi andre må lide oss gjennom eit to timar langt actionplot som aldri gir meining.
Sondre Åkervik
Sondre Åkervik er frilans kulturjournalist og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Filmen har lite, om noko, på hjartet og er såpass sjølvhøgtidleg på vegner av det latterlege plottet at han i beste fall blir (ufriviljug) morosam.
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.