Vakker, vellaga og rørande
Filmmelding: All of Us Strangers
Adam (Andrew Scott) og Henry (Paul Mescal) i forteljinga om kjærleik, traume og aksept, skriven og regissert av Andrew Haigh.
Foto: Parisa Taghizadeh / Searchlight Pictures
Magisk romantikk
Andrew Haigh flettar fantasi inn i ei vakker og sår kjærleikshistorie.
Drama
Regi: Andrew Haigh
All of Us Strangers
Med: Andrew Scott, Paul
Mescal, Claire Foy
Kinofilm
Blokka forfattaren Adam (Scott) bur i, er nesten tom. London verkar mest som ein dyster draum. Adam skriv bok der foreldra er sentrale. Han slit. Ein kveld kjem naboen Harry (Mescal) på døra. Han er full, fin og hyggjeleg. Det kan bli byrjinga på eit vakkert naboskap. Flørtinga er tydeleg.
Meir Mescal
Den britiske regissøren Andrew Haigh har veksla vellukka mellom fjernsynsseriar som den søte Looking (2014) og filmar som det strålande dramaet 45 år (2015), med Charlotte Rampling i ei av sine beste roller. Haigh kan få det beste ut av skodespelarar.
I All of Us Strangers er både Andrew Scott i hovudrolla og Paul Mescal som nyfiken nabo og ny type nydelege. Båe har ein mild framtoning med såre trekk under smila. Samtalane flyt sakte og ekte. Mescal følgjer opp den nydelege, Oscar-nominerte rolla i Aftersun (2022) med liknande lun melankoli. Han ser vi gjerne meir av. Dynamikken med Scott er flott.
Det magiske elementet i filmen ligg i ein uvanleg premiss som fungerer overraskande bra. Sjølv om det kan verke som ei stor spenningsspolering, avslører alle handlingsreferat og traileren at Adam vitjar foreldra. Han er i førtiåra, men dei døydde då han var tolv år. Denne vrien tek ein fort for god fisk.
Mimremagi
Til liks med meir tradisjonelle fantasyfilmar gjev det fantastiske grobotn for å grunde på mange ting. Korleis ville foreldra sett på sonen no? Er han vellukka? Kva har endra seg i samfunnet når det gjeld synet på homofili? Kva skulle ein helst gjort om att, annleis? Det blir fleire turar til rekkjehuset. Leiken med minne er til hjelp for han og publikum. Filmen tener på trikset intellektuelt og ikkje minst emosjonelt.
Trass i fine, varme figurar vaker mørket biletleg og bokstaveleg. Neonljos fyller dunkle rom. «Always on My Mind» i versjonen til Pet Shop Boys dundrar fengjande og sørgmodig. Andrew Haig er ein trygg forteljar og får som før fram sterke kjensler i meg. All of Us Strangers er vakker, vellaga og rørande.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Magisk romantikk
Andrew Haigh flettar fantasi inn i ei vakker og sår kjærleikshistorie.
Drama
Regi: Andrew Haigh
All of Us Strangers
Med: Andrew Scott, Paul
Mescal, Claire Foy
Kinofilm
Blokka forfattaren Adam (Scott) bur i, er nesten tom. London verkar mest som ein dyster draum. Adam skriv bok der foreldra er sentrale. Han slit. Ein kveld kjem naboen Harry (Mescal) på døra. Han er full, fin og hyggjeleg. Det kan bli byrjinga på eit vakkert naboskap. Flørtinga er tydeleg.
Meir Mescal
Den britiske regissøren Andrew Haigh har veksla vellukka mellom fjernsynsseriar som den søte Looking (2014) og filmar som det strålande dramaet 45 år (2015), med Charlotte Rampling i ei av sine beste roller. Haigh kan få det beste ut av skodespelarar.
I All of Us Strangers er både Andrew Scott i hovudrolla og Paul Mescal som nyfiken nabo og ny type nydelege. Båe har ein mild framtoning med såre trekk under smila. Samtalane flyt sakte og ekte. Mescal følgjer opp den nydelege, Oscar-nominerte rolla i Aftersun (2022) med liknande lun melankoli. Han ser vi gjerne meir av. Dynamikken med Scott er flott.
Det magiske elementet i filmen ligg i ein uvanleg premiss som fungerer overraskande bra. Sjølv om det kan verke som ei stor spenningsspolering, avslører alle handlingsreferat og traileren at Adam vitjar foreldra. Han er i førtiåra, men dei døydde då han var tolv år. Denne vrien tek ein fort for god fisk.
Mimremagi
Til liks med meir tradisjonelle fantasyfilmar gjev det fantastiske grobotn for å grunde på mange ting. Korleis ville foreldra sett på sonen no? Er han vellukka? Kva har endra seg i samfunnet når det gjeld synet på homofili? Kva skulle ein helst gjort om att, annleis? Det blir fleire turar til rekkjehuset. Leiken med minne er til hjelp for han og publikum. Filmen tener på trikset intellektuelt og ikkje minst emosjonelt.
Trass i fine, varme figurar vaker mørket biletleg og bokstaveleg. Neonljos fyller dunkle rom. «Always on My Mind» i versjonen til Pet Shop Boys dundrar fengjande og sørgmodig. Andrew Haig er ein trygg forteljar og får som før fram sterke kjensler i meg. All of Us Strangers er vakker, vellaga og rørande.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.
Papiravisa