Filmfjes

Oscar-akademiet har rekruttert heile 928 nye filmfolk. Målet med rekordløftet er mangfald. Tre staute nordmenn er på lista: Joachim Trier, Eskil Vogt og Christian Schaaning. Ingen av desse har fjes spesielt egna for å illustrere poenget til utvidinga, men det har Hong Chau, skodespelaren frå USA som sigla inn norske fjordar med Matt Damon i Downsizing. Ho har òg ei fin rolle i den glitrande serien Treme, som eg endeleg sluker om dagen. Lykke til i Oscar-klubben, Chau!

H.T.

Sjå på nett no

(aftenposten.no) Bygdehomo av Julia Dahr og Julie Lunde Lillesæter er ein fin, kort dokumentarfilm om homofile Bjørn-Tore, som skal heim til Volda elleve år etter at han reiste til storbyen for å gjere seg fri. Å kome ut av skapet var slett ikkje lett i heimbygda. Når landets første bygdeprideparade skal gå av stabelen, truar ein konservativ pastor med utsletting lik Sodoma og Gomorra. Bjørn-Tore er spent, men norske bygder har jo flust av bra folk. Kanskje finst det håp.

H.T.

Tre på topp

Erdogan held stø kurs og blir ved makta i ei æve. Her er tre supre tyrkiske filmar som er komne etter at han tok styringa:

1) Mustang. Deniz Gamze Ergüven 2015. Den intense og vakre skildringa av ein flokk systrer som veks opp i ein streng heim, sette djupe spor i meg.

2) Vintersøvn. Nuri Bilge Ceylan 2014. Pittoreske omgjevnader i Kappadokia skapar rammene for eit drivande familiedrama som kombinerer Tsjekhov og Dostojevskij. Gullpalmen var fortent.

3) Albüm. Mehmet Can Mertoglu 2016. Stilisert, sakte og sær satire er stor stas. Ein lærer noko om det tyrkiske samfunnet i same slengen som ein ler.

H.T.