Filmfjes

Søndag vart dei årlege Golden Globe-prisane delte ut. Med Oprah Winfrey vart heidersprisen, Cecil B. DeMille Award, for fyrste gong delt ut til ei svart kvinne. Om ho er best kjend gjennom prateprogramma sine, har ho også spelt i og produsert fleire filmar, frå Purpurfargen (1985) til Selma (2014), som begge vart Oscar-nominerte. Takketalen frå årets utdeling har vorte delt vidt og breitt. Predikantstilen hennar er kledeleg når innhaldet i preika går på rettferd for kvinner, #MeToo, kamp mot rasisme og nei til fake news. Som ho avslutta med: Ein ny dag kan anast i horisonten.

B.A.

Sjå på nett no:

(NRK) Om du så berre har ørlite til overs for musikken til George Michael, skal det noko til å ikkje la seg røra av dokumentaren Freedom, som han sjølv var med på å produsera før han døydde i desember 2016. Den kunne vore endå meir djuptpløyande (og klippinga er noko variabel), men som hyllest til ein artist som verkeleg gjekk gjennom transformasjonar, fungerer det særs bra. Michael representerer musikkhistorie på ein heilt spesiell måte. Han skreiv «Careless Whisper», ein av åttitalets beste popballadar, for svingande!

B.A.

Tre på topp

Romfartsfilmar av andre enn amerikanarar:

1) Solaris, Andrej Tarkovskij 1972. Ein av dei største klassikarane frå Sovjetunionen under den kalde krigen var ei sær romreise alle filmnerdar med respekt for seg sjølv må sjå.

2) Gravity, Alfonso Cuarón 2013. Ingen har trylla med 3D på 2000-talet som ein meksikanar i verdsrommet. Han stakk av med sju Oscar-statuettar.

3) Sergio & Serguéi, Ernesto Daranas 2017. Publikumsvinnaren i Havanna skildrar ein sovjetisk kosmonaut som heng igjen der oppe når heimlandet blir splitta i 1991. Sambandet med ein kubansk radioamatør held humøret oppe.

H.T.