Lett streif over underleg lagnad
Sceneportrettet av Cally Monrad er leikent, men overflatisk.
Det Norske Teatret, Scene 3
Ruth Lillegraven:
Cally
Regi: Maren E. BjørsethVisuell designar: Katja Ebbel FredriksenDramaturgi: Ingrid Weme Nilsen og Mathilde Holdhus
Cally Monrad (1879–1950) var fyrst på 1900-talet ein særeigen songar, skodespelar og forfattar. På Nationaltheatret song ho Carmen og Madame Butterfly og spela Jeanne d’Arc. I 1909 til 1911 var ho tilknytt Hofoper i Berlin. Folk var usamde om det ho gjorde. Ho var spesiell, og diverre gjorde ho fatale val. Ho vart nazist – og Det Norske Teatrets første (og enno einaste) kvinnelege sjef i dei siste krigsåra. Deretter vart ho mest stroken ut av norsk kulturhistorie.
Stykket om Cally Monrad er ei kjapp, teatersportliknande framsyning, ikkje ulikt det britiske konseptet med Shakespeare på 90 minutt. Ingeborg S. Raustøl gjev livfullt og musikalsk ei lynrask reise gjennom eit mangslunge liv. Tre menn speler ektemenn, beundrarar, kritikarar og så bortetter. Ein av dei, Petter Winther, akkompagnerer henne til og med på piano i songnummera.
Det er ei energisk oppsetjing, som korkje reinvaskar eller fordømmer. Men ho gjer ikkje så mykje anna heller. Ei kvinne som fekk så stor plass i norsk kulturliv, må da ha vore meir interessant enn dette? Vi kjem ikkje mykje nærare henne slik ho her står. Det sterkaste i stykket er faktisk dei historiske opptaka av Cally Monrad sjølv, der ho les og syng Bjørnson-tekstar. Vi høyrer talentet hennar, og først då får òg det tragiske ved henne perspektiv.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det Norske Teatret, Scene 3
Ruth Lillegraven:
Cally
Regi: Maren E. BjørsethVisuell designar: Katja Ebbel FredriksenDramaturgi: Ingrid Weme Nilsen og Mathilde Holdhus
Cally Monrad (1879–1950) var fyrst på 1900-talet ein særeigen songar, skodespelar og forfattar. På Nationaltheatret song ho Carmen og Madame Butterfly og spela Jeanne d’Arc. I 1909 til 1911 var ho tilknytt Hofoper i Berlin. Folk var usamde om det ho gjorde. Ho var spesiell, og diverre gjorde ho fatale val. Ho vart nazist – og Det Norske Teatrets første (og enno einaste) kvinnelege sjef i dei siste krigsåra. Deretter vart ho mest stroken ut av norsk kulturhistorie.
Stykket om Cally Monrad er ei kjapp, teatersportliknande framsyning, ikkje ulikt det britiske konseptet med Shakespeare på 90 minutt. Ingeborg S. Raustøl gjev livfullt og musikalsk ei lynrask reise gjennom eit mangslunge liv. Tre menn speler ektemenn, beundrarar, kritikarar og så bortetter. Ein av dei, Petter Winther, akkompagnerer henne til og med på piano i songnummera.
Det er ei energisk oppsetjing, som korkje reinvaskar eller fordømmer. Men ho gjer ikkje så mykje anna heller. Ei kvinne som fekk så stor plass i norsk kulturliv, må da ha vore meir interessant enn dette? Vi kjem ikkje mykje nærare henne slik ho her står. Det sterkaste i stykket er faktisk dei historiske opptaka av Cally Monrad sjølv, der ho les og syng Bjørnson-tekstar. Vi høyrer talentet hennar, og først då får òg det tragiske ved henne perspektiv.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
Papiravisa