Musikal i det makabre Roald Dahl-landet
Typisk dahlsk barneforteljing er energisk og morosam i musikalvariant.
For første gong er musikalen om Matilda sett opp på ei norsk scene.
Foto: Scenekvelder
Folketeateret (Scenekvelder):
Tim Minchin / Dennis Kelly:
(Roald Dahl’s) Matilda the Musical
Omsett av Atle Halstensen
Regi: Ewan Jones
Scenografi og videodesign: Petr Hlousek
Kunstnerisk og musikalsk
ansvarleg: Atle Halstensen
Den genetisk norske Roald Dahl kjenner vi både som novelleforfattar med galgenhumoristiske sluttpoeng og som ein appellerande eventyrforteljar, med historier om flinke og kloke born i strid mot slemme og dumme vaksne. Barneboka Matilda er frå siste fasen i forfattarskapet hans, men svært karakteristisk for han. Musikalversjonen av boka går no på Folketeateret i Oslo etter mange års sigersgang i både USA og Europa.
Historia om vesle evnerike Matilda som er miskjend og vanskjøtta av monstrøse foreldre, men likevel utmerker seg både sosialt og intellektuelt, kan på overflata sjåast på som ein tåredrypande tragedie. Men då hadde det ikkje vore Roald Dahl. Typisk nok er det dei slemme vaksne som òg vert dei mest komiske og underhaldande, trass i sjarmerande og imponerande innsats frå både Matilda-skodepelaren og alle dei andre yngste aktørane.
I eit scenebile pryda av enorme scrabble-bitar med bokstavar går denne musikalframsyninga i ein fartsfylt virvel, spelemessig, songleg og koreografisk på høgaste nivå. Den populære TV-komikaren Robert Stoltenberg gjer musikaldebut som diabolsk kvinneleg overlærar. Han overtyder ikkje heilt som dame, men som sceneartist må han berre ynskjast hjarteleg velkomen.
Ensemblet er i det heile storarta, men ein kan ikkje unngå å smelte ekstra for dei fæle foreldra til Matilda, Frithjof Saaheim og ikkje minst herlege Siren Jørgensen, eit vedunderleg bergensk hespetre.
Matilda går for fulle hus og kjem til å gjere det lenge. Det er sett opp framsyningar til langt ut i januar, men kjøp billettar i tide!
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Folketeateret (Scenekvelder):
Tim Minchin / Dennis Kelly:
(Roald Dahl’s) Matilda the Musical
Omsett av Atle Halstensen
Regi: Ewan Jones
Scenografi og videodesign: Petr Hlousek
Kunstnerisk og musikalsk
ansvarleg: Atle Halstensen
Den genetisk norske Roald Dahl kjenner vi både som novelleforfattar med galgenhumoristiske sluttpoeng og som ein appellerande eventyrforteljar, med historier om flinke og kloke born i strid mot slemme og dumme vaksne. Barneboka Matilda er frå siste fasen i forfattarskapet hans, men svært karakteristisk for han. Musikalversjonen av boka går no på Folketeateret i Oslo etter mange års sigersgang i både USA og Europa.
Historia om vesle evnerike Matilda som er miskjend og vanskjøtta av monstrøse foreldre, men likevel utmerker seg både sosialt og intellektuelt, kan på overflata sjåast på som ein tåredrypande tragedie. Men då hadde det ikkje vore Roald Dahl. Typisk nok er det dei slemme vaksne som òg vert dei mest komiske og underhaldande, trass i sjarmerande og imponerande innsats frå både Matilda-skodepelaren og alle dei andre yngste aktørane.
I eit scenebile pryda av enorme scrabble-bitar med bokstavar går denne musikalframsyninga i ein fartsfylt virvel, spelemessig, songleg og koreografisk på høgaste nivå. Den populære TV-komikaren Robert Stoltenberg gjer musikaldebut som diabolsk kvinneleg overlærar. Han overtyder ikkje heilt som dame, men som sceneartist må han berre ynskjast hjarteleg velkomen.
Ensemblet er i det heile storarta, men ein kan ikkje unngå å smelte ekstra for dei fæle foreldra til Matilda, Frithjof Saaheim og ikkje minst herlege Siren Jørgensen, eit vedunderleg bergensk hespetre.
Matilda går for fulle hus og kjem til å gjere det lenge. Det er sett opp framsyningar til langt ut i januar, men kjøp billettar i tide!
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.