Arkivet: Når du sluttar å drøyme
Ingen song så hjarteskjerande vakker country som når The Louvin Brothers gjorde folk-, gospel- og balladetradisjonar frå Appalachia-fjella til sine eigne. Harmoniane var saumlause, men brørne var som natt og dag.
Charlie var ein gudfryktig kyrkjegjengar, storebror Ira tok breivegen til fortaping med drykk og hor.
Han song solo i høg tenor og klimpra perfekt mandolin. Kompgitaristen Charlie song djup andrestemme, og dei bytte djup og låg i sublim høgare einskap.
Elvis Presley høyrde på gospelplatene til Louvin Brothers, som slo igjennom i 1955 med «When I Stop Dreaming» og omkvedet «that’s when I’ll stop loving you». Då blei dei sende på turné med Elvis. Etter ein av konsertane sette han seg ved pianoet og song gospel.
Han blei skjelt ut av ein rusa Ira: «You damn white n… Why do you play that crap on stage if that’s what you love?» Elvis svarte at på scena prøvde han å gjere det folk ville høyre. Privat spelte han det han likte.
Ira døydde alt i 1966, Charlie først i 2011. Memoarboka hans heiter Satan Is Real, samvitsfullt ført i pennen av Benjamin Whitmer, med undertittelen The Ballad of the Louvin Brothers. Eit eineståande dokument om eit liv i countrymusikken.
Øyvind Pharo
Øyvind Pharo er litteraturvitar, musikkskribent og DJ.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Ingen song så hjarteskjerande vakker country som når The Louvin Brothers gjorde folk-, gospel- og balladetradisjonar frå Appalachia-fjella til sine eigne. Harmoniane var saumlause, men brørne var som natt og dag.
Charlie var ein gudfryktig kyrkjegjengar, storebror Ira tok breivegen til fortaping med drykk og hor.
Han song solo i høg tenor og klimpra perfekt mandolin. Kompgitaristen Charlie song djup andrestemme, og dei bytte djup og låg i sublim høgare einskap.
Elvis Presley høyrde på gospelplatene til Louvin Brothers, som slo igjennom i 1955 med «When I Stop Dreaming» og omkvedet «that’s when I’ll stop loving you». Då blei dei sende på turné med Elvis. Etter ein av konsertane sette han seg ved pianoet og song gospel.
Han blei skjelt ut av ein rusa Ira: «You damn white n… Why do you play that crap on stage if that’s what you love?» Elvis svarte at på scena prøvde han å gjere det folk ville høyre. Privat spelte han det han likte.
Ira døydde alt i 1966, Charlie først i 2011. Memoarboka hans heiter Satan Is Real, samvitsfullt ført i pennen av Benjamin Whitmer, med undertittelen The Ballad of the Louvin Brothers. Eit eineståande dokument om eit liv i countrymusikken.
Øyvind Pharo
Øyvind Pharo er litteraturvitar, musikkskribent og DJ.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.
Papiravisa