Samtidsmusikk

Etienne Nillesen:

en

Sofa Music

Den nederlandske slagverkaren Etienne Nillesen har laga noko så sjeldsynt som ei heil plate med solo skarptromme. Det er tale om ein dryg halvtimes samanhengande musikk, der alt er spelt inn i eitt strekk og utan elektronisk manipulasjon eller redigering.

Vanlegvis er skarptromma eit instrument ein slår på, men slik er det ikkje her. Ved hjelp av ymse alternativ til dei tradisjonelle trommestikkene, og sirkulære rørsler varsamt over trommeskinnet får Nillesen fram dei klanglege og syngande kvalitetane til tromma. Dette er med andre ord så langt frå marsjmusikk og energisk jazz- eller rocketromming ein kan koma.

Stilistisk sett er dette i slekt med minimalismen, og det er ein meditativ tilstandsmusikk, men keisamt er det ikkje. Merksemda til lydaren vert dregen mot dei ørsmå nyansane og endringane i lyden, som gradvis skifter mellom å vera syngande, skrapande og pulserande.

Men sjølve slaget, som gjev namn til instrumentariet ein vanlegvis kallar slagverk (eller percussion på engelsk), høyrer ein aldri her. Tilsynelatande er dette enkel musikk, med varsame verkemiddel, men likevel oppstår ein klangleg kompleksitet nettopp fordi utøvaren dveler ved nyansane og dei langsame endringane i lydbiletet.

Denne plata føyer seg fint inn i rekka av det norske plateselskapet Sofas mange utgjevingar av musikk som ikkje passar inn i nokon tradisjonell sjanger, og der utøvarane nyttar alternative speleteknikkar.

Sigbjørn Apeland

Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikk­meldar i Dag og Tid.