Pop / elektronisk

Slayyyter:

Star­fucker

Fader Label

På videoen «69 Questions with Slayyyter», som ligg ute på LHBT-datingappen Grindrs YouTube-kanal, blir den amerikanske artisten spurd kva for farsott ho gjerne skulle sett kome tilbake. Svaret er: søplete sladderblad. Hennar album nummer to, Starfucker, har verkeleg eit tabloid preg og tar lyttaren med på eit djupdykk i det overflatiske. Resultatet er eit stykke dansepop prega av eleganse, ekstravaganse, dekadanse og risikabel eskapisme.

Det musikalske gildet startar med «I Love Hollywood!», ein mørk og tungt pulserande elektropopsong. På «My Body», «Erotic Electronic» og «Out of Time» er Britney Spears-inspirasjonen tydeleg i Slayyyters stemmebruk og presist slurvete artikulasjon. Den svulmande songen «Rhinestone Heart» tar tak i arven etter Abba og Lady Gagas musikalske dramatikk. Produksjonen på plata er mørk og moderne – atmosfæren grenseoverskridande, frigjord, seksualisert og metta med kolossale mengder kropp, dop og hedonisme – med nostalgisk og melankolsk tilsnitt.

«Trur du på tidlegare liv?» lyder eit av dei neste 69 spørsmåla i Grinders intervju. Ho må ha vore ein spekkhoggar, svarar Slayyyter som for å understreke at uttrykket hennar er spekka med kontrasterande kjensler og dirrande ambivalens. Ei påtakeleg – eller kan hende uhandgripeleg – kjensle av overhengande katastrofe langs knivseggen mellom eufori og dysfori blir understreka i musikkvideoen til «I Love Hollywood!» – ein kjærleik som må vere i konstant fluks. Det er vel klart som natta.

Rasmus Hungnes

Rasmus Hungnes er kunstnar, musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.