Jazz

Flukten:

Velkommen håp

Hanna Paulsberg, tenorsaks; Marius Klovning, gitar; Bárdur Reinert Poulsen, bass; Hans Hulbækmo, trommer.
ODIN CD9576

Denne kvartetten har nytta pandemien godt. Frå berr bakke hadde dei i løpet av eit knapt år klart eit repertoar som no ligg føre som utgjevinga Velkommen håp. Dei har også nådd å gjera inntrykk på konsertscenen. Alle fire er velkjende aktørar på den norske jazzscenen, og dei kunstnarlege vegane deira har kryssa kvarandre ved fleire høve.

Lovord

Det manglar ikkje på lovord til trommeslagaren Hulbækmo. Også denne meldaren har late seg imponera, og det han gjer på denne plata, svekkjer ikkje inntrykket, men her har han i tillegg komponert sju av ti låtar, «Mellomspill» rett nok i samarbeid med dei tre andre. Hulbækmo har fått folkemusikken inn med morsmjølka, og det kan ein høyra.

Komposisjonane ligg sjangermessig innanfor eit moderne jazzomgrep, men det finst melodifragment og rytmiske figurar som «avslører» folkemusikaren Hulbækmo. Både «Budeie boogie» og «Blomstrene» er glitrande døme.

Dei to Klovning-bidraga «Framsyning» og «Jonas og hvalen» (her må det vera lov å spørja nynorskbrukaren Klovning kva som er gale med kvalen?) viser to karakteristiske sider ved han som komponist, den første skakk, rubato og Frisell-inspirert og den andre ei lyrisk perle av ein ballade med eit makelaust gitarkor.

Heilskapleg

Paulsberg står ansvarleg for «Pave Toten Totten», men ho tek sitt mon att som solist. Ho meistrar kunsten å hinta betre dei fleste. Ho smyg seg inn med nokre varsame støytar på saksofonen før ho tek full plass med nokre velformulerte linjer i beste Sonny Rollins-stil, som i «Tennis med Torstein» og nemnde «Budeie boogie». Ho evnar å tenkja i lange linjer, å skapa heilskapleg forteljingar.

Poulsen har eit glitrande solistisk bidrag på «Bleik myrk legg», men ei gjennomlytting med bassfokus fortalde meg at han i tillegg gjer alt rett som del av kompet. Håpet lever!

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.