Gamalt nytt på nytt
The Prodigy tråkkar opp sine eigne spor i utgåtte danseskor.
Elektronika
The
Prodigy:
No Tourists
Take Me To The Hospital / BMG
Den førre plata til det pønkete, britiske raveorkesteret The Prodigy, The Day Is My Enemy anno 2015, var eg sånn cirka høveleg nøgd med. No, når det sjuande albumet deira er ute, kan ein undre seg over om teknopionerane har gått heilt tom for idear i sitt tjueåttande år.
Plata byd frå første stund på høglydt, hardtslåande og dramatisk rockeravemusikk, slik ein kan vente seg frå The Prodigy. Men etter kvart blir det openbert at bandet her resirkulerer sin eigen stil på heller monotont vis. Til og med musikkvideoen til opningssporet «Need Some1» følgjer oppskrifta til mange av bandvideoane frå 90-åra, med ein stressa ung herremann i ein stressande situasjon og påfølgjande konsertsetting der eit band med standard rockebesetning mimar til The Prodigys elektroniske musikk, omgjeven av utagerande dansarar.
Gjennom plata tyggjer bandet drøv på eigne flosklar, og resultatet kjennest iskaldt og livlaust. Eg er framleis svak for mykje av musikken til The Prodigy, særleg den mest klassiske plata deira, Music For The Jilted Generation frå 1994, men på No Tourists er bandet negativt, aggressivt, inspirasjonslaust og sjellaust. Det kan tenkjast at festen der denne musikken vert spelt, er ein det er best å halde seg unna. Plata er trass alt utgjeven på eit plateselskap kalla Take Me To The Hospital.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Elektronika
The
Prodigy:
No Tourists
Take Me To The Hospital / BMG
Den førre plata til det pønkete, britiske raveorkesteret The Prodigy, The Day Is My Enemy anno 2015, var eg sånn cirka høveleg nøgd med. No, når det sjuande albumet deira er ute, kan ein undre seg over om teknopionerane har gått heilt tom for idear i sitt tjueåttande år.
Plata byd frå første stund på høglydt, hardtslåande og dramatisk rockeravemusikk, slik ein kan vente seg frå The Prodigy. Men etter kvart blir det openbert at bandet her resirkulerer sin eigen stil på heller monotont vis. Til og med musikkvideoen til opningssporet «Need Some1» følgjer oppskrifta til mange av bandvideoane frå 90-åra, med ein stressa ung herremann i ein stressande situasjon og påfølgjande konsertsetting der eit band med standard rockebesetning mimar til The Prodigys elektroniske musikk, omgjeven av utagerande dansarar.
Gjennom plata tyggjer bandet drøv på eigne flosklar, og resultatet kjennest iskaldt og livlaust. Eg er framleis svak for mykje av musikken til The Prodigy, særleg den mest klassiske plata deira, Music For The Jilted Generation frå 1994, men på No Tourists er bandet negativt, aggressivt, inspirasjonslaust og sjellaust. Det kan tenkjast at festen der denne musikken vert spelt, er ein det er best å halde seg unna. Plata er trass alt utgjeven på eit plateselskap kalla Take Me To The Hospital.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Teikning: May Linn Clement
Krigen er ei ufatteleg ulukke for Ukraina. Men også for Russland er det som skjer, ein katastrofe.
Tusen dagar med russisk katastrofe
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.
Den rumenske forfattaren Mircea Cartarescu har skrive både skjønnlitteratur, lyrikk og litterære essay.
Foto: Solum Bokvennen
Mircea Cărtărescu kastar eit fortrolla lys over barndommen i Melankolien
Taiwanarar feirar nasjonaldagen 10. oktober framfor presidentbygget i Taipei.
Foto: Chiang Ying-ying / AP / NTB
Illusjonen om «eitt Kina»
Kina gjer krav på Taiwan, og Noreg anerkjenner ikkje Taiwan som sjølvstendig stat. Men kor sterkt står argumenta for at Taiwan er ein del av Kina?
Papiravisa