Kreativt frå Portugal
Hugo Carvalhais lagar ein spesiell miks av elektronikk og akustiske instrument.
Jazz
Hugo Carvalhais:
Ascetica
Emilie Parisien, sopransaks; Ludas Mockunas, tenorsaks og klarinett; Fábio Almeida, altsaks og fløyte; Gabriel Pinto, piano, orgel og synth; Hugo Carvalhais, bass og elektronikk; Mário Costa, trommer.
Clean Feed
Den portugisiske bassisten, komponisten og orkesterleiaren Hugo Carvalhais har sidan 2010 gjeve ut fire plater på Clean Feed.
Alt med debuten Nebulosa vekte Carvalhais oppsikt, og i dag er han rekna som ein av dei mest markante på den portugisiske jazzscenen.Trommeslagaren Mário Costa og pianisten Gabriel Pinto har Carvalhais hatt eit triosamarbeid med i over ti år, og med den franske saksofonisten Emilie Parisien har han hatt ei mest like lang fartstid.
Logisk og levande
Musikken til Carvalhais hentar impulsar frå mange retningar innan den moderne jazzen. Han føyer saman element som i hendene på mindre samspelte musikarar ville blitt uorganiske fragment, men sekstetten gjer musikken både logisk og levande. Også Carvalhais har oppdaga moglegheitene som ligg i arsenalet av analoge tangentinstrument.
På opningssporet «Organum» er han tydeleg inspirert av tidleg Weather Report/ Miroslav Vitous, men også på fleire andre komposisjonar kombinerer han eit rastlaust komp med lyriske, lange linjer hjå blåsarane og ei diffus fargelegging frå Pintos side.
«Neural Flandres» og «Ora-
torium» er meir gjennomarbeidde komposisjonar, medan andre låtar er springbrett til lengre improvisatoriske sekvensar, og godt er det når ein har solistar som Parisien og Mockunas med på laget.
Kunstnarportrett
Ynskjer ein å bli kjend med det musikalske universet til Hugo Carvalhais, kan Ascetica vera ein fin stad å byrja. Så kan ein eventuelt arbeida seg bakover.
I sum teiknar dei fire platene på Clean Feed eit mangslunge kunstnarleg portrett av ein skapande og utøvande musikar som ein diverre høyrer for sjeldan på våre breiddegrader.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Hugo Carvalhais:
Ascetica
Emilie Parisien, sopransaks; Ludas Mockunas, tenorsaks og klarinett; Fábio Almeida, altsaks og fløyte; Gabriel Pinto, piano, orgel og synth; Hugo Carvalhais, bass og elektronikk; Mário Costa, trommer.
Clean Feed
Den portugisiske bassisten, komponisten og orkesterleiaren Hugo Carvalhais har sidan 2010 gjeve ut fire plater på Clean Feed.
Alt med debuten Nebulosa vekte Carvalhais oppsikt, og i dag er han rekna som ein av dei mest markante på den portugisiske jazzscenen.Trommeslagaren Mário Costa og pianisten Gabriel Pinto har Carvalhais hatt eit triosamarbeid med i over ti år, og med den franske saksofonisten Emilie Parisien har han hatt ei mest like lang fartstid.
Logisk og levande
Musikken til Carvalhais hentar impulsar frå mange retningar innan den moderne jazzen. Han føyer saman element som i hendene på mindre samspelte musikarar ville blitt uorganiske fragment, men sekstetten gjer musikken både logisk og levande. Også Carvalhais har oppdaga moglegheitene som ligg i arsenalet av analoge tangentinstrument.
På opningssporet «Organum» er han tydeleg inspirert av tidleg Weather Report/ Miroslav Vitous, men også på fleire andre komposisjonar kombinerer han eit rastlaust komp med lyriske, lange linjer hjå blåsarane og ei diffus fargelegging frå Pintos side.
«Neural Flandres» og «Ora-
torium» er meir gjennomarbeidde komposisjonar, medan andre låtar er springbrett til lengre improvisatoriske sekvensar, og godt er det når ein har solistar som Parisien og Mockunas med på laget.
Kunstnarportrett
Ynskjer ein å bli kjend med det musikalske universet til Hugo Carvalhais, kan Ascetica vera ein fin stad å byrja. Så kan ein eventuelt arbeida seg bakover.
I sum teiknar dei fire platene på Clean Feed eit mangslunge kunstnarleg portrett av ein skapande og utøvande musikar som ein diverre høyrer for sjeldan på våre breiddegrader.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Teikning: May Linn Clement
Krigen er ei ufatteleg ulukke for Ukraina. Men også for Russland er det som skjer, ein katastrofe.
Tusen dagar med russisk katastrofe
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Mingleklubben for makt og pengar
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.
Taiwanarar feirar nasjonaldagen 10. oktober framfor presidentbygget i Taipei.
Foto: Chiang Ying-ying / AP / NTB
Illusjonen om «eitt Kina»
Kina gjer krav på Taiwan, og Noreg anerkjenner ikkje Taiwan som sjølvstendig stat. Men kor sterkt står argumenta for at Taiwan er ein del av Kina?
Den rumenske forfattaren Mircea Cartarescu har skrive både skjønnlitteratur, lyrikk og litterære essay.
Foto: Solum Bokvennen