Kreativt frå Portugal
Hugo Carvalhais lagar ein spesiell miks av elektronikk og akustiske instrument.
Jazz
Hugo Carvalhais:
Ascetica
Emilie Parisien, sopransaks; Ludas Mockunas, tenorsaks og klarinett; Fábio Almeida, altsaks og fløyte; Gabriel Pinto, piano, orgel og synth; Hugo Carvalhais, bass og elektronikk; Mário Costa, trommer.
Clean Feed
Den portugisiske bassisten, komponisten og orkesterleiaren Hugo Carvalhais har sidan 2010 gjeve ut fire plater på Clean Feed.
Alt med debuten Nebulosa vekte Carvalhais oppsikt, og i dag er han rekna som ein av dei mest markante på den portugisiske jazzscenen.Trommeslagaren Mário Costa og pianisten Gabriel Pinto har Carvalhais hatt eit triosamarbeid med i over ti år, og med den franske saksofonisten Emilie Parisien har han hatt ei mest like lang fartstid.
Logisk og levande
Musikken til Carvalhais hentar impulsar frå mange retningar innan den moderne jazzen. Han føyer saman element som i hendene på mindre samspelte musikarar ville blitt uorganiske fragment, men sekstetten gjer musikken både logisk og levande. Også Carvalhais har oppdaga moglegheitene som ligg i arsenalet av analoge tangentinstrument.
På opningssporet «Organum» er han tydeleg inspirert av tidleg Weather Report/ Miroslav Vitous, men også på fleire andre komposisjonar kombinerer han eit rastlaust komp med lyriske, lange linjer hjå blåsarane og ei diffus fargelegging frå Pintos side.
«Neural Flandres» og «Ora-
torium» er meir gjennomarbeidde komposisjonar, medan andre låtar er springbrett til lengre improvisatoriske sekvensar, og godt er det når ein har solistar som Parisien og Mockunas med på laget.
Kunstnarportrett
Ynskjer ein å bli kjend med det musikalske universet til Hugo Carvalhais, kan Ascetica vera ein fin stad å byrja. Så kan ein eventuelt arbeida seg bakover.
I sum teiknar dei fire platene på Clean Feed eit mangslunge kunstnarleg portrett av ein skapande og utøvande musikar som ein diverre høyrer for sjeldan på våre breiddegrader.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Hugo Carvalhais:
Ascetica
Emilie Parisien, sopransaks; Ludas Mockunas, tenorsaks og klarinett; Fábio Almeida, altsaks og fløyte; Gabriel Pinto, piano, orgel og synth; Hugo Carvalhais, bass og elektronikk; Mário Costa, trommer.
Clean Feed
Den portugisiske bassisten, komponisten og orkesterleiaren Hugo Carvalhais har sidan 2010 gjeve ut fire plater på Clean Feed.
Alt med debuten Nebulosa vekte Carvalhais oppsikt, og i dag er han rekna som ein av dei mest markante på den portugisiske jazzscenen.Trommeslagaren Mário Costa og pianisten Gabriel Pinto har Carvalhais hatt eit triosamarbeid med i over ti år, og med den franske saksofonisten Emilie Parisien har han hatt ei mest like lang fartstid.
Logisk og levande
Musikken til Carvalhais hentar impulsar frå mange retningar innan den moderne jazzen. Han føyer saman element som i hendene på mindre samspelte musikarar ville blitt uorganiske fragment, men sekstetten gjer musikken både logisk og levande. Også Carvalhais har oppdaga moglegheitene som ligg i arsenalet av analoge tangentinstrument.
På opningssporet «Organum» er han tydeleg inspirert av tidleg Weather Report/ Miroslav Vitous, men også på fleire andre komposisjonar kombinerer han eit rastlaust komp med lyriske, lange linjer hjå blåsarane og ei diffus fargelegging frå Pintos side.
«Neural Flandres» og «Ora-
torium» er meir gjennomarbeidde komposisjonar, medan andre låtar er springbrett til lengre improvisatoriske sekvensar, og godt er det når ein har solistar som Parisien og Mockunas med på laget.
Kunstnarportrett
Ynskjer ein å bli kjend med det musikalske universet til Hugo Carvalhais, kan Ascetica vera ein fin stad å byrja. Så kan ein eventuelt arbeida seg bakover.
I sum teiknar dei fire platene på Clean Feed eit mangslunge kunstnarleg portrett av ein skapande og utøvande musikar som ein diverre høyrer for sjeldan på våre breiddegrader.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.