Kulturberar utan statleg støtte
Landskappleiken handlar om dugnad og stor innsats frå små lokalsamfunn. Finansminister Vedum vil sjå om det er mogleg med bidrag frå staten.
Trygve Slagsvold Vedum blei motteken av partifelle og ordførar Bjarne Eiolf Holø då han kom til Lom og Landskappleiken sist fredag.
Foto: Halvor Tjønn
Fredag førre veke vitja finansminister Trygve Slagsvold Vedum Landskappleiken i Lom. Han kom til sine eigne, og endå meir populær var bodskapen han hadde med seg:
– Sjølvsagt kan eg ikkje lova pengar til Landskappleiken her over bordet. Men å støtta dette verdifulle tiltaket er noko me må tenkja på, sa han under vitjinga.
Største mønstringa
Landskappleiken er den største mønstringa av norsk folkemusikk og folkedans. Kvart år ved midtsommarsleite kjem rundt rekna 1000 deltakarar og noko slikt som 5000 publikummarar saman på ein stad i Sør-Noreg der det beste i tradisjonsmusikken blir vist fram.
Faktisk er Landskappleiken Noregs eldste festival: Den fyrste blei arrangert av Vestmannalaget i Bergen i 1896. Sidan har festivalen ambulert frå stad til stad. I fjor var han på Rjukan, og neste år blir det på Gol i Hallingdal. Problemet er at arrangementet er blitt for stort for dei ofte små folkemusikklaga. Statleg støtte er fråverande, og den økonomiske risikoen er tilsvarande stor. Difor er det sjeldan nokon lang kø av lokallag som vil ha arrangementet.
Trygve Slagsvold Vedum blei orientert om dette då han kom til Landskappleiken i Lom. Til vanleg er det heller sjeldan at statsrådar kjem til Landskappleiken, og ikkje minst difor blei han godt motteken. Då han gjekk omkring på festivalområdet, var det få spor etter dei heller låge galluptala til Senterpartiet den siste tida.
Val eller musikk?
På spørsmål frå Dag og Tid om han kom til Lom fordi det er valkamp, eller fordi han er interessert i norsk folkemusikk, parerte Vedum at det ikkje er noka motseiing mellom dei to.
– Far min var gjennom folkehøgskulerørsla veldig glad i norsk tradisjonsmusikk. Sjølv har eg alltid hatt ynske om å koma på ein landskappleik, men det har ikkje ordna seg slik. Så eg er glad for dette høvet. Det er ikkje minst imponerande å sjå korleis profesjonelle og amatørar går saman om å skapa denne festivalen. Og i botnen ligg dugnadsinnsatsen, kanskje noko av det beste i den norske kulturen.
Han la til at dei i Senterpartiet ikkje har noko problem med å sjå kor verdfulle slike kulturytringar er for distrikta i Noreg.
– Det skapar identitet, det motiverer folk til å flytta til distrikta og ikkje minst til å bli verande der. Dessutan er det eit viktig aspekt til: Kulturytringane som blir viste fram på Landskappleiken, er noko av det mest opphavelege me har. Om ikkje me tek vare på det, er det ingen andre som gjer det. Difor har me eit heilt spesielt ansvar.
– Alle forstår at eg ikkje reiser kring i landet med ein koffert med pengar. Men det er sikkert at det offentlege bør sjå alvorleg på korleis dette vert finansiert. At Landskappleiken og den kulturen som blir synt fram her, får gode vekstvilkår, er noko som er viktig for heile det norske samfunnet, sa Trygve Slagsvold Vedum.
Halvor Tjønn
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Fredag førre veke vitja finansminister Trygve Slagsvold Vedum Landskappleiken i Lom. Han kom til sine eigne, og endå meir populær var bodskapen han hadde med seg:
– Sjølvsagt kan eg ikkje lova pengar til Landskappleiken her over bordet. Men å støtta dette verdifulle tiltaket er noko me må tenkja på, sa han under vitjinga.
Største mønstringa
Landskappleiken er den største mønstringa av norsk folkemusikk og folkedans. Kvart år ved midtsommarsleite kjem rundt rekna 1000 deltakarar og noko slikt som 5000 publikummarar saman på ein stad i Sør-Noreg der det beste i tradisjonsmusikken blir vist fram.
Faktisk er Landskappleiken Noregs eldste festival: Den fyrste blei arrangert av Vestmannalaget i Bergen i 1896. Sidan har festivalen ambulert frå stad til stad. I fjor var han på Rjukan, og neste år blir det på Gol i Hallingdal. Problemet er at arrangementet er blitt for stort for dei ofte små folkemusikklaga. Statleg støtte er fråverande, og den økonomiske risikoen er tilsvarande stor. Difor er det sjeldan nokon lang kø av lokallag som vil ha arrangementet.
Trygve Slagsvold Vedum blei orientert om dette då han kom til Landskappleiken i Lom. Til vanleg er det heller sjeldan at statsrådar kjem til Landskappleiken, og ikkje minst difor blei han godt motteken. Då han gjekk omkring på festivalområdet, var det få spor etter dei heller låge galluptala til Senterpartiet den siste tida.
Val eller musikk?
På spørsmål frå Dag og Tid om han kom til Lom fordi det er valkamp, eller fordi han er interessert i norsk folkemusikk, parerte Vedum at det ikkje er noka motseiing mellom dei to.
– Far min var gjennom folkehøgskulerørsla veldig glad i norsk tradisjonsmusikk. Sjølv har eg alltid hatt ynske om å koma på ein landskappleik, men det har ikkje ordna seg slik. Så eg er glad for dette høvet. Det er ikkje minst imponerande å sjå korleis profesjonelle og amatørar går saman om å skapa denne festivalen. Og i botnen ligg dugnadsinnsatsen, kanskje noko av det beste i den norske kulturen.
Han la til at dei i Senterpartiet ikkje har noko problem med å sjå kor verdfulle slike kulturytringar er for distrikta i Noreg.
– Det skapar identitet, det motiverer folk til å flytta til distrikta og ikkje minst til å bli verande der. Dessutan er det eit viktig aspekt til: Kulturytringane som blir viste fram på Landskappleiken, er noko av det mest opphavelege me har. Om ikkje me tek vare på det, er det ingen andre som gjer det. Difor har me eit heilt spesielt ansvar.
– Alle forstår at eg ikkje reiser kring i landet med ein koffert med pengar. Men det er sikkert at det offentlege bør sjå alvorleg på korleis dette vert finansiert. At Landskappleiken og den kulturen som blir synt fram her, får gode vekstvilkår, er noko som er viktig for heile det norske samfunnet, sa Trygve Slagsvold Vedum.
Halvor Tjønn
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.