LCD Soundsystem deler dansbar livsvisdom.
Rock
LCD Soundsystem:
American Dream
DFA/Columbia
LCD Soundsystem debuterte i 2002 med singelen «Losing My Edge», ein song unnfanga av skrekkslagen sjølvinnsikt. I videoen til dette smerteleg sjølvironiske førsteverket om å lene seg på den gode smaken sin framfor å lage noko sjølv, ser vi eit nærbilete av frontfigur John Murphy, som proklamerer creden sin medan han får øyrefik etter øyrefik. I 2011, etter eit lite tiår i rampeljoset, braut LCD Soundsystem opp, men no er det amerikanske bandet tilbake, meir aktuelt og heilstøypt enn nokon gong.
Aukande intensitet
I videoen til «Tonite» får vi sjå ein Murphy med meir livserfaring – og som har blitt ein imponerande vokalist – som ein slags ambivalent farsfigur som i assosiativ stil deler livsvisdom med overføringsverdi til det meste frå pop og privatliv til storpolitikk og overvaking, medan han sirklar rundt bandet sitt. Musikken, både på dette sporet og plata elles, er minimalistisk, men likevel massiv, drive fram av konsise, enkle, repeterande bassliner, ofte monoton og/eller atonal rytmegitar og transeinduserande tromme-, perkusjons- og trommemaskinarrangement. Intensiteten aukar nærast umerkeleg i kvart einaste spor.
80-talsinspirasjon
LCD Soundsystems blanding av klubbmusikk og postpunk blir ofte kategorisert som dancepunk. På American Dream er 80-talsinspirasjonen openberr, med flust av referansar til mellom anna David Bowie og Talking Heads, i tillegg til det 50–60-talsaktige syntetiserte doo-wop-tittelsporet. Det heile er utført med stor finesse – og dertil er det dansbart.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast platemeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Rock
LCD Soundsystem:
American Dream
DFA/Columbia
LCD Soundsystem debuterte i 2002 med singelen «Losing My Edge», ein song unnfanga av skrekkslagen sjølvinnsikt. I videoen til dette smerteleg sjølvironiske førsteverket om å lene seg på den gode smaken sin framfor å lage noko sjølv, ser vi eit nærbilete av frontfigur John Murphy, som proklamerer creden sin medan han får øyrefik etter øyrefik. I 2011, etter eit lite tiår i rampeljoset, braut LCD Soundsystem opp, men no er det amerikanske bandet tilbake, meir aktuelt og heilstøypt enn nokon gong.
Aukande intensitet
I videoen til «Tonite» får vi sjå ein Murphy med meir livserfaring – og som har blitt ein imponerande vokalist – som ein slags ambivalent farsfigur som i assosiativ stil deler livsvisdom med overføringsverdi til det meste frå pop og privatliv til storpolitikk og overvaking, medan han sirklar rundt bandet sitt. Musikken, både på dette sporet og plata elles, er minimalistisk, men likevel massiv, drive fram av konsise, enkle, repeterande bassliner, ofte monoton og/eller atonal rytmegitar og transeinduserande tromme-, perkusjons- og trommemaskinarrangement. Intensiteten aukar nærast umerkeleg i kvart einaste spor.
80-talsinspirasjon
LCD Soundsystems blanding av klubbmusikk og postpunk blir ofte kategorisert som dancepunk. På American Dream er 80-talsinspirasjonen openberr, med flust av referansar til mellom anna David Bowie og Talking Heads, i tillegg til det 50–60-talsaktige syntetiserte doo-wop-tittelsporet. Det heile er utført med stor finesse – og dertil er det dansbart.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast platemeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.