Mangfaldige Gard Nilssen
Supersonic Orchestra er eit vulkanutbrot av eit storband
Gard Nilssen er hovudmannen bak Supersonic Orchestra.
Foto: Anna Niedermeier
Jazz
Gard Nilssen’s Supersonic Orchestra:
Family
Signe Emmeluth, Kjetil Møster, André Roligheten, Per «Texas» Johansson, Maciej Obara, Mette Rasmussen og Eirik Hegdal, saksofonar, klarinettar og perkusjon; Thomas Johansson og Goran Kajfes, trompet og perkusjon; Erik Johannessen og Guro Kvåle, trombone og perkusjon; Petter Eldh, Ingebrigt Flaten og Ole Morten Vågan; bass og perkusjon; Hans Hulbækmo, Håkon Mjåset Johansen og Gard Nilssen, trommer og perkusjon. We Jazz Records
For fire år sidan var Gard Nilssen residerande musikar på Moldejazz. Den store sensasjonen var konserten med det 16 musikarar sterke Supersonic Orchestra. Konserten er å høyra på If You Listen Carefully The Music Is Yours (2020).
No er oppfølgjaren klar. Family er eit konsertopptak frå Haag i oktober i fjor. Besetninga er mest uforandra. Signe Emmeluth har erstatta Hanna Paulsberg, og Erik Johannesen har fått ein kollega i Guro Kvåle. Åtte nye låtar, komponerte og arrangerte av Roligheten og Nilssen, fungerer sjølvsagt som springbrett for sjenerøse, improviserte parti, men er òg spanande prov på utviklinga til Roligheten og Nilssen som komponist- og arrangørtandem.
Dei to utviklar ein heilskap av det improviserte og det komponerte/arrangerte som gjev Family ein fascinerande tilleggsdimensjon, der «Dolphin Disco» er eitt av fleire gode døme på nettopp dette. Dei sjonglerer med stilelementa og kan i den eine augneblinken skapa assosiasjonar til Chris McGregor Brotherhood of Breath eller Art Ensemble of Chicago for så å peika i meir tradisjonell retning til Kenny Clarcke-Francy Boland Big Band.
Kvaliteten på lydopptaket er framifrå, og gjennom miksinga har dei halde på konsertromkjensla utan at for mange detaljar forsvinn. Ein er rett og slett på konsert. Gard Nilssen skal ha all ære for at han maktar å halda liv i eit så stort og stjernespekka orkester. Det er å vona at dei rette kulturpolitiske styresmaktene kjenner vitjingstida si.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Gard Nilssen’s Supersonic Orchestra:
Family
Signe Emmeluth, Kjetil Møster, André Roligheten, Per «Texas» Johansson, Maciej Obara, Mette Rasmussen og Eirik Hegdal, saksofonar, klarinettar og perkusjon; Thomas Johansson og Goran Kajfes, trompet og perkusjon; Erik Johannessen og Guro Kvåle, trombone og perkusjon; Petter Eldh, Ingebrigt Flaten og Ole Morten Vågan; bass og perkusjon; Hans Hulbækmo, Håkon Mjåset Johansen og Gard Nilssen, trommer og perkusjon. We Jazz Records
For fire år sidan var Gard Nilssen residerande musikar på Moldejazz. Den store sensasjonen var konserten med det 16 musikarar sterke Supersonic Orchestra. Konserten er å høyra på If You Listen Carefully The Music Is Yours (2020).
No er oppfølgjaren klar. Family er eit konsertopptak frå Haag i oktober i fjor. Besetninga er mest uforandra. Signe Emmeluth har erstatta Hanna Paulsberg, og Erik Johannesen har fått ein kollega i Guro Kvåle. Åtte nye låtar, komponerte og arrangerte av Roligheten og Nilssen, fungerer sjølvsagt som springbrett for sjenerøse, improviserte parti, men er òg spanande prov på utviklinga til Roligheten og Nilssen som komponist- og arrangørtandem.
Dei to utviklar ein heilskap av det improviserte og det komponerte/arrangerte som gjev Family ein fascinerande tilleggsdimensjon, der «Dolphin Disco» er eitt av fleire gode døme på nettopp dette. Dei sjonglerer med stilelementa og kan i den eine augneblinken skapa assosiasjonar til Chris McGregor Brotherhood of Breath eller Art Ensemble of Chicago for så å peika i meir tradisjonell retning til Kenny Clarcke-Francy Boland Big Band.
Kvaliteten på lydopptaket er framifrå, og gjennom miksinga har dei halde på konsertromkjensla utan at for mange detaljar forsvinn. Ein er rett og slett på konsert. Gard Nilssen skal ha all ære for at han maktar å halda liv i eit så stort og stjernespekka orkester. Det er å vona at dei rette kulturpolitiske styresmaktene kjenner vitjingstida si.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.