Mellom mørke og lys
Hos Andrea Giordano er det eit balansert tilhøve mellom det attendeskodande og det nyskapande.
Andrea Giordano er songar, komponist og improvisatør.
Foto: Ingo Biermann
Samtidsmusikk
Andrea Giordano:
Àlea
SOFA
Den oslobaserte italienske komponisten Andrea Giordano (f. 1995) har studert jazz og komposisjon ved Noregs musikkhøgskole, mellom anna under rettleiing av Sidsel Endresen.
Denne plata, der ho sjølv spelar organetto og syng, er sett saman av elleve satsar framførte av tolv musikarar i ulike kombinasjonar, der alle spelar akustiske instrument. Likevel er det mange av klangane som like gjerne kunne vore laga av elektroniske instrument. I det heile er det tilhøvet mellom lett attkjennelege lydar (til dømes harpe, tverrfløyte, songstemme) og det udefinerbare som gjer denne musikken spanande.
Uttrykket er neddempa og meditativt, men ikkje utflytande og preglaust, slik det kan ha lett for å bli i mykje av den dronebaserte musikken. Det er eit alvor som pregar musikken, som er tileigna minnet om komponistens ven og mentor Alessandra Giachero. Det sterkt personlege i musikken vert ytterlegare understreka sidan det som finst av tekst i dette verket, er på ein gamal dialekt frå Piemonte som komponisten bruka då ho snakka med bestemor si.
Dette prosjektet er svært personleg, og til dels nostalgisk. Likevel er det ikkje attendeskodande, men byd på originale instrumentringar og speleteknikkar. Her er element frå fortida – både konvensjonelle akkordar og instrumentlydar – men likevel såpass uvanleg samansette at dette verkar svært så forfriskande og nyskapande.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast meldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Samtidsmusikk
Andrea Giordano:
Àlea
SOFA
Den oslobaserte italienske komponisten Andrea Giordano (f. 1995) har studert jazz og komposisjon ved Noregs musikkhøgskole, mellom anna under rettleiing av Sidsel Endresen.
Denne plata, der ho sjølv spelar organetto og syng, er sett saman av elleve satsar framførte av tolv musikarar i ulike kombinasjonar, der alle spelar akustiske instrument. Likevel er det mange av klangane som like gjerne kunne vore laga av elektroniske instrument. I det heile er det tilhøvet mellom lett attkjennelege lydar (til dømes harpe, tverrfløyte, songstemme) og det udefinerbare som gjer denne musikken spanande.
Uttrykket er neddempa og meditativt, men ikkje utflytande og preglaust, slik det kan ha lett for å bli i mykje av den dronebaserte musikken. Det er eit alvor som pregar musikken, som er tileigna minnet om komponistens ven og mentor Alessandra Giachero. Det sterkt personlege i musikken vert ytterlegare understreka sidan det som finst av tekst i dette verket, er på ein gamal dialekt frå Piemonte som komponisten bruka då ho snakka med bestemor si.
Dette prosjektet er svært personleg, og til dels nostalgisk. Likevel er det ikkje attendeskodande, men byd på originale instrumentringar og speleteknikkar. Her er element frå fortida – både konvensjonelle akkordar og instrumentlydar – men likevel såpass uvanleg samansette at dette verkar svært så forfriskande og nyskapande.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast meldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Foto via Wikimedia Commons
«Hulda Garborg er ein av dei store, gløymde forfattarskapane i Noreg.»
Fuktmålaren syner at veggen er knuskturr. Er det truverdig?
Foto: Per Thorvaldsen
«Frykta er ein god læremeister. Eg sit no og les Byggforsk-artiklar om fukt for harde livet.»
Wako er Kjetil Mulelid, Simon Olderskog Albertsen, Bárdur Reinert Poulsen og Martin Myhre Olsen.
Foto: Eirik Havnes
Sprudlande samspel
Wako serverer ei heilakustisk jazzplate.
Sitrusmarinert kamskjel med estragon, lime og olivenolje.
Alle foto: Dagfinn Nordbø
«Måltidet skreid fram under både lågmælte og høglydte sukk og stønn.»
Stillinga i VM-kampen mellom Ding Liren og Gukesh var 4–4 etter 8 av 14 parti.
Foto: Eng Chin An / FIDE