Rotevatn overtyder
Ojkos er eit spanande orkester av jazzkomponistar.
Ojkos er eit orkester for profesjonelle jazzkomponistar i etableringsfasen som held til på Austlandet.
Foto: Signe Fuglesteg Luksengard
Jazz
Ojkos:
Mensa Rotunda
Henriette Hvidsten Eilertsen, fløyte og altfløyte; Camilla Hole, sopransaks; Tina Lægreid Olsen, barytonsaks og bassklarinett; Richard Köster, Tancred Heyerdahl Husø og Lyder Øverås Røed, trompet; Magnus Murphy Joelson, Johannes Fosse Solvang, Andreas Rotevatn, trombone; Arne Martin Nybo, gitar; Mark McCormick, gitar og elektronikk; Kristoffer Håvik, tangentinstrument; Knut Kvifte Nesheim, vibrafon; Alexander Hoholm, bass; Eivind Helgerød, trommer. Odin
Ojkos blei initiert av Østnorsk jazzsenter i 2018. Ideen bak prosjektet var ikkje berre å samla eit stort band, men også å setja krav til deltakarane om at dei skulle skriva for bandet. Sjølv om pandemien også her har vore sand i maskineriet, har bandet realisert fleire prosjekt. To av desse er innspelte på plate, og båe presenterer musikken til trombonisten Andreas Rotevatn frå Nordfjordeid.
Alea iacta est kom i 2020, og Mensa Rotunda er meir frå den musikalske hagen til Rotevatn. Floraen i denne hagen er i sanning rikhaldig. Rotevatn er påverka av mange og høgst ulike inspirasjonskjelder. Samstundes har han sansen for tema som fell lett i øyra, og den intense grooven.
Han lar dei ulike seksjonane spela små frasar opp mot einannan, eller dei avløyser kvarandre og omformar frasane. Aller best er Rotevatn med låten «Drosi is real» – eit lite verk i verket der basslinja gjer susen – eller «Jakta på den mytiske idealkvinne frå ferdaminna til Aasmund Olavsson Vinje», som det heiter i presseskrivet. Røed spelar eit framifrå trompetkor.
Det går i medium og raske tempi, men Rotevatn viser også at han er komfortabel med balladen. Det Nesheim og Håvik gjer på «Morning in Novgorod» og introen på «Einsemdi», med Eilertsen i spissen, er lyriske perler. Dei improviserte partia, som for det meste er relativt korte manifestasjonar, er ein integrert del av det musikalske forløpet.
Ojkos er eit viktig initiativ, og Rotevatn ein spanande komponist og arrangør.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Ojkos:
Mensa Rotunda
Henriette Hvidsten Eilertsen, fløyte og altfløyte; Camilla Hole, sopransaks; Tina Lægreid Olsen, barytonsaks og bassklarinett; Richard Köster, Tancred Heyerdahl Husø og Lyder Øverås Røed, trompet; Magnus Murphy Joelson, Johannes Fosse Solvang, Andreas Rotevatn, trombone; Arne Martin Nybo, gitar; Mark McCormick, gitar og elektronikk; Kristoffer Håvik, tangentinstrument; Knut Kvifte Nesheim, vibrafon; Alexander Hoholm, bass; Eivind Helgerød, trommer. Odin
Ojkos blei initiert av Østnorsk jazzsenter i 2018. Ideen bak prosjektet var ikkje berre å samla eit stort band, men også å setja krav til deltakarane om at dei skulle skriva for bandet. Sjølv om pandemien også her har vore sand i maskineriet, har bandet realisert fleire prosjekt. To av desse er innspelte på plate, og båe presenterer musikken til trombonisten Andreas Rotevatn frå Nordfjordeid.
Alea iacta est kom i 2020, og Mensa Rotunda er meir frå den musikalske hagen til Rotevatn. Floraen i denne hagen er i sanning rikhaldig. Rotevatn er påverka av mange og høgst ulike inspirasjonskjelder. Samstundes har han sansen for tema som fell lett i øyra, og den intense grooven.
Han lar dei ulike seksjonane spela små frasar opp mot einannan, eller dei avløyser kvarandre og omformar frasane. Aller best er Rotevatn med låten «Drosi is real» – eit lite verk i verket der basslinja gjer susen – eller «Jakta på den mytiske idealkvinne frå ferdaminna til Aasmund Olavsson Vinje», som det heiter i presseskrivet. Røed spelar eit framifrå trompetkor.
Det går i medium og raske tempi, men Rotevatn viser også at han er komfortabel med balladen. Det Nesheim og Håvik gjer på «Morning in Novgorod» og introen på «Einsemdi», med Eilertsen i spissen, er lyriske perler. Dei improviserte partia, som for det meste er relativt korte manifestasjonar, er ein integrert del av det musikalske forløpet.
Ojkos er eit viktig initiativ, og Rotevatn ein spanande komponist og arrangør.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.
Papiravisa