Spanande heilskap
Betre skulekorps finst ikkje.
Jazz
Skarbø Skulekorps:
Innesko
Signe Emmeluth, altsaksofon og elektronikk; Eirik Hegdal, C-melodisaksofon, klarinett og vibrafon; Stian Omenås, trompet og synth; Erik Johannesen, trombone og elektronikk; Ivar Grydeland, pedal steel og gitar; Chris Holm, bass og synth; Øyvind Skarbø, trommer, perkusjon og synth; Mari Kvien Brunvoll, vokal (4).
Øyvind jazzforum
Sjølv om repertoaret i korpsrørsla har forandra eg mykje dei siste 50 åra, kan ikkje det Skarbø Skulekorps held på med, kallast korpsmusikk. Dette er jazzbandet for folk som ikkje likar jazz, hevdar Skarbø sjølv, men han må finna seg i at folk som likar jazz, synest det er spanande å følgja med på dei mange musikalske krumspringa hans.
Den tredje plata til «skulekorpset» er ikkje noko unnatak. Her er strigla amerikansk 80-tals funk, vemodig frisellsk americana, melankolsk indierock og intrikat og gjennomarrangert jazz i ei herleg blanding.
Utgangspunktet var ein dag i studioet og konsert same kvelden for vel eit år sidan. Seinare er stoffet miksa og stramt redigert med ein lang låt etterfølgd av ein kort manifestasjon. Plata opnar med «Miami», som kunne ha vore tittellåten til ein amerikansk krimserie frå 80-talet.
Det er imponerande at Skarbø lagar ein heilskap av noko som i utgangspunktet spriker i alle retningar, men Skarbø er som Per Borten flink til å bera staur. Dei regigrepa Skarbø har gjort, har ein pris. Også på denne plata er det lite rom for solistiske ytringar. Skarbø har gjort tøffe og kloke val. Innesko fortener å bli lytta til frå første til siste kutt utan pause.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Skarbø Skulekorps:
Innesko
Signe Emmeluth, altsaksofon og elektronikk; Eirik Hegdal, C-melodisaksofon, klarinett og vibrafon; Stian Omenås, trompet og synth; Erik Johannesen, trombone og elektronikk; Ivar Grydeland, pedal steel og gitar; Chris Holm, bass og synth; Øyvind Skarbø, trommer, perkusjon og synth; Mari Kvien Brunvoll, vokal (4).
Øyvind jazzforum
Sjølv om repertoaret i korpsrørsla har forandra eg mykje dei siste 50 åra, kan ikkje det Skarbø Skulekorps held på med, kallast korpsmusikk. Dette er jazzbandet for folk som ikkje likar jazz, hevdar Skarbø sjølv, men han må finna seg i at folk som likar jazz, synest det er spanande å følgja med på dei mange musikalske krumspringa hans.
Den tredje plata til «skulekorpset» er ikkje noko unnatak. Her er strigla amerikansk 80-tals funk, vemodig frisellsk americana, melankolsk indierock og intrikat og gjennomarrangert jazz i ei herleg blanding.
Utgangspunktet var ein dag i studioet og konsert same kvelden for vel eit år sidan. Seinare er stoffet miksa og stramt redigert med ein lang låt etterfølgd av ein kort manifestasjon. Plata opnar med «Miami», som kunne ha vore tittellåten til ein amerikansk krimserie frå 80-talet.
Det er imponerande at Skarbø lagar ein heilskap av noko som i utgangspunktet spriker i alle retningar, men Skarbø er som Per Borten flink til å bera staur. Dei regigrepa Skarbø har gjort, har ein pris. Også på denne plata er det lite rom for solistiske ytringar. Skarbø har gjort tøffe og kloke val. Innesko fortener å bli lytta til frå første til siste kutt utan pause.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.