Sveve over flygebilmotorvegane
Lydsporet til VR-spelet Runner er eit herleg harry stykke syntetisk programmusikk.
Spelmusikk
Fat Bard:
Runner Ost
Truant Pixel
Duoen Fat Bard har laga musikk til ei rekke indiespel, og Runner Ost er lydsporet til eit retrofuturistisk spel i virtuell røynd. Tittelen viser til filmen Blade Runner med sitt klassiske svulmande og storslåtte lydspor signert den greske analogsynthesizerlegenda Vangelis, og på Runner Ost står slik syntetisk sci-fi-nostalgi på agendaen.
«Main Theme» er tufta på ei blanding av synthmusikk à la kultfilmskaparen John Carpenter og overdådig anime-musikk (med god hjelp frå den japanske vokalisten Itoki Hana). Motiv frå dette opningssporet går att som leiemotiv gjennom albumet, og det heile er i grunnen heller fengjande og medrivande. Iallfall for den som ikkje synest kombinasjonen av 80-tals power metal-gitarspel, spinnville soloar framførte med uhemma gamalsynthlydar og elektroniske trommer frå urtida blir for cheesy.
Og harry kan denne musikken sanneleg kallast, men dersom ein kan late fantasien bli riven med på turen gjennom neonlyste bakgater og sveve over flygebilmotorvegane på maskingenererte lydbølgjer, har ein her eit forfriskande stykke programmusikk ikkje ulikt Jeff Waynes kultklassiske konseptalbum War of the Worlds. Eg oppdaga albumet under utforsking av virtuell røynd-biblioteket til dei nye Playstation 5-VR-brillene: Spelet Runner kjem nemleg med ein visualizer (i Windows 95- og tidleg MP3-era-stil) som bonusmateriale – eit program som omsluttar lyttaren med psykedeliske skjermspararliknande geometriske strukturar som endrar seg ut frå dynamikken i lydbølgjene.
Dette er det ikkje verdt å investere i kostbar VR-teknologi for å oppleve, men albumet er heldigvis tilgjengeleg på sedvanlege strøymetenester.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er trommeslagar, kunstnar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Spelmusikk
Fat Bard:
Runner Ost
Truant Pixel
Duoen Fat Bard har laga musikk til ei rekke indiespel, og Runner Ost er lydsporet til eit retrofuturistisk spel i virtuell røynd. Tittelen viser til filmen Blade Runner med sitt klassiske svulmande og storslåtte lydspor signert den greske analogsynthesizerlegenda Vangelis, og på Runner Ost står slik syntetisk sci-fi-nostalgi på agendaen.
«Main Theme» er tufta på ei blanding av synthmusikk à la kultfilmskaparen John Carpenter og overdådig anime-musikk (med god hjelp frå den japanske vokalisten Itoki Hana). Motiv frå dette opningssporet går att som leiemotiv gjennom albumet, og det heile er i grunnen heller fengjande og medrivande. Iallfall for den som ikkje synest kombinasjonen av 80-tals power metal-gitarspel, spinnville soloar framførte med uhemma gamalsynthlydar og elektroniske trommer frå urtida blir for cheesy.
Og harry kan denne musikken sanneleg kallast, men dersom ein kan late fantasien bli riven med på turen gjennom neonlyste bakgater og sveve over flygebilmotorvegane på maskingenererte lydbølgjer, har ein her eit forfriskande stykke programmusikk ikkje ulikt Jeff Waynes kultklassiske konseptalbum War of the Worlds. Eg oppdaga albumet under utforsking av virtuell røynd-biblioteket til dei nye Playstation 5-VR-brillene: Spelet Runner kjem nemleg med ein visualizer (i Windows 95- og tidleg MP3-era-stil) som bonusmateriale – eit program som omsluttar lyttaren med psykedeliske skjermspararliknande geometriske strukturar som endrar seg ut frå dynamikken i lydbølgjene.
Dette er det ikkje verdt å investere i kostbar VR-teknologi for å oppleve, men albumet er heldigvis tilgjengeleg på sedvanlege strøymetenester.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er trommeslagar, kunstnar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Det kjæraste eg har? Min ser ikkje slik ut, men eg er ganske glad i han, ja.
Foto via Wikimedia Commons
Smørbutten min får du nok aldri
Ei flygande badstove skal få ny heim, sit det nokon inni alt?
Foto: Maren Bø
Badstovene tek av
Det er interessant korleis badstove inne kan vere så ut, mens badstove ute er så in.
Morgonfrisk fersking
«Ein kan kjenna seg frisk og sterk, vera åndsfrisk eller endåtil frisk som ein fisk, friskna til, verta frisk att frå sjukdomen og heilt friskmeld.»
150-årsjubilant: den austerrikske komponisten Arnold Schönberg (1874–1951).
Fredshymne
Kammerchor Stuttgart tolkar Schönbergs «illusjon for blandakor» truverdig.
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.