Vakrare vert det ikkje
Glimmer er glimrande.
Nils Økland og Sigbjørn Apeland har arbeidd saman i meir enn 30 år.
Pressefoto
Folkemusikk
Sigbjørn Apeland, Nils
Økland:
Glimmer
Sigbjørn Apeland, trøorgel; Nils Økland, hardingfele og fiolin.
ECM
Spelemannen Nils Økland og organisten Sigbjørn Apeland har jobba saman i meir enn 30 år, og i løpet av desse åra har dei forska på den vestlandske folkemusikken dei har funne på Haugalandet. Men samstundes har dei, i staden for berre å gjera dei gamle låtane slik dei blei gjorde tidlegare, sett musikken inn i ein større samanheng, der improvisasjon har vore eit viktig element.
Og på Glimmer får me 15 døme på korleis dei på ein framifrå måte gjer denne folkemusikken aktuell ved hjelp av improvisasjon. Dei startar med «Skynd deg, skynd deg», ein nydeleg, tradisjonell låt etter Tor Eikheim frå Etne, medan andresporet, «Gråt ikke søte pike» er etter Kirsten Bråten Berg og Hulda Johansen, er ei vise så vakker at ein kan grina.
Øklands hardingfelespel er nesten ute av denne verda, og med Apelands mørke orgelspel blir dette ei melankolsk, mørk og fantastisk framføring. «Valevåg» er laga av Apeland til ein film om Lars Hertervig, og framføringa er nydeleg.
Så får med den guddommeleg vakre «O du min Immanuel» i ein versjon etter Inger Frøvik frå Imsland, (me får også ein annan versjon mot slutten av albumet). Heile vegen er musikken prega av melankolien, og med Øklands «Glimmer» som han gjer solo, får me også den moderne improvisasjonen.
Og gjennom dei 15 låtane får me ei samling himmelsk musikk, gjord med enkle middel, som smyg seg inn i sjela til lydaren på eit vis ikkje så mange andre greier.
Musikken er inspirert av målaren Lars Hertervig og hans mørke verk, og det er med på å setje dei melankolske fingeravtrykka på ei plate som må vera noko av det vakraste me har fått på lang tid.
Jan Granlie
Jan Granlie er redaktør i nettidsskriftet peanuts* og kulturarbeidar innanfor jazz og «sterk» musikk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Folkemusikk
Sigbjørn Apeland, Nils
Økland:
Glimmer
Sigbjørn Apeland, trøorgel; Nils Økland, hardingfele og fiolin.
ECM
Spelemannen Nils Økland og organisten Sigbjørn Apeland har jobba saman i meir enn 30 år, og i løpet av desse åra har dei forska på den vestlandske folkemusikken dei har funne på Haugalandet. Men samstundes har dei, i staden for berre å gjera dei gamle låtane slik dei blei gjorde tidlegare, sett musikken inn i ein større samanheng, der improvisasjon har vore eit viktig element.
Og på Glimmer får me 15 døme på korleis dei på ein framifrå måte gjer denne folkemusikken aktuell ved hjelp av improvisasjon. Dei startar med «Skynd deg, skynd deg», ein nydeleg, tradisjonell låt etter Tor Eikheim frå Etne, medan andresporet, «Gråt ikke søte pike» er etter Kirsten Bråten Berg og Hulda Johansen, er ei vise så vakker at ein kan grina.
Øklands hardingfelespel er nesten ute av denne verda, og med Apelands mørke orgelspel blir dette ei melankolsk, mørk og fantastisk framføring. «Valevåg» er laga av Apeland til ein film om Lars Hertervig, og framføringa er nydeleg.
Så får med den guddommeleg vakre «O du min Immanuel» i ein versjon etter Inger Frøvik frå Imsland, (me får også ein annan versjon mot slutten av albumet). Heile vegen er musikken prega av melankolien, og med Øklands «Glimmer» som han gjer solo, får me også den moderne improvisasjonen.
Og gjennom dei 15 låtane får me ei samling himmelsk musikk, gjord med enkle middel, som smyg seg inn i sjela til lydaren på eit vis ikkje så mange andre greier.
Musikken er inspirert av målaren Lars Hertervig og hans mørke verk, og det er med på å setje dei melankolske fingeravtrykka på ei plate som må vera noko av det vakraste me har fått på lang tid.
Jan Granlie
Jan Granlie er redaktør i nettidsskriftet peanuts* og kulturarbeidar innanfor jazz og «sterk» musikk.
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.