Velregissert
Dirigent Jonathan Sells og fiolinist Isabelle Faust mottek applaus i Nikolaikyrkja.
Foto: Gert Mothes / Bach-Archiv Leipzig
Konsert
J.S. Bach, mfl:
Motettar og partitaer i dialog
Isabelle Faust, fiolin; Monteverdi Choir; dir.: Jonathan Sells
Nikolaikirche i Leipzig, sundag 9. juni
Det var eit musikalsk toppmøte som verka merkeleg på papiret, men synte seg å fungera utmerkt i praksis: Monteverdi Choir, som er Storbritannias mest kjende barokk-kor, skulle syngja motettar av J.S. Bach og andre komponistar i Bach-familien, medan Isabelle Faust, ein av vår tids fremste fiolinistar, skulle framføra enkeltsatsar frå Bachs solosonatar og -partitaer innimellom.
Resultatet blei ein velregissert leik med tid og rom. I korverka stod songarane ulike stader i Nikolaikyrkja, noko som forsterka dei ekkoverknadene komposisjonane legg opp til. Også dei små forseinkingane i lyden skapte herleg friksjon. Faust, som fyrst spelte frå lengst inne ved høgaltaret, dukka også etter kvart opp andre stader i kyrkjerommet, noko som bokstavleg talt synte ulike sider ved klangen til Stradivarius-fiolinen hennar frå 1704.
«Adagio»-satsen i Sonate i g-moll, BWV 1001, blei framført knappe tre meter frå der eg sat. Sjeldan har eg høyrt så kraftfull fiolinklang, med perfekt intonasjon på kvar tone.
Sjur Haga Bringeland
Musisering frå ulikt hald: Isabelle Faust i Nikolaikyrkja.
Foto: Gert Mothes / Bach-Archiv Leipzig
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Konsert
J.S. Bach, mfl:
Motettar og partitaer i dialog
Isabelle Faust, fiolin; Monteverdi Choir; dir.: Jonathan Sells
Nikolaikirche i Leipzig, sundag 9. juni
Det var eit musikalsk toppmøte som verka merkeleg på papiret, men synte seg å fungera utmerkt i praksis: Monteverdi Choir, som er Storbritannias mest kjende barokk-kor, skulle syngja motettar av J.S. Bach og andre komponistar i Bach-familien, medan Isabelle Faust, ein av vår tids fremste fiolinistar, skulle framføra enkeltsatsar frå Bachs solosonatar og -partitaer innimellom.
Resultatet blei ein velregissert leik med tid og rom. I korverka stod songarane ulike stader i Nikolaikyrkja, noko som forsterka dei ekkoverknadene komposisjonane legg opp til. Også dei små forseinkingane i lyden skapte herleg friksjon. Faust, som fyrst spelte frå lengst inne ved høgaltaret, dukka også etter kvart opp andre stader i kyrkjerommet, noko som bokstavleg talt synte ulike sider ved klangen til Stradivarius-fiolinen hennar frå 1704.
«Adagio»-satsen i Sonate i g-moll, BWV 1001, blei framført knappe tre meter frå der eg sat. Sjeldan har eg høyrt så kraftfull fiolinklang, med perfekt intonasjon på kvar tone.
Sjur Haga Bringeland
Musisering frå ulikt hald: Isabelle Faust i Nikolaikyrkja.
Foto: Gert Mothes / Bach-Archiv Leipzig
Fleire artiklar
Endre Ruset er poet og tidlegare kunstnarisk leiar ved Norsk litteraturfestival.
Foto: Heidi Furre
«Dikta til Endre Ruset er ridde av tap og sorg, og med hesten som sentralt motiv.»
Dette er ein bar, men er det ein sjokoladebar til laurdagskvelden eller ein proteinbar til treningsøkta?
Foto via Wikimedia Commons
«Det er høgt trykk på proteinbarfronten for tida.»
Teikning: May Linn Clement
«Det er ikkje for inkje me seier at noko 'dampar av erotikk' eller er 'dampande heitt'.»
Nye rekruttar til 24. mekaniserte brigade i dei ukrainske styrkane driv taktisk øving i Donetsk 14. oktober.
Foto: Ukrainsk forsvar
Ein ukrainsk-nordkoreansk krig på russisk territorium. Ingen forfattar av dystopisk fiksjon kunne ha klekt ut eit slikt scenario, skriv Andrej Kurkov.
Reinsdyr kan fint serverast utan purear, men med reine smakar. Her med brekkbønner, eg brukte grøne erter.
Foto via Wikimedia Commons
Papiravisa