Plettfri polsk kjærleikshistorie
Oscar-vinnar Pawel Pawlikowski slår eit stilfullt slag for kjærleiken og musikken.
Søt musikk oppstår mellom han som samlar på musikk, og ho som syng.
Foto: Norsk Filmdistribusjon
Drama
Regi: Pawel Pawlikowski
Cold War (Orig.tittel: Zimna wojna)
Med: Joanna Kulig, Tomasz Kot
Wiktor (Kot) samlar songar frå folk på den polske bygda etter krigen. Under ein prøvesong får han interesse for Zula (Kulig). Det slår gode gneistar. Folkemusikkprosjektet bringar dei til hovudstaden, der songane blir omskrivne for kor og selde inn som nasjonens sjel. Brått bør repertoaret ha med songar om jordreform og den ufeilbarlege leiinga for proletariatet. Snart freistar turnear til Berlin og Paris, men farar finst alle stadar.
Song for Zula
Pawlikowski vann Oscar med same visuelle oppskrift med Ida. Polsk historie i svartkvitt og smalt normalformat frå epoken som blir skildra, er igjen herleg å sjå. Den fantastiske fotografen Lukasz Zal nyttar høgda visuelt med tre, bygningar og silhuettar. Ofte lèt han større rom stå tomme i ramma, slik ein òg lèt stilla inn på lydsporet mellom all den flotte musikken.
Det rike lydsporet er elegant arrangert av Marcin Masecki. Eg nyt å høyre dei mest spartanske kjærleiksvisene med sekkepipe, fele og trekkspel. At kjærleik tynger, ser ein i augo til songarane. Dei massive korvariantane er mektige. Jazzen i Paris er òg fin. Folkesongen «Dwa Serduszka» kjem i ulike stilar, som når Zula syng ein mørk jazzvariant à la Monica Zetterlund. Marknadstilpassinga er like trist som dei strenge stalinistiske rammene i heimlandet. Paris forventar ekstra koloritt til den «slaviske sjarmen» dei finn eksotisk.
Personleg perfeksjon
Både Tomasz Kot og Joanna Kulig «eig» hovudrollene. Kulig er ei slags Polens Léa Seydoux, Kot ein sentraleuropeisk Michael Fassbender. Dei spelar supert og kler lerretet. Kjærleikshistoria er klassisk, men ho er godt forankra i røynda med refleksjonsnivå rundt musikktradisjonar og nasjonsforståing.
Cold War er personleg for regissøren, som har skrive manus laust basert på historia til foreldra. Filmen kunne vore eit epos på to og ein halv time. Pawlikowski held det stramt og godt. Eg set pris på at han ikkje har late seg rive med. Han er stilsikker og forteljeteknisk økonomisk. Det gjer filmen flott. Eg blir ikkje overraska om Pawlikowski blir nominert til Oscar igjen.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Drama
Regi: Pawel Pawlikowski
Cold War (Orig.tittel: Zimna wojna)
Med: Joanna Kulig, Tomasz Kot
Wiktor (Kot) samlar songar frå folk på den polske bygda etter krigen. Under ein prøvesong får han interesse for Zula (Kulig). Det slår gode gneistar. Folkemusikkprosjektet bringar dei til hovudstaden, der songane blir omskrivne for kor og selde inn som nasjonens sjel. Brått bør repertoaret ha med songar om jordreform og den ufeilbarlege leiinga for proletariatet. Snart freistar turnear til Berlin og Paris, men farar finst alle stadar.
Song for Zula
Pawlikowski vann Oscar med same visuelle oppskrift med Ida. Polsk historie i svartkvitt og smalt normalformat frå epoken som blir skildra, er igjen herleg å sjå. Den fantastiske fotografen Lukasz Zal nyttar høgda visuelt med tre, bygningar og silhuettar. Ofte lèt han større rom stå tomme i ramma, slik ein òg lèt stilla inn på lydsporet mellom all den flotte musikken.
Det rike lydsporet er elegant arrangert av Marcin Masecki. Eg nyt å høyre dei mest spartanske kjærleiksvisene med sekkepipe, fele og trekkspel. At kjærleik tynger, ser ein i augo til songarane. Dei massive korvariantane er mektige. Jazzen i Paris er òg fin. Folkesongen «Dwa Serduszka» kjem i ulike stilar, som når Zula syng ein mørk jazzvariant à la Monica Zetterlund. Marknadstilpassinga er like trist som dei strenge stalinistiske rammene i heimlandet. Paris forventar ekstra koloritt til den «slaviske sjarmen» dei finn eksotisk.
Personleg perfeksjon
Både Tomasz Kot og Joanna Kulig «eig» hovudrollene. Kulig er ei slags Polens Léa Seydoux, Kot ein sentraleuropeisk Michael Fassbender. Dei spelar supert og kler lerretet. Kjærleikshistoria er klassisk, men ho er godt forankra i røynda med refleksjonsnivå rundt musikktradisjonar og nasjonsforståing.
Cold War er personleg for regissøren, som har skrive manus laust basert på historia til foreldra. Filmen kunne vore eit epos på to og ein halv time. Pawlikowski held det stramt og godt. Eg set pris på at han ikkje har late seg rive med. Han er stilsikker og forteljeteknisk økonomisk. Det gjer filmen flott. Eg blir ikkje overraska om Pawlikowski blir nominert til Oscar igjen.
Håkon Tveit
Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
Teikning: May Linn Clement
Krigen er ei ufatteleg ulukke for Ukraina. Men også for Russland er det som skjer, ein katastrofe.
Tusen dagar med russisk katastrofe
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Mingleklubben for makt og pengar
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.