Teater Innlandet

Harald Tusberg og Egil Monn-Ivsersen, etter ein roman av Johan Falkberget:

Bør Børson jr.

Regi, omsetjing og OM-
arbeiding: Lars Erik Holter
Scenografi og kostyme:
Christine Lohre
Koreografi: Jonas Georg Digerud

Historia om Bør Børson jr. var opphavleg ein sviande satire over jobbetida under og like etter første verdskrigen. Johan Falkberget, som elles var ein malmklingande episk diktar, gjorde eit humoristisk sidesprang med denne romanen, og ironisk nok er nok tittelfiguren her den frå diktarens livsverk som har hatt lengst liv. Bør Børson jr. er ein snobbete oppkomling, og låtteleg i kraft av det, men vondt finst det ikkje i han, og vi unner han ein lukkeleg slutt med si Josefine.

Musikalversjonen av historia vart ein enorm suksess etter urpremieren i 1972, ikkje minst på grunn av Rolv Wesenlund. Låtar som «Å æ kjinne ein kar» og «Et lite wienerbrød» er for lengst trygt på plass i allsongskatten vår. Når Teater Innlandet no har gått inn for ei nyoppsetjing, har dei flytta stoffet både geografisk og i tid. Bør er frå Hedmarken, ikkje frå Olderdalen i Trøndelag, og tida er 50-åra, ikkje 10–20-åra. Forretningssvindel og stormannsgalskap finst sjølvsagt overalt og til alle tider, men det spørst om ikkje litt meir historisk brodd hadde skjerpa denne teaterhendinga. No blir tidsbiletet berre nostalgisk, og det heile veldig snilt.

Sjarmerande

Tom Styve i tittelrolla er leikent sjarmerande. På musikalscena er den store kunsten å få det stålkontrollerte til å sjå lett og improvisert ut, og det klarer Styve. Men i regissøren Lars Erik Holters til dels forbløffande omarbeiding har Bør-karakteren fått trekk av omsorg og klokskap som faktisk forstyrrar heilskapen. Så raus som dette skal ikkje Bør vere mot den desperate husmannen Ole Elveplassen, og den djupt erkjennande frierimonologen til Josefine i siste scene finst hjå korkje Falkberget eller Tusberg/Monn-Iversen. Styve er òg yngre og penare enn Bør plar vere på scena. Det gjer romantikkfaktoren meir truverdig. Men når Bør blir for intelligent og ettertenksam, knakar det litt i den satiriske grunnmuren.

Underhaldande

Men underhaldande er det, og Anette Lauenberg Waaler og Marte Stolp leverer framifrå som høvesvis Josefine og «Jomfru» Laura Isaksen, medan Lars Jakob Holm og debutanten Mats Moe går like kjapt inn for bygdekarane Ole Elveplassen og Nils Tollvold som for aksjesvindlarane Zolen & Månen. Som dei sistnemnde leverer dei kan hende kveldens mest gjennomført raffinerte nummer. Like elegant metamorfose syner Morten Rudå, som speler både storbonde og storbygrosserar.

Scenebiletet er lett å endre, fordi det er bygd for turné, men det er fikst gjort, og skodespelarane trivst i det. Musikken er på boks, men har friskt oppdaterte arrangement. Billettane til turneen går visst bra unna, så her er det pengar å tene, Børson.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.