JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

TeaterMeldingar

Farseklassikar med raud nase

Spanskefluga morar framleis, men meir på eigenverdi enn på visuell oppdatering.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Det er ikkje naudsynt med parykkar og kostyme à la Familien Flint, skriv Bent Kvalvik.

Det er ikkje naudsynt med parykkar og kostyme à la Familien Flint, skriv Bent Kvalvik.

Foto: Gisle Bjørneby

Det er ikkje naudsynt med parykkar og kostyme à la Familien Flint, skriv Bent Kvalvik.

Det er ikkje naudsynt med parykkar og kostyme à la Familien Flint, skriv Bent Kvalvik.

Foto: Gisle Bjørneby

2439
20180907
2439
20180907

Oslo Nye Teater

Franz Arnold og Ernst Bach:

Den spanske flue

Omsett av Marianne Sævig
Regi: Jens August Wille
Scenografi og kostyme:
Camilla Bjørnvad

Dei borgarlege farsane, som fekk så dugeleg fotfeste i teaterkulturen frå byrjinga av førre hundreåret, har hatt ein usvikeleg seigliva popularitet. Det er vel ikkje anna å vente enn at ein vert freista til å vri og vende litt på dei. Utfordringa er sjølvsagt, som til dømes med Den spanske flue, at eit stykke frå 1913 faktisk handlar om ei reell samtid med ditto reelle kjønnsroller og samfunnstilhøve. Det er ikkje så lett å relatere til dagen i dag, om det er det ein ynskjer.

Keisamt

Den danske regissøren Jens August Wille har valt å plassere «fluga» i eit tidlaust og miljønøytralt rom der dei fleste personane er utstafferte som outrerte klovnar eller teikneseriefigurar. Scenebiletet er eit mahogniliknande legounivers med trapper og avsatsar, der eimen av gamal tid berre vert ymta om av nokre tunge gardiner og forstørra kniplingsradar. Skodespelarane, især dei unge, markerer karakterane sine mest med fysisk slapstick. Dei gjer det veldig bra, ingen tvil om det.

Men det er faktisk her, i opninga av handlinga, at sjølve grunnlaget for farsen vantar. Her handlar det om forelsking og unge kjensler, og viss kjærleiken berre blir grimasar og saltomortalar, er det liksom ikkje noko å byggje ein intrige på. Det blir faktisk lenge heller keisamt. Forunderleg nok er det når sjølve nøkkelpersonen i stykket kjem inn, supernerden Henrik Meisel, som skal vere den mest komiske av alle, at vi får eit sjarmerande og yndig streif av romantikk. Derfrå fungerer faktisk komedien mykje betre.

Det er den populære standupkomikaren Nils Ingar Aadne som teaterdebuterer som Henrik Meisel, og han gjer det storarta, med intelligent timing og nærvær.

Superopplagt

Det er tankevekkjande at det er sjølve stykket, med forvekslingane og dei mange sjølvmotseiande dialogane, som gjer moroa, i lag med superopplagde farseutspel, særleg frå syskenparet Haugen (Kim og Helle) som sennepsfabrikant Klinke og borgarmeisterfru Meisel. Heilt ærleg hadde det ikkje vore naudsynt med parykkar og kostyme à la Familien Flint. Ensemblet hadde klart seg fint med det elegante kroppsspråket og replikkhandsaminga åleine.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Oslo Nye Teater

Franz Arnold og Ernst Bach:

Den spanske flue

Omsett av Marianne Sævig
Regi: Jens August Wille
Scenografi og kostyme:
Camilla Bjørnvad

Dei borgarlege farsane, som fekk så dugeleg fotfeste i teaterkulturen frå byrjinga av førre hundreåret, har hatt ein usvikeleg seigliva popularitet. Det er vel ikkje anna å vente enn at ein vert freista til å vri og vende litt på dei. Utfordringa er sjølvsagt, som til dømes med Den spanske flue, at eit stykke frå 1913 faktisk handlar om ei reell samtid med ditto reelle kjønnsroller og samfunnstilhøve. Det er ikkje så lett å relatere til dagen i dag, om det er det ein ynskjer.

Keisamt

Den danske regissøren Jens August Wille har valt å plassere «fluga» i eit tidlaust og miljønøytralt rom der dei fleste personane er utstafferte som outrerte klovnar eller teikneseriefigurar. Scenebiletet er eit mahogniliknande legounivers med trapper og avsatsar, der eimen av gamal tid berre vert ymta om av nokre tunge gardiner og forstørra kniplingsradar. Skodespelarane, især dei unge, markerer karakterane sine mest med fysisk slapstick. Dei gjer det veldig bra, ingen tvil om det.

Men det er faktisk her, i opninga av handlinga, at sjølve grunnlaget for farsen vantar. Her handlar det om forelsking og unge kjensler, og viss kjærleiken berre blir grimasar og saltomortalar, er det liksom ikkje noko å byggje ein intrige på. Det blir faktisk lenge heller keisamt. Forunderleg nok er det når sjølve nøkkelpersonen i stykket kjem inn, supernerden Henrik Meisel, som skal vere den mest komiske av alle, at vi får eit sjarmerande og yndig streif av romantikk. Derfrå fungerer faktisk komedien mykje betre.

Det er den populære standupkomikaren Nils Ingar Aadne som teaterdebuterer som Henrik Meisel, og han gjer det storarta, med intelligent timing og nærvær.

Superopplagt

Det er tankevekkjande at det er sjølve stykket, med forvekslingane og dei mange sjølvmotseiande dialogane, som gjer moroa, i lag med superopplagde farseutspel, særleg frå syskenparet Haugen (Kim og Helle) som sennepsfabrikant Klinke og borgarmeisterfru Meisel. Heilt ærleg hadde det ikkje vore naudsynt med parykkar og kostyme à la Familien Flint. Ensemblet hadde klart seg fint med det elegante kroppsspråket og replikkhandsaminga åleine.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

I dokumentarfilmen seier Bruce Springsteen at han vil halde fram med å spele tre timars konsertar.

I dokumentarfilmen seier Bruce Springsteen at han vil halde fram med å spele tre timars konsertar.

Foto: Disney +

MusikkMeldingar

Bak scenen

Ein ny tv-dokumentar slepper sjåaren inn i Bruce Springsteens øvingslokale.

Øyvind Vågnes
I dokumentarfilmen seier Bruce Springsteen at han vil halde fram med å spele tre timars konsertar.

I dokumentarfilmen seier Bruce Springsteen at han vil halde fram med å spele tre timars konsertar.

Foto: Disney +

MusikkMeldingar

Bak scenen

Ein ny tv-dokumentar slepper sjåaren inn i Bruce Springsteens øvingslokale.

Øyvind Vågnes
Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.

Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.

Foto: Sveiniung Lindaas

DyrFeature

«Forskinga avslører stadig nye bragder som viser uthaldet og styrken til trekkfuglane.»

Naïd Mubalegh
Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.

Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.

Foto: Sveiniung Lindaas

DyrFeature

«Forskinga avslører stadig nye bragder som viser uthaldet og styrken til trekkfuglane.»

Naïd Mubalegh

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis