Gravlegg meg med gitaren
Trini Lunds gest til diktaren Federico Garcia Lorca er usentimental, men varm.
Etter 45 år som skodespelar på Det Norske Teatret takkar Trini Lund av med ein musikalsk poesikveld.
Foto: Det Norske Teatret
Det Norske Teatret Scene 3:
Trini Lund/ Federico Garcia Lorca:
Lund og Lorca
Opplegg og framføring: Trini Lund
Gjendiktingar: Tove Bakke,
Ragnar Hovland, Astrid
Mercedes Ness
Musikarar: Birger Mister-
eggen, Tom Lund (også komponist)
Skodespelarinna Trini Lund har vore tilsett ved Det Norske Teatret heilt frå ho kom ut frå teaterskulen i 1975. l haust fekk ho endeleg premiere på avskilsframsyninga si etter 45 år, ein liten einkvinneskabaret, som går enno, der ho hyller diktarhelten sin, Federico Garcia Lorca (1898–1936) og set han i samband med hennar eigen bakgrunn.
Oppdregen som katolikk i eit elles rimeleg sekulært miljø har ho tydelegvis kjent slektskap med denne diktaren, som nok heile si tid vart sliten mellom katolsk pietisme og ein glødande trong til opprør og fridom.
Sensuell naturlyrikk
Assistert av stemningsskapande tonefylgje frå to musikarar, og plassert i den vesle pausebaren på Scene 3, balanserer Lund denne intime teaterhendinga med nøktern historieforteljing og framføring av døme på Lorcas kraftfulle og sensuelle naturlyrikk.
Vi får vite at Lorca, med sitt lyriske og musikalske talent, også var ein utøvande kunstnar som song og spela, kjempa seg fram frå karrige kår i Andalucía til ein stjernestatus som diktar og dramatikar på både det europeiske og det amerikanske kontinentet. I 1936, i starten av den spanske borgarkrigen, vart han avretta av dei nasjonalistiske partisanane. Bøkene hans vart forbodne under heile Franco-regimet.
Kamp og martyrdom
Frå ein diktar som vert knytt til kamp og martyrdom, vil ein kan hende vente seg harde og bitre tekster. Men Trini Lund klarer på sitt enkle, usentimentale vis å formidle at det først og fremst er ein kjærleiksfull glød som gjennomsyrer Lorcas diktverk, kjærleik til både natur og menneske.
Teatergjengarar vil nok mest assosiere Federico Garcia Lorca med skodespel. Stykke som Yerma, Blodbryllup og Bernarda Albas hus har vore gjengangarar på norske scener heilt sidan like etter krigen. Dette er tekster med sterke kvinneperspektiv og flotte oppgåver for kvinnelege skodespelarar.
Ein teatermeldar skal vel helst ikkje blande seg i repertoarplanar, men no for ein gongs skuld: Lat oss få sjå Trini Lund som mora i dramaet Blodbryllup! Det er ingen ting som tyder på at det er for seint.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det Norske Teatret Scene 3:
Trini Lund/ Federico Garcia Lorca:
Lund og Lorca
Opplegg og framføring: Trini Lund
Gjendiktingar: Tove Bakke,
Ragnar Hovland, Astrid
Mercedes Ness
Musikarar: Birger Mister-
eggen, Tom Lund (også komponist)
Skodespelarinna Trini Lund har vore tilsett ved Det Norske Teatret heilt frå ho kom ut frå teaterskulen i 1975. l haust fekk ho endeleg premiere på avskilsframsyninga si etter 45 år, ein liten einkvinneskabaret, som går enno, der ho hyller diktarhelten sin, Federico Garcia Lorca (1898–1936) og set han i samband med hennar eigen bakgrunn.
Oppdregen som katolikk i eit elles rimeleg sekulært miljø har ho tydelegvis kjent slektskap med denne diktaren, som nok heile si tid vart sliten mellom katolsk pietisme og ein glødande trong til opprør og fridom.
Sensuell naturlyrikk
Assistert av stemningsskapande tonefylgje frå to musikarar, og plassert i den vesle pausebaren på Scene 3, balanserer Lund denne intime teaterhendinga med nøktern historieforteljing og framføring av døme på Lorcas kraftfulle og sensuelle naturlyrikk.
Vi får vite at Lorca, med sitt lyriske og musikalske talent, også var ein utøvande kunstnar som song og spela, kjempa seg fram frå karrige kår i Andalucía til ein stjernestatus som diktar og dramatikar på både det europeiske og det amerikanske kontinentet. I 1936, i starten av den spanske borgarkrigen, vart han avretta av dei nasjonalistiske partisanane. Bøkene hans vart forbodne under heile Franco-regimet.
Kamp og martyrdom
Frå ein diktar som vert knytt til kamp og martyrdom, vil ein kan hende vente seg harde og bitre tekster. Men Trini Lund klarer på sitt enkle, usentimentale vis å formidle at det først og fremst er ein kjærleiksfull glød som gjennomsyrer Lorcas diktverk, kjærleik til både natur og menneske.
Teatergjengarar vil nok mest assosiere Federico Garcia Lorca med skodespel. Stykke som Yerma, Blodbryllup og Bernarda Albas hus har vore gjengangarar på norske scener heilt sidan like etter krigen. Dette er tekster med sterke kvinneperspektiv og flotte oppgåver for kvinnelege skodespelarar.
Ein teatermeldar skal vel helst ikkje blande seg i repertoarplanar, men no for ein gongs skuld: Lat oss få sjå Trini Lund som mora i dramaet Blodbryllup! Det er ingen ting som tyder på at det er for seint.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.