JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

TeaterMeldingar

Vakre og morosame kvardagsbilete

Leikent gruppedrama gjev varmt attendeblikk på den første koronavåren.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Stykket er nyskrive av Ingrid Jørgensen Dragland. Elisabeth Matheson debuterer som regissør.

Stykket er nyskrive av Ingrid Jørgensen Dragland. Elisabeth Matheson debuterer som regissør.

Foto: Det Norske Teatret

Stykket er nyskrive av Ingrid Jørgensen Dragland. Elisabeth Matheson debuterer som regissør.

Stykket er nyskrive av Ingrid Jørgensen Dragland. Elisabeth Matheson debuterer som regissør.

Foto: Det Norske Teatret

2261
20221125
2261
20221125

Det Norske Teatret, Scene 3:

Ingrid Jørgensen Dragland:

I desse dagar

Regi: Elisabeth Matheson
Scenografi, kostyme- og videodesign: Bård Lie Thorbjørnsen
Komponist: Marthe Belsvik Stavrum

Vi menneske syner oss i regelen mykje meir tilpassingsdyktige enn vi trur vi er, og alt no verkar det rart å tenke på kor forvirra og redde vi var, då koronaen kom for to og eit halvt år sidan. Den røynde og allsidige skodespelaren Ingrid Jørgensen Dragland har no utvida teaterradiusen sin med ein dramatikardebut. Ho byr på eit sjarmerande og kjenslevart overblikk på menneske og situasjonar i ein valen, nervøs tid, der folk har trong til å dele tankar og kjensler, men samstundes verne om seg sjølv, eit klassisk ambivalent dilemma.

Gjennom møte med ei mor, ei dotter og ei mormor, kvar med sitt, ein butikk-kleptoman, ein løyndomsfull kunstnar, ein dyrebutikkeigar, ein kafévert og fleire med, for ikkje å snakke om ein katt, førebiletleg spela av Gard Skagestad, som ser og skjøner meir enn menneska får med seg – ja, gjennom det heile ser vi eit velgjerande livsmot som ingen utanforliggjande trugslar kan tvinge i kne.

Scenebiletet er enkelt, dominert av ei rad kvite plankar, som stundvis fungerer som stiliserte objekt og elles som skjerm for videoprojeksjon av ei trafikkert rundkjøring. Det støttar opp om den flyktige og skiftande skildringa stykket har av ein hurtig, alminneleg kvardag.

I tillegg til dramatikar Dragland er det her òg ei anna «skodespelarinne», om vi for ein gongs skuld får bruke det reaksjonære ordet, som utvidar aksjonsradiusen sin. Elisabeth Matheson har tidlegare gjort mange sterke roller på Det Norske Teatret. Når ho no debuterer som regissør, kan vi på eit vis kjenne att både det kjenslesterke og det boblande humoristiske overskotet vi har sett henne gjere som utøvar. Ho skal vere svært velkomen att.

Alle dei seks skodespelarane gjer varmande inntrykk. Det er likevel freistande å framheve Marit Synnøve Berg, som i ei årrekkje har gjort flotte ting på ulike norske scener, men aldri før på Det Norske Teatret. Dei er lure om dei held fast på henne.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Det Norske Teatret, Scene 3:

Ingrid Jørgensen Dragland:

I desse dagar

Regi: Elisabeth Matheson
Scenografi, kostyme- og videodesign: Bård Lie Thorbjørnsen
Komponist: Marthe Belsvik Stavrum

Vi menneske syner oss i regelen mykje meir tilpassingsdyktige enn vi trur vi er, og alt no verkar det rart å tenke på kor forvirra og redde vi var, då koronaen kom for to og eit halvt år sidan. Den røynde og allsidige skodespelaren Ingrid Jørgensen Dragland har no utvida teaterradiusen sin med ein dramatikardebut. Ho byr på eit sjarmerande og kjenslevart overblikk på menneske og situasjonar i ein valen, nervøs tid, der folk har trong til å dele tankar og kjensler, men samstundes verne om seg sjølv, eit klassisk ambivalent dilemma.

Gjennom møte med ei mor, ei dotter og ei mormor, kvar med sitt, ein butikk-kleptoman, ein løyndomsfull kunstnar, ein dyrebutikkeigar, ein kafévert og fleire med, for ikkje å snakke om ein katt, førebiletleg spela av Gard Skagestad, som ser og skjøner meir enn menneska får med seg – ja, gjennom det heile ser vi eit velgjerande livsmot som ingen utanforliggjande trugslar kan tvinge i kne.

Scenebiletet er enkelt, dominert av ei rad kvite plankar, som stundvis fungerer som stiliserte objekt og elles som skjerm for videoprojeksjon av ei trafikkert rundkjøring. Det støttar opp om den flyktige og skiftande skildringa stykket har av ein hurtig, alminneleg kvardag.

I tillegg til dramatikar Dragland er det her òg ei anna «skodespelarinne», om vi for ein gongs skuld får bruke det reaksjonære ordet, som utvidar aksjonsradiusen sin. Elisabeth Matheson har tidlegare gjort mange sterke roller på Det Norske Teatret. Når ho no debuterer som regissør, kan vi på eit vis kjenne att både det kjenslesterke og det boblande humoristiske overskotet vi har sett henne gjere som utøvar. Ho skal vere svært velkomen att.

Alle dei seks skodespelarane gjer varmande inntrykk. Det er likevel freistande å framheve Marit Synnøve Berg, som i ei årrekkje har gjort flotte ting på ulike norske scener, men aldri før på Det Norske Teatret. Dei er lure om dei held fast på henne.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen
Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen

Teikning: May Linn Clement

KommentarSamfunn
Halvor Tjønn

Krigen er ei ufatteleg ulukke for Ukraina. Men også for Russland er det som skjer, ein katastrofe.

Tusen dagar med russisk katastrofe

Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.

Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.

Foto: Thomas Fure / NTB

Samfunn
Per Anders Todal

Mingleklubben for makt og pengar

Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.

KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.

KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.

Thomas Fure / NTB

Samfunn
Christiane Jordheim Larsen

Utfordrar kjønnsundervisninga

Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.

Einar Økland heime i Valevåg.

Einar Økland heime i Valevåg.

Foto: Helge Skodvin

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro
Einar Økland heime i Valevåg.

Einar Økland heime i Valevåg.

Foto: Helge Skodvin

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis