Technoratorium
Detroit techno-pioneren Jeff Mills viskar ut grensa mellom kunst-, kyrkje- og klubbmusikk.
Elektronisk musikk
Jeff Mills
The
EyeWitness
Axis Records
Jeff Mills er 61, DJ, produsent, komponist og ein av pionerane innan Detroit techno-rørsla på 80- og 90-talet. Mills’ mest kjende klubbklassikar er dansehymna «The Bells», og hans nyaste album, The EyeWitness, startar med anslagslause trommer og underleg tungetale-beatboxing; smatting, pjatting og munnlydar eg manglar omgrep for, vekkjer kjensla av å prøve å forstå eit ukjent språk, og når kyrkjeklokkene ringjer inn så det ljomar, er det som om ein lyttar til eit utanomverdsleg oratorium.
På spor 2, «Menticide», blir syntharpeggiato til symfoniske strykarar. Ulande synth-kyrkjeorgel møter ville og laussleppte trommemaskincymbalar og standhaftig elbassplukking på «Those Who Worked Against Us». Eksotiske strengeinstrument kling i ei undersjøisk hole i eit utanomjordisk verdshav på «Mass Hypnosis». Medan telefonen ringjer.
På «Hold and Command» vandrar dei førebels uhandgripelege syntharpeggiatovandretemaa ut på eit dramatisk dansegolv drive av jazzete fender rhodes-kordar og pumpande fusionbass i 6/8-takt; på «Wonderous Butterfly» flaksar 909-riden fredsælt kring polymetrisk puls og bassklarinettliknande tonar. «Sacred Irridescent Mirror (The Pledge)» held pulsen oppe med jazzete bass og marsjeskarp.
Den som ikkje trur klubbmusikk er ei verdig kunstform, bør undersøkje Mills’ musikk. Søk til dømes opp videoverket The Exhibitionist, der han sit på huk og står fram, virtuost tafsande på 909-trommemaskina si på golvet i eit grenselaust, kvitt rom, lik technomusikkens svar på Jackson Pollock, dryppemålaren i den amerikanske abstrakt ekspresjonisme-rørsla på 1940- og 1950-talet. The EyeWitness ut-trykkjer – på knappar og knottar – noko som ikkje kan seiast med ord – det ekspressive, abstrakte uttrykket er skrudd opp til 11.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, DJ og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Elektronisk musikk
Jeff Mills
The
EyeWitness
Axis Records
Jeff Mills er 61, DJ, produsent, komponist og ein av pionerane innan Detroit techno-rørsla på 80- og 90-talet. Mills’ mest kjende klubbklassikar er dansehymna «The Bells», og hans nyaste album, The EyeWitness, startar med anslagslause trommer og underleg tungetale-beatboxing; smatting, pjatting og munnlydar eg manglar omgrep for, vekkjer kjensla av å prøve å forstå eit ukjent språk, og når kyrkjeklokkene ringjer inn så det ljomar, er det som om ein lyttar til eit utanomverdsleg oratorium.
På spor 2, «Menticide», blir syntharpeggiato til symfoniske strykarar. Ulande synth-kyrkjeorgel møter ville og laussleppte trommemaskincymbalar og standhaftig elbassplukking på «Those Who Worked Against Us». Eksotiske strengeinstrument kling i ei undersjøisk hole i eit utanomjordisk verdshav på «Mass Hypnosis». Medan telefonen ringjer.
På «Hold and Command» vandrar dei førebels uhandgripelege syntharpeggiatovandretemaa ut på eit dramatisk dansegolv drive av jazzete fender rhodes-kordar og pumpande fusionbass i 6/8-takt; på «Wonderous Butterfly» flaksar 909-riden fredsælt kring polymetrisk puls og bassklarinettliknande tonar. «Sacred Irridescent Mirror (The Pledge)» held pulsen oppe med jazzete bass og marsjeskarp.
Den som ikkje trur klubbmusikk er ei verdig kunstform, bør undersøkje Mills’ musikk. Søk til dømes opp videoverket The Exhibitionist, der han sit på huk og står fram, virtuost tafsande på 909-trommemaskina si på golvet i eit grenselaust, kvitt rom, lik technomusikkens svar på Jackson Pollock, dryppemålaren i den amerikanske abstrakt ekspresjonisme-rørsla på 1940- og 1950-talet. The EyeWitness ut-trykkjer – på knappar og knottar – noko som ikkje kan seiast med ord – det ekspressive, abstrakte uttrykket er skrudd opp til 11.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, DJ og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
Teikning: May Linn Clement
Krigen er ei ufatteleg ulukke for Ukraina. Men også for Russland er det som skjer, ein katastrofe.
Tusen dagar med russisk katastrofe
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Mingleklubben for makt og pengar
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.
Papiravisa