Vinjar samfunnshus,
laurdag 7. april

Laurdag føremiddag leverte Ottar Grepstad, Vigdis Ystad og Margunn Vikingstad nylesingar av Vinjes forfattarskap. Grepstad snakka om Vinje som talar, Ystad om Vinje som poet, medan Vikingstad snakka om kvinnesynet hjå Vinje. Vinje er kjend for at han var glad i kvinner – eller kvende, som det heiter i Vinjes nynorsk. Men det er ikkje alltid ein hugnad å lesa skildringane, for det blir vel mykje tale om vene gardsjenter og budeier, til det toppar seg med den mystiske «Drosi» – eit nynorsk sidestykke til Cervantes’ Dulcinea eller Ibsens «Den grønkledde». Kvenda hjå Vinje er idealiserte objekt for attrå, ikkje jamstelte intellektuelle.

Men Margunn Vikingstad synte i føredraget sitt at det finst unnatak. Ho drog fram Malene frå Folldalen, som Vinje skildrar i Ferdaminni: Ho verkar overraskande moderne, for ho er ei kvinne med same tvisynet som Vinje. Det interessante er at ein ser det same i Vinjes portrett av kvinner i hovudstaden, i Elsk og Giftarmål. Her møter Vinje kvinner han kan diskutere med, utfordre og vera frekk mot, og slik står kvinnene fram som både meir interessante og meir likestilte. Vinje pusta friare i hovudstaden. Det kan ein jo kjenne seg igjen i òg i dag, la Vikingstad til.