JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Memoarar

Ein ledig og munnleg stil

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Passasjerar som måtte gå av på Brynseng stasjon og ta bussen vidare mot Oslo sentrum etter brannen i tunnelen ved Ensjø måndag morgon.

Passasjerar som måtte gå av på Brynseng stasjon og ta bussen vidare mot Oslo sentrum etter brannen i tunnelen ved Ensjø måndag morgon.

Foto: Håkon Mosvold Larsen

Passasjerar som måtte gå av på Brynseng stasjon og ta bussen vidare mot Oslo sentrum etter brannen i tunnelen ved Ensjø måndag morgon.

Passasjerar som måtte gå av på Brynseng stasjon og ta bussen vidare mot Oslo sentrum etter brannen i tunnelen ved Ensjø måndag morgon.

Foto: Håkon Mosvold Larsen

3123
20181221
3123
20181221

Kvardagens normalprosa, spesielt den talte varianten, skal ikkje vera for komplisert eller liggja på eit så høgt stilnivå at elegansen skuggar for bodskapen.

Denne grunnsetninga fall meg inn da eg, med møde og blytunge augnelok, tok fatt på den siste førjulsveka no i måndags. For pensjonistar, som uavvendeleg har framtida bak seg, er det ingen grunn til å kravla ut or dynene før – som diktaren seier – soli ho sprett. Så noko urven og trøytt var eg i gang med det personlege morgonstellet ved nitida måndag morgon, til tonefylgje av Dagsnyttsendinga frå NRK. Heller ikkje i desember skal vi sparast for elende og tragediar, og første melding informerte oss om ein gasseksplosjon i tunnelbana i Oslo. Gasseksplosjonar i togtunnelar er oftast alt anna enn godt nytt, men dette hadde vore på ei tid da ingen passasjertog gjekk, og ingen menneske kom til skade.

I vintermørket fann yrkessyster mi ved mikrofonen dette så gledeleg at ho muntert starta intervjuet med ein talsmann for dei som var i gang med rydde- og reparasjonsarbeidet, på marienlystig vis: «Hei sann!» Talsmannen, sjølv etter fleire timars hardt nattearbeid, var like feststemd og svara med «Hei sann!». Slik vart det indirekte, men tydeleg, understreka at ingen menneske hadde vorte utsette for noko som helst. Eg rakk å tenkja at om no denne ulykka hadde hendt ved Montebello, så kunne dei sprita opp alt ved å la Trond Kirkvaag koma til orde i eit opptak, slik at det kvelva seg ein enda høgare himmel over morgonstunda. Så vel var det ikkje. Oslo er ein lagdelt by, og det er ikkje den same sosiale klassesusen over eit stadnamn som Ensjø. Det var der det small, ikkje på Ullern. Alt til rette tid, og på rette staden.

Neste innslag galdt dei seks kronene som pasientar må betala når dei skal ha ei tekstmelding (SMS) frå fastlegen sin om at dei har fått time. Etter reglane er det ikkje pasienten, men medisinmannen eller -kvinna som skal ut med denne summen. Journalisten slo til med dette velformulerte og djupt undrande spørsmålet: «Men drit dæm i dæm bestemmelsan som sei at fastlægen ska ha avtale med kommunen, da?»

Eg kan for så vidt gi ein innertiar for eit rosverdig og assosiasjonsberande ordval. Ledig og munnleg var det i full mon, og noko høgt stilnivå var ikkje til bry. Eksperten på dette viktige sekskronersproblemet formulerte seg litt mindre fargerikt i svaret og mumla eit par ord om at regelverket kanskje ikkje var godt nok kjent.

Med ein morgonmeny som kan by på både eksploderande acetylengassflasker 300 meter inne i ein trafikkert tunnel og så eksistensielle spørsmål som kven drit eller ikkje drit i kva, har hjernen på berre 15 minutt fått nok trim til at ein med lys optimisme kan koma i gang med den korte vinterdagen.

Det er solsnu i kveld, nettene vert kortare og dagane lysare og lengre, så det er uhorveleg mykje å gleda seg over. Når ein berre tenkjer etter og ikkje slår frå seg tanken om litt hjelp frå NRK.

(Ei forbrukaropplysning: Dette var ein reklametekst. Betal lisenspengane i tide!)

Per Egil Hegge

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Kvardagens normalprosa, spesielt den talte varianten, skal ikkje vera for komplisert eller liggja på eit så høgt stilnivå at elegansen skuggar for bodskapen.

Denne grunnsetninga fall meg inn da eg, med møde og blytunge augnelok, tok fatt på den siste førjulsveka no i måndags. For pensjonistar, som uavvendeleg har framtida bak seg, er det ingen grunn til å kravla ut or dynene før – som diktaren seier – soli ho sprett. Så noko urven og trøytt var eg i gang med det personlege morgonstellet ved nitida måndag morgon, til tonefylgje av Dagsnyttsendinga frå NRK. Heller ikkje i desember skal vi sparast for elende og tragediar, og første melding informerte oss om ein gasseksplosjon i tunnelbana i Oslo. Gasseksplosjonar i togtunnelar er oftast alt anna enn godt nytt, men dette hadde vore på ei tid da ingen passasjertog gjekk, og ingen menneske kom til skade.

I vintermørket fann yrkessyster mi ved mikrofonen dette så gledeleg at ho muntert starta intervjuet med ein talsmann for dei som var i gang med rydde- og reparasjonsarbeidet, på marienlystig vis: «Hei sann!» Talsmannen, sjølv etter fleire timars hardt nattearbeid, var like feststemd og svara med «Hei sann!». Slik vart det indirekte, men tydeleg, understreka at ingen menneske hadde vorte utsette for noko som helst. Eg rakk å tenkja at om no denne ulykka hadde hendt ved Montebello, så kunne dei sprita opp alt ved å la Trond Kirkvaag koma til orde i eit opptak, slik at det kvelva seg ein enda høgare himmel over morgonstunda. Så vel var det ikkje. Oslo er ein lagdelt by, og det er ikkje den same sosiale klassesusen over eit stadnamn som Ensjø. Det var der det small, ikkje på Ullern. Alt til rette tid, og på rette staden.

Neste innslag galdt dei seks kronene som pasientar må betala når dei skal ha ei tekstmelding (SMS) frå fastlegen sin om at dei har fått time. Etter reglane er det ikkje pasienten, men medisinmannen eller -kvinna som skal ut med denne summen. Journalisten slo til med dette velformulerte og djupt undrande spørsmålet: «Men drit dæm i dæm bestemmelsan som sei at fastlægen ska ha avtale med kommunen, da?»

Eg kan for så vidt gi ein innertiar for eit rosverdig og assosiasjonsberande ordval. Ledig og munnleg var det i full mon, og noko høgt stilnivå var ikkje til bry. Eksperten på dette viktige sekskronersproblemet formulerte seg litt mindre fargerikt i svaret og mumla eit par ord om at regelverket kanskje ikkje var godt nok kjent.

Med ein morgonmeny som kan by på både eksploderande acetylengassflasker 300 meter inne i ein trafikkert tunnel og så eksistensielle spørsmål som kven drit eller ikkje drit i kva, har hjernen på berre 15 minutt fått nok trim til at ein med lys optimisme kan koma i gang med den korte vinterdagen.

Det er solsnu i kveld, nettene vert kortare og dagane lysare og lengre, så det er uhorveleg mykje å gleda seg over. Når ein berre tenkjer etter og ikkje slår frå seg tanken om litt hjelp frå NRK.

(Ei forbrukaropplysning: Dette var ein reklametekst. Betal lisenspengane i tide!)

Per Egil Hegge

«Men drit dæm i dæm bestemmelsan som sei at fastlægen ska ha avtale med kommunen, da?»

Emneknaggar

Fleire artiklar

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Foto: Sebastian Dalseide

TeaterMeldingar
Jan H. Landro

Beckett-klassikar av godt merke

Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Foto: Merete Haseth

BokMeldingar
Hilde Vesaas

Våren over mannalivet

Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Foto: Another World Entertainment

FilmMeldingar
Håkon Tveit

Djevelen i detaljane

By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov
Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis