Arkivet: Elvis og det store countrymørkeret
Elvis Costello er framleis vital.
Foto: Matt Licari / AP / NTB
Elvis Costello er dobbelt plateaktuell i desse dagar. Ikkje berre byr han sjølv på eit knippe nye låtar på haustens ferske album, Hey Clockface – songskatten hans er også utgangspunktet for Country Darkness, plata My Darling Clementine gir ut saman med pianist Steve Nieve, som fleire lesarar vil kjenne som ein av Costellos mest sentrale samarbeidspartnarar, frå The Attractions og i seinare år The Imposters.
Hey Clockface er typisk eklektisk og raust mangfaldig, og det står ikkje på vitaliteten heller, etter at Costello i sommar fylte 66 år, men albumet er likevel noko sprikande og ujamt.
Slik har Country Darkness fått meir av mi merksemd, for duoen Michael Weston King og Lou Dalgleish, saman med Nieve, byr rett og slett på ein ny og fascinerande inngang til nokre velvalde nedslagspunkt i Costello-diskografien. Sjølv om dei rører seg fritt på kryss og tvers, er plata deira meir konsekvent og koherent enn Hey Clockface.
Så der har du det. Haustens Costello-dose er å finne via omvegen, perfekt eksemplifisert i «I’ll Wear It Proudly», no som duett, med King og Dalgleish i smektande samklang.
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Elvis Costello er dobbelt plateaktuell i desse dagar. Ikkje berre byr han sjølv på eit knippe nye låtar på haustens ferske album, Hey Clockface – songskatten hans er også utgangspunktet for Country Darkness, plata My Darling Clementine gir ut saman med pianist Steve Nieve, som fleire lesarar vil kjenne som ein av Costellos mest sentrale samarbeidspartnarar, frå The Attractions og i seinare år The Imposters.
Hey Clockface er typisk eklektisk og raust mangfaldig, og det står ikkje på vitaliteten heller, etter at Costello i sommar fylte 66 år, men albumet er likevel noko sprikande og ujamt.
Slik har Country Darkness fått meir av mi merksemd, for duoen Michael Weston King og Lou Dalgleish, saman med Nieve, byr rett og slett på ein ny og fascinerande inngang til nokre velvalde nedslagspunkt i Costello-diskografien. Sjølv om dei rører seg fritt på kryss og tvers, er plata deira meir konsekvent og koherent enn Hey Clockface.
Så der har du det. Haustens Costello-dose er å finne via omvegen, perfekt eksemplifisert i «I’ll Wear It Proudly», no som duett, med King og Dalgleish i smektande samklang.
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
Papiravisa