Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Musikk

Arkivet: Juliana Hatfield og The Police

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Juliana Hatfield spelar dei fleste instrumenta på albumet.

Juliana Hatfield spelar dei fleste instrumenta på albumet.

Foto: Stacee Sledge

Juliana Hatfield spelar dei fleste instrumenta på albumet.

Juliana Hatfield spelar dei fleste instrumenta på albumet.

Foto: Stacee Sledge

1021
20191115
1021
20191115

Somme lesarar vil vel hugse plata den svært så produktive Juliana Hatfield gav ut i 2018, med songar av ingen ringare enn Olivia Newton-John, og no følgjer ho på eit vis opp med Juliana Hatfield Sings The Police (American Laundromat Records).

Eg skal vedgå at eg synest slike prosjekt er artige – det er eit lite eventyr å finne ut kva som kan bu i ein song, og kva hamskifte han kan gå gjennom i hendene på ein snerten og kløktig fortolkar. Hatfield har saktens vist seg å vere ein slik. Ikkje minst er låtvalet hennar interessant. Nyleg fortalde ho ei Boston-avis at ho meiner at fleire av songane til The Police grip rett inn i vår eiga samtid, med «Rehumanize Yourself» som døme. Hadde dette coveralbumet vore ein rein hitparade, ville det ha vore langt mindre interessant.

Hatfield gjer det meste sjølv på albumet. Ikkje berre tilfører ho songane mykje med gitarspelet, ho syng og spelar keyboard på alle tolv spora og tek seg av trommene og bassen på halvparten.

Øyvind Vågnes

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Somme lesarar vil vel hugse plata den svært så produktive Juliana Hatfield gav ut i 2018, med songar av ingen ringare enn Olivia Newton-John, og no følgjer ho på eit vis opp med Juliana Hatfield Sings The Police (American Laundromat Records).

Eg skal vedgå at eg synest slike prosjekt er artige – det er eit lite eventyr å finne ut kva som kan bu i ein song, og kva hamskifte han kan gå gjennom i hendene på ein snerten og kløktig fortolkar. Hatfield har saktens vist seg å vere ein slik. Ikkje minst er låtvalet hennar interessant. Nyleg fortalde ho ei Boston-avis at ho meiner at fleire av songane til The Police grip rett inn i vår eiga samtid, med «Rehumanize Yourself» som døme. Hadde dette coveralbumet vore ein rein hitparade, ville det ha vore langt mindre interessant.

Hatfield gjer det meste sjølv på albumet. Ikkje berre tilfører ho songane mykje med gitarspelet, ho syng og spelar keyboard på alle tolv spora og tek seg av trommene og bassen på halvparten.

Øyvind Vågnes

Emneknaggar

Fleire artiklar

Denne hannen av munk vart fotografert i Oslo i desember 2019.

Denne hannen av munk vart fotografert i Oslo i desember 2019.

Foto: Sveinung Lindaas

DyrFeature

Vintermunkar

Fuglen munk har vore sentral i utgreiingar om fugletrekket.

Naïd Mubalegh
Denne hannen av munk vart fotografert i Oslo i desember 2019.

Denne hannen av munk vart fotografert i Oslo i desember 2019.

Foto: Sveinung Lindaas

DyrFeature

Vintermunkar

Fuglen munk har vore sentral i utgreiingar om fugletrekket.

Naïd Mubalegh
Hayden Powell har skrive musikk for ein sekstett.

Hayden Powell har skrive musikk for ein sekstett.

Foto: Anne Valeur

MusikkMeldingar
Lars Mossefinn

Fugl føniks

Hayden Powell har brukt ventetida godt.

Teikning: May Linn Clement

Ord om språkKunnskap
Kristin Fridtun

Bleik om sausenebba

Kan henda er det nokre som vil setja nebbet høgt og seia at ordtaket om å syngja med sitt nebb slett ikkje viser til fuglar, men til folk. Då seier eg: Det er ingen grunn til å vera nebbete!

Ingvild Lothe er forfattarutdanna og skriv både dikt og prosa.

Ingvild Lothe er forfattarutdanna og skriv både dikt og prosa.

Foto: Ida Gøytil

BokMeldingar
Sindre Ekrheim

Idealitet og realitet

Ingvild Lothe skriv vedkjenningspoesi. Og vedkjenninga verkar genuin fordi ho i tillegg rommar humor og ironisk distanse, sjølv om det også berre kan vere ei maske.

Kunstnarane Agnes Nedregård og Branko Boero Imwinkelried i kustnarkollektivet Alt Går Bra.

Kunstnarane Agnes Nedregård og Branko Boero Imwinkelried i kustnarkollektivet Alt Går Bra.

Foto: Birk Tjelmeland

BokKultur

Då «massekunsten» erobra landet

Korleis kunne ei gruppe amatørar i ei lita bygd i Nordhordland i løpet av nokre tiår produsere fleire hundre tusen bilete og selje dei over heile landet? Ei ny bok freistar gi svar på det unike fenomenet.

Jan H. Landro
Kunstnarane Agnes Nedregård og Branko Boero Imwinkelried i kustnarkollektivet Alt Går Bra.

Kunstnarane Agnes Nedregård og Branko Boero Imwinkelried i kustnarkollektivet Alt Går Bra.

Foto: Birk Tjelmeland

BokKultur

Då «massekunsten» erobra landet

Korleis kunne ei gruppe amatørar i ei lita bygd i Nordhordland i løpet av nokre tiår produsere fleire hundre tusen bilete og selje dei over heile landet? Ei ny bok freistar gi svar på det unike fenomenet.

Jan H. Landro

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis