Honky Tonk-mannen
Harald Thune har spelt inn dei beste songane sine på ny.
Harald Thune har fått med seg eit A-lag i studio.
Foto: Haraldthune.no
Country / Americana
HARALD THUNE:
The Backbounceability of Humans
FAJo Music
Når ein ball sprett tilbake, heiter det på engelsk «to bounce back». Den som reiser seg raskt etter å ha gått på ein smell, har backbounceability. Thune har gått på ein og annan smell, men no slår han tilbake.
Heilt sidan han i trettenårsalderen spelte Johnny Cash-låtar på Nesodden, har Thune halde Cash-fana høgt. I roots- og americanamiljøet i Oslo sidan åttitalet og på klubbane i Live Music Capital of the World, Austin i Texas. Denny Freeman frå Austin, bandleiar for Bob Dylan tidleg på 2000-talet, sa ein gong til meg: «Harold Toon from Oslo. He’s good!»
Men Thune har enno ikkje slått igjennom som plateartist.
På sitt sjette album sidan debuten i 1994 har han plukka ut dei beste songane han har skrive, spelt dei inn på ny og med meir tidsmessig retrosound. Med seg i studio har han musikarar frå det norske A-laget, med Raga Rockers-gitaristen Eivind Staxrud i spissen. Staxrud er samstundes produsent saman med Kai Andersen, eigaren av Athletic Sound Studio i Halden, der plata er spelt inn.
Gitarlyden er herleg twangy. Richard Gjems på munnspel gir ein bluesaura til plata, og det eminente steelgitarspelet kjem frå Tore Blesterud, som har falle ut av krediteringa. Det har ikkje skjedd med Rita Eriksen, kvinnerøysta i den sterke duetten «Mr. & Mrs.».
Rett inn i sjangeren til Conway Twitty og Loretta Lynn med tåredrypande songar om tapt kjærleik, utruskap og alkoholisme:
«I couldn’t care less, if you stayed in the bar/ I couldn’t care less, if you got run over by a car/ I couldn’t care less/ if you stopped bein’ my man.»
Til takta av ein Texas Waltz i mjuk musikalsk innpakking blir desperasjonen svarthumoristisk.
Plata vekslar mellom det vare og det røffe. I det rockabillyaktige opningssporet «Hello Trouble» endar vår mann i baren med «…Hello bartender, my long lost friend/ I fell off the wagon again/ stack ‘em up, I’m goin’ down...». «Mr. Truckdriver» er ein fornikla rockar på veg heim på atten hjul i opptakt til den avsluttande «Vesla». Ein angrande mann som til tonane frå lagnadstunge mariachi-horn har mista alt.
«Så lei meg Vesla, jeg har vært en dårlig fyr/ satt alt det fineste jeg hadde over styr.»
Harald Thune – Mr. Honky Tonk Man i Noreg.
Øyvind Pharo
Øyvind Pharo er forlagsredaktør og fast skribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Country / Americana
HARALD THUNE:
The Backbounceability of Humans
FAJo Music
Når ein ball sprett tilbake, heiter det på engelsk «to bounce back». Den som reiser seg raskt etter å ha gått på ein smell, har backbounceability. Thune har gått på ein og annan smell, men no slår han tilbake.
Heilt sidan han i trettenårsalderen spelte Johnny Cash-låtar på Nesodden, har Thune halde Cash-fana høgt. I roots- og americanamiljøet i Oslo sidan åttitalet og på klubbane i Live Music Capital of the World, Austin i Texas. Denny Freeman frå Austin, bandleiar for Bob Dylan tidleg på 2000-talet, sa ein gong til meg: «Harold Toon from Oslo. He’s good!»
Men Thune har enno ikkje slått igjennom som plateartist.
På sitt sjette album sidan debuten i 1994 har han plukka ut dei beste songane han har skrive, spelt dei inn på ny og med meir tidsmessig retrosound. Med seg i studio har han musikarar frå det norske A-laget, med Raga Rockers-gitaristen Eivind Staxrud i spissen. Staxrud er samstundes produsent saman med Kai Andersen, eigaren av Athletic Sound Studio i Halden, der plata er spelt inn.
Gitarlyden er herleg twangy. Richard Gjems på munnspel gir ein bluesaura til plata, og det eminente steelgitarspelet kjem frå Tore Blesterud, som har falle ut av krediteringa. Det har ikkje skjedd med Rita Eriksen, kvinnerøysta i den sterke duetten «Mr. & Mrs.».
Rett inn i sjangeren til Conway Twitty og Loretta Lynn med tåredrypande songar om tapt kjærleik, utruskap og alkoholisme:
«I couldn’t care less, if you stayed in the bar/ I couldn’t care less, if you got run over by a car/ I couldn’t care less/ if you stopped bein’ my man.»
Til takta av ein Texas Waltz i mjuk musikalsk innpakking blir desperasjonen svarthumoristisk.
Plata vekslar mellom det vare og det røffe. I det rockabillyaktige opningssporet «Hello Trouble» endar vår mann i baren med «…Hello bartender, my long lost friend/ I fell off the wagon again/ stack ‘em up, I’m goin’ down...». «Mr. Truckdriver» er ein fornikla rockar på veg heim på atten hjul i opptakt til den avsluttande «Vesla». Ein angrande mann som til tonane frå lagnadstunge mariachi-horn har mista alt.
«Så lei meg Vesla, jeg har vært en dårlig fyr/ satt alt det fineste jeg hadde over styr.»
Harald Thune – Mr. Honky Tonk Man i Noreg.
Øyvind Pharo
Øyvind Pharo er forlagsredaktør og fast skribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.