Honky Tonk-mannen
Harald Thune har spelt inn dei beste songane sine på ny.
Harald Thune har fått med seg eit A-lag i studio.
Foto: Haraldthune.no
Country / Americana
HARALD THUNE:
The Backbounceability of Humans
FAJo Music
Når ein ball sprett tilbake, heiter det på engelsk «to bounce back». Den som reiser seg raskt etter å ha gått på ein smell, har backbounceability. Thune har gått på ein og annan smell, men no slår han tilbake.
Heilt sidan han i trettenårsalderen spelte Johnny Cash-låtar på Nesodden, har Thune halde Cash-fana høgt. I roots- og americanamiljøet i Oslo sidan åttitalet og på klubbane i Live Music Capital of the World, Austin i Texas. Denny Freeman frå Austin, bandleiar for Bob Dylan tidleg på 2000-talet, sa ein gong til meg: «Harold Toon from Oslo. He’s good!»
Men Thune har enno ikkje slått igjennom som plateartist.
På sitt sjette album sidan debuten i 1994 har han plukka ut dei beste songane han har skrive, spelt dei inn på ny og med meir tidsmessig retrosound. Med seg i studio har han musikarar frå det norske A-laget, med Raga Rockers-gitaristen Eivind Staxrud i spissen. Staxrud er samstundes produsent saman med Kai Andersen, eigaren av Athletic Sound Studio i Halden, der plata er spelt inn.
Gitarlyden er herleg twangy. Richard Gjems på munnspel gir ein bluesaura til plata, og det eminente steelgitarspelet kjem frå Tore Blesterud, som har falle ut av krediteringa. Det har ikkje skjedd med Rita Eriksen, kvinnerøysta i den sterke duetten «Mr. & Mrs.».
Rett inn i sjangeren til Conway Twitty og Loretta Lynn med tåredrypande songar om tapt kjærleik, utruskap og alkoholisme:
«I couldn’t care less, if you stayed in the bar/ I couldn’t care less, if you got run over by a car/ I couldn’t care less/ if you stopped bein’ my man.»
Til takta av ein Texas Waltz i mjuk musikalsk innpakking blir desperasjonen svarthumoristisk.
Plata vekslar mellom det vare og det røffe. I det rockabillyaktige opningssporet «Hello Trouble» endar vår mann i baren med «…Hello bartender, my long lost friend/ I fell off the wagon again/ stack ‘em up, I’m goin’ down...». «Mr. Truckdriver» er ein fornikla rockar på veg heim på atten hjul i opptakt til den avsluttande «Vesla». Ein angrande mann som til tonane frå lagnadstunge mariachi-horn har mista alt.
«Så lei meg Vesla, jeg har vært en dårlig fyr/ satt alt det fineste jeg hadde over styr.»
Harald Thune – Mr. Honky Tonk Man i Noreg.
Øyvind Pharo
Øyvind Pharo er forlagsredaktør og fast skribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Country / Americana
HARALD THUNE:
The Backbounceability of Humans
FAJo Music
Når ein ball sprett tilbake, heiter det på engelsk «to bounce back». Den som reiser seg raskt etter å ha gått på ein smell, har backbounceability. Thune har gått på ein og annan smell, men no slår han tilbake.
Heilt sidan han i trettenårsalderen spelte Johnny Cash-låtar på Nesodden, har Thune halde Cash-fana høgt. I roots- og americanamiljøet i Oslo sidan åttitalet og på klubbane i Live Music Capital of the World, Austin i Texas. Denny Freeman frå Austin, bandleiar for Bob Dylan tidleg på 2000-talet, sa ein gong til meg: «Harold Toon from Oslo. He’s good!»
Men Thune har enno ikkje slått igjennom som plateartist.
På sitt sjette album sidan debuten i 1994 har han plukka ut dei beste songane han har skrive, spelt dei inn på ny og med meir tidsmessig retrosound. Med seg i studio har han musikarar frå det norske A-laget, med Raga Rockers-gitaristen Eivind Staxrud i spissen. Staxrud er samstundes produsent saman med Kai Andersen, eigaren av Athletic Sound Studio i Halden, der plata er spelt inn.
Gitarlyden er herleg twangy. Richard Gjems på munnspel gir ein bluesaura til plata, og det eminente steelgitarspelet kjem frå Tore Blesterud, som har falle ut av krediteringa. Det har ikkje skjedd med Rita Eriksen, kvinnerøysta i den sterke duetten «Mr. & Mrs.».
Rett inn i sjangeren til Conway Twitty og Loretta Lynn med tåredrypande songar om tapt kjærleik, utruskap og alkoholisme:
«I couldn’t care less, if you stayed in the bar/ I couldn’t care less, if you got run over by a car/ I couldn’t care less/ if you stopped bein’ my man.»
Til takta av ein Texas Waltz i mjuk musikalsk innpakking blir desperasjonen svarthumoristisk.
Plata vekslar mellom det vare og det røffe. I det rockabillyaktige opningssporet «Hello Trouble» endar vår mann i baren med «…Hello bartender, my long lost friend/ I fell off the wagon again/ stack ‘em up, I’m goin’ down...». «Mr. Truckdriver» er ein fornikla rockar på veg heim på atten hjul i opptakt til den avsluttande «Vesla». Ein angrande mann som til tonane frå lagnadstunge mariachi-horn har mista alt.
«Så lei meg Vesla, jeg har vært en dårlig fyr/ satt alt det fineste jeg hadde over styr.»
Harald Thune – Mr. Honky Tonk Man i Noreg.
Øyvind Pharo
Øyvind Pharo er forlagsredaktør og fast skribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.
Papiravisa